شادی بیشتر با کتاب خواندن ، موسیقی یا بازیهایی ویدیویی است ؟

نتایج تحقیقات جدید پژوهشگران بریتانیا و اتریش نشان می دهد که بر خلاف باور عمومی، کتاب خواندن یا گوش دادن به موسیقی بسیار مفرح تر از ساعت‌ها بازی‌های ویدیویی نبوده و تاثیری بر خلق و خوی افراد ندارد.

نیکلاس یوهانس (Niklas Johannes) پژوهشگر ارشد این مطالعات از دانشگاه آکسفورد، می ‌گوید: بسیاری از مردم معتقدند روش های سنتی، مانند خواندن کتاب یا گوش دادن به موسیقی، برای ما مفید هستند. او گفت: در کمال تعجب، تحقیقات شواهد خوبی برای اثبات این نظریه نشان نمی دهند

برای کسب اطلاعات بیشتر، یوهانس و تیم تحقیقاتی او، تفریحات نزدیک به ۲۲۰۰ شرکت کننده بریتانیایی را به مدت دو ماه پیگیری کرده و سپس عادات آنها با سطح اضطراب و شادی که شرکت کنندگان احساس می کردند مقایسه شد.
این مطالعات نشان داد که صرف وقت برای کتاب خوانی یا وقت گذرانی با تکیه بر فناوری اهمیت چندانی در میزان شادی افراد ندارد. در نهایت، هر دو سرگرمی تقریباً تأثیر یکسانی بر احساس شادی فرد داشتند.

در تحقیقات جدید یوهانس تلاش کرد تا دریابد چگونه هفت نوع رسانه مختلف بر سطح شادی و اضطراب شرکت کنندگان تأثیر می گذارد. در این رابطه، وی شش نظرسنجی هفتگی را از افراد ۱۶ سال به بالا انجام داد.

در این نظر سنجی ها، شرکت‌ کنندگان گزارش دادند که آیا در هفته گذشته با موسیقی، تلویزیون، فیلم، بازی‌های ویدیویی، کتاب، مجلات و یا کتاب‌های صوتی درگیر بوده‌اند یا خیر و اینکه چه مقدار زمانی را برای هر فعالیت صرف کرده‌اند. آنها همچنین گزارش دادند که روز قبل از هر نظرسنجی چقدر احساس خوشحالی و یا اضطراب داشتند.
محققان از بررسی داده های فوق دریافتند افرادی که کتاب‌ می‌ خوانند یا کتاب‌ های صوتی گوش می ‌دهند در مقایسه با دیگران افزایشی در احساس شادی نداشته و کمتر هم مضطرب نبودند.

در عین حال، شرکت‌ کنندگانی که خود را با موسیقی، تلویزیون، فیلم و یا بازی‌های ویدیویی سرگرم می ‌کردند، نسبت به کسانی که این کار را نمی ‌کردند، کمی سرحال ‌تر ولی ناراضی ‌تر به نظر می‌ رسیدند.

یوهانس تأکید می کند که این تفاوت‌ها بسیار کوچک اند، آنقدر کوچک که مردم اغلب متوجه آنها نمی شوند. در نهایت محققان به این نتیجه رسیدند که، اینکه شخص از چه وسیله ای یا برای چه مدت برای سرگرمی استفاده می کند، تاثیری بسیار کم بر شادی داشته یا بی تاثیر است.
یوهانس در مورد موضوع فوق گفت: وقتی با مسائل اجتماعی بزرگی مانند سلامت روان مواجه هستیم، به راحتی می توان به رسانه ها اشاره کرد. اما تحقیقات به طور کلی نشان می دهد که تأثیر رسانه ها بر سلامت روان اندک است. بنابراین شهرت بد آنها قطعاً درست نیست.
با این حال، یوهانس خاطرنشان کرد که مشارکت در رسانه‌های اجتماعی جزو فعالیت‌هایی نیست که محققان در تحلیل ها لحاظ کرده اند و پژوهشگران درباره محتوای خاص هیچ یک از کتاب ها، مجلات، موسیقی، ویدئوها یا بازی ها تحقیق نکرد ه اند.
در ادامه جیمز مادوکس (James Maddux) استاد بازنشسته روانشناسی دانشگاه جورج میسون ویرجینیا این یافته ها را بررسی کرد. او خاطرنشان کرد که این مطالعه به این واقعیت پرداخته است که زندگی مدرن به خوبی بین فناوری قدیمی و جدید تقسیم نشده است.
به عنوان مثال، مادوکس خاطرنشان کرد که وی ۹۰ درصد از اوقات خویش را در مقابل مانیتور کامپیوتر مطالعه می کند. مادوکس که خود را یکی از آن افراد نخبه‌گرا توصیف می‌ کند معتقد است خواندن کتاب استفاده بهتری از زمان نسبت به تماشای تلویزیون یا بازی‌های ویدیویی است و اعلام کرد که این یافته‌ها او را کمی شگفت‌ زده کرده است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله Scientific Reports منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.

مترجم: سامیه خسروی زاده