به گزارش میگنا تاب آوری یک ویژگی نیست کیفیت یا خاصیتی درونی نیست بلکه در تاب آوری و برای تاب آوری این روند و فرآیند است که اهمیت مضاعف دارد

آموزش های کلاسیک و روانشناسی برگرفته ازاین هنجار که تاب آوری توانایی بازگشت موفقیت آمیز در شرایط دشوار است در مورد کار معلمان مصداق ندارد.
ظرفیت تاب آوری در ذهن و عمل احتمالا بر اساس چالش های شخصی و چالش های محل کار و سیاستگذاری و رفتار شاگردان و توانایی افراد برای مدیریت موقعیت ها ، نوساناتی دارد. بنابراین فرایند آموزش و یادگیری و مدیریت نیازمند کسانی است که ظرفیت خود را برای تاب آوری هر روزه بالا برده و روی آن کار کنند تا بتوانند پشتکار به خرج دهند و متعهد بمانند و با ارزشهای قوی و اصولی مورد حمایت قرارگیرند.
با این روش و رویکرد مثبت از تاب آوری معلمان و کیفیت آموزش آنها باور داریم که سیاستگذاری های انتخاب و حفظ و نگهداری و استخدام معلمان به خوبی انجام می­شوند.برای آموزش با بهترین کیفیت نیازمند تاب آوری هر روزه هستیم.این توانایی بیش از توانایی برای مدیریت سناریوهای مختلف و متفاوتی است که معلمان تجربه می­کنند و چیزی بیش از توانایی سازگاری با شرایط و حفظ بقا است .
توانایی برای داشتن توانمندی و ظرفیت برای تاب اوری و داشتن عزم راسخ و انرژی و تمایل و دانش و اهداف اخلاقی قوی است که باعث می­شود معلمان بتوانند با بهترین کیفیت به دانش آموزان خود آموزش بدهند.
 
با این حال در حالی که بسیاری از معلمان به شکل حرفه ایی و با شور و اشتیاق برای آموزش و رشد شاگردان خود وارد این حرفه می­شوند، گذر زمان و شرایط داخلی و خارجی کاری و اتفاقات شخصی غیر قابل پیش بینی  می­تواند روی آنها تاثیر منفی داشته باشد.
آنها ممکن است حس هدفمندی و به زیستی خود را که به شدت با نگرش مثبت و هویت حرفه ایی آنها مرتبط است و آنها را قادر می­سازد که ذاتا محیط های آسیب پذیر به لحاظ احساسی را مدیریت کنند،را از دست بدهند. برای مثال در پژوهشی مربوط به معلمان در مدارس بریتانیا نشان داده شد، معلمان تاثیر مخرب این علائم را در عملکرد کاری خود گزارش کردند. این مشکلات به ترتیب شامل فرسودگی شغلی و  فشار کاری زیاد، تغییرات خارج از انتظار و  سریع رفتار شاگردان ، توقعات غیر معقول از مدیران ، زورگویی همکاران و مشکلات با والدین شاگردان می شد.
 تاب آوری کیفیتی درونی یا وضعیت درونی نیست بلکه این شرایط ، روند و فرآیند است که اهمیت مضاعف دارد .
مطالعات همسو و یافته ایی از این دست نشان میدهد :
 آموزش در بهترین حالت آن  که آمیخته با عشق و عقل و اشتیاق باشد  نیازمند تاب آوری و کار روزانه است .
سطوح استرس مربوط به محل کار و اضطراب و افسردگی در گروه آموزشی بیش از سایر گروه های حرفه ایی است .
فرایند مولدتر به جای تمرکز روی مدیریت استرس،می تواند روی حمایت از تاب آوری تمرکز کند.
 
تاب آوری بیش از یک ویژگی فردی است.ظرفیتی است که طی تعاملات بین مردم در محیط های سازمانی ایجاد می­شود.
 لازم است تاب آوری معلمان با آموزش اولیه تقویت شده و در مراحل مختلف زندگی کاری آنها مدیریت شود.
از آنجایی که دولت مسئولیت خاصی در رابطه با استانداردهای آموزشی دارد،لازم است تضمین کنیم که می تواند فضاهای سیاستگذاری ملی را برقرار و فرصتهای رشدی را فراهم کند تا به اهمیت تاب آوری در آموزش با کیفیت اذعان نماید