تحقیقاتی که در بریتانیا در مورد پنج‌صد مادر و کودکان چهارساله آن‌ها انجام شده نشان می‌دهد که هرچه میزان فعالیت جسمی مادران بیشتر باشد کودکان آن‌ها نیز فعال‌تر خواهند بود.
در عین‌حال، این تحقیق خاطر نشان می‌کند که تحرک و فعالیت جسمی اکثر مادران از میزانی که توصیه می‌شود بسیار کم‌تر است.
پژوهشگران دانشگاه‌های کمبریج و ساوت همپتون با بررسی و ثبت ضربان قلب این افراد، میزان فعالیت جسمی آن‌ها را طی یک هفته اندازه‌گیری کردند.
این تحقیقات که در نشریه طبی «پدیاتریکس» (بهداشت کودکان) منتشر شده تاکید می‌کند که اقدامات مربوط به بهبود سلامت کودکان باید روی مادران متمرکز شود.
بنابر این تحقیقات میزان تحرک جسمی کودکان صرفاً یک عامل طبیعی مربوط به سن آن‌ها نیست بلکه والدین با دادن الگوهای سالم به خُردسالان، مثل فعالیت جسمی و ورزشی در همان سنین کودکی، می‌توانند در سلامت و رشد مناسب آن‌ها تاثیر مهمی داشته باشند.
جست‌و‌خیز
در بخشی از این پژوهش بیش از ۵۵۰ کودک چهارساله و مادران آن‌ها به مدت یک هفته دستگاه‌های مانیتور ضربان قلب و شتاب‌سنج پوشیده بودند. آن‌ها در تمام مدت از جمله در زمان خواب و یا به هنگام انجام فعالیت‌های جسمی و ورزشی این وسایل را به تن داشتند.
کاترین هسکت یکی از پژوهشگران مرکز بهداشت کودک در دانشگاه لندن که در این تحقیقات شرکت داشته می‌گوید که اطلاعات جمع‌آوری شده نشان می‌دهد که بین میزان فعالیت جسمی مادران و فرزندان خُردسال آن‌ها یک ارتباط مستقیم و مثبتی وجود دارد.
او می‌افزاید: «هر چه یک مادر فعال‌تر باشد فرزند او نیز فعالیت جسمی بیشتری خواهد داشت. هرچند از روی این تحقیقات نمی‌توان میزان تاثیر جست‌و‌خیز کودکان بر روی مادران آن‌ها را تشخیص داد ولی به احتمال زیاد فعالیت یکی از این دو روی میزان فعالیت جسمی طرف دیگر تاثیر گذار است.»
به گفته کاترین هسکت آمارهای این پژوهش نشان می‌دهد که به تناسب هر دقیقه فعالیت جسمی ملایم و یا شدید یک مادر به احتمال زیاد فرزند خُردسال او ۱۰ درصد بیشتر در همان سطح از فعالیت شرکت خواهد کرد. به ازای هر دقیقه‌ای که مادر نشسته باشد کودکان نیز حدود ۰.۱۸ دقیقه آرام می‌نشیند. بنابر این هر ساعت از بی‌تحرکی و نشستن مادر به ۱۰.۸ دقیقه نشستن کودک منجر خواهد شد.
یک چنین تفاوت‌های جزیی ممکن است بدیهی و بی‌اهمیت به نظر بیایند اما به گفته کاترین هسکت، در یک دوره چند ماهه و یا چند ساله قابل توجه خواهد بود.
عواملی که روی میزان تحرک و فعالیت جسمی مادر تاثیر زیادی داشته شاغل و یا غیرشاغل بودن او و هم‌چنین خواهر و یا برادر داشتن کودکان خُردسال بود.
استر ون اسلویجس یکی دیگر از مسوولان این پژوهش از بخش تحقیقات مربوط به رژیم غذایی و تحرک جسمی در دانشگاه کمبریج، می‌گوید بین میزان تحرک مادرانی که در سن ۱۶ سالگی ترک تحصیل کرده‌اند با کودکان خُردسال آن‌ها به نسبت مادرانی که در سن ۱۸ سالگی ترک تحصیل کرده‌اند، ارتباط قوی‌تر وجود دارد.
تغییرات الگوی مادری
این پژوهش تشخیص داده که میزان فعالیت جسمی زنان معمولاً پس از مادر شدن کاهش یافته و به دوران قبل از بارداری و تولد فرزندشان باز نمی‌گردد. بنابر این کاهش و گاه فقدان فعالیت جسمی روی فرزندان خُردسال آن‌ها تاثیر می‌گذارد.
کاترین هسکت می‌افزاید: «زوج‌هایی که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند گرفتاری و کارهای مختلفی دارند و فعالیت جسمی همیشه نمی‌تواند جزو اولویت‌های آن‌ها باشد. ولی حتی افزودن حد کمی به فعالیت جسمی مادران روی سلامت خود آن‌ها و کودکان‌شان تاثیر دارد.»
کارهای ساده‌ای مثل پیاده روی و یک مقدار تحرک بیشتر در طول هر روز می‌تواند بسیار مفید باشد.
داکتر آن هوسکنیز مسوول بهداشت کودکان، جوانان و خانواده در اداره بهداشت و درمان انگلستان می‌گوید این نهاد دولتی با تمرکز روی افزایش فعالیت جسمی در میان خانواده‌ها و کودکان می‌کوشد سلامت عمومی را بهبود ببخشد.
او می‌افزاید: «شرکت کردن در بازی‌های جسمی یکی از راه‌های مهم برای تقویت هماهنگی فیزیکی و پرورش قابلیت‌های جسمی پایه‌ای در میان کودکان خُردسال است. امکانات مختلفی مثل برنامه‌های شنای دسته جمعی مادران و کودکان و یا سالن‌های مخصوص نرمش برای آن‌ها وجود دارد که مادران با شرکت در آن علاوه بر آشنایی و معاشرت با دیگران، می‌توانند به رشد جسمانی فرزندان خُردسال خود کمک موثری بکنند.»
کارزار تبلیغاتی و آموزشی این نهاد که از طریق شبکه تلویزیونی کانال چهار بریتانیا پخش می‌شود خانواده‌ها را تشویق می‌کند که رژیم غذایی مناسبی را در پیش گرفته، تحرک و فعالیت جسمی بیشتری داشته باشند و به این شکل به سلامتی و طول عمر خود بیافزایند.
طبق توصیه‌های این نهاد، کودکان خُردسال باید حداقل یک ساعت در روز و افراد بالغ باید حداقل دو و نیم ساعت در هفته فعالیت و تحرک جسمی داشته باشند.
در عین‌حال، این تحقیق خاطر نشان می‌کند که تحرک و فعالیت جسمی اکثر مادران از میزانی که توصیه می‌شود بسیار کم‌تر است.
پژوهشگران دانشگاه‌های کمبریج و ساوت همپتون با بررسی و ثبت ضربان قلب این افراد، میزان فعالیت جسمی آن‌ها را طی یک هفته اندازه‌گیری کردند.
این تحقیقات که در نشریه طبی «پدیاتریکس» (بهداشت کودکان) منتشر شده تاکید می‌کند که اقدامات مربوط به بهبود سلامت کودکان باید روی مادران متمرکز شود.
بنابر این تحقیقات میزان تحرک جسمی کودکان صرفاً یک عامل طبیعی مربوط به سن آن‌ها نیست بلکه والدین با دادن الگوهای سالم به خُردسالان، مثل فعالیت جسمی و ورزشی در همان سنین کودکی، می‌توانند در سلامت و رشد مناسب آن‌ها تاثیر مهمی داشته باشند.
جست‌و‌خیز
در بخشی از این پژوهش بیش از ۵۵۰ کودک چهارساله و مادران آن‌ها به مدت یک هفته دستگاه‌های مانیتور ضربان قلب و شتاب‌سنج پوشیده بودند. آن‌ها در تمام مدت از جمله در زمان خواب و یا به هنگام انجام فعالیت‌های جسمی و ورزشی این وسایل را به تن داشتند.
کاترین هسکت یکی از پژوهشگران مرکز بهداشت کودک در دانشگاه لندن که در این تحقیقات شرکت داشته می‌گوید که اطلاعات جمع‌آوری شده نشان می‌دهد که بین میزان فعالیت جسمی مادران و فرزندان خُردسال آن‌ها یک ارتباط مستقیم و مثبتی وجود دارد.
او می‌افزاید: «هر چه یک مادر فعال‌تر باشد فرزند او نیز فعالیت جسمی بیشتری خواهد داشت. هرچند از روی این تحقیقات نمی‌توان میزان تاثیر جست‌و‌خیز کودکان بر روی مادران آن‌ها را تشخیص داد ولی به احتمال زیاد فعالیت یکی از این دو روی میزان فعالیت جسمی طرف دیگر تاثیر گذار است.»
به گفته کاترین هسکت آمارهای این پژوهش نشان می‌دهد که به تناسب هر دقیقه فعالیت جسمی ملایم و یا شدید یک مادر به احتمال زیاد فرزند خُردسال او ۱۰ درصد بیشتر در همان سطح از فعالیت شرکت خواهد کرد. به ازای هر دقیقه‌ای که مادر نشسته باشد کودکان نیز حدود ۰.۱۸ دقیقه آرام می‌نشیند. بنابر این هر ساعت از بی‌تحرکی و نشستن مادر به ۱۰.۸ دقیقه نشستن کودک منجر خواهد شد.
یک چنین تفاوت‌های جزیی ممکن است بدیهی و بی‌اهمیت به نظر بیایند اما به گفته کاترین هسکت، در یک دوره چند ماهه و یا چند ساله قابل توجه خواهد بود.
عواملی که روی میزان تحرک و فعالیت جسمی مادر تاثیر زیادی داشته شاغل و یا غیرشاغل بودن او و هم‌چنین خواهر و یا برادر داشتن کودکان خُردسال بود.
استر ون اسلویجس یکی دیگر از مسوولان این پژوهش از بخش تحقیقات مربوط به رژیم غذایی و تحرک جسمی در دانشگاه کمبریج، می‌گوید بین میزان تحرک مادرانی که در سن ۱۶ سالگی ترک تحصیل کرده‌اند با کودکان خُردسال آن‌ها به نسبت مادرانی که در سن ۱۸ سالگی ترک تحصیل کرده‌اند، ارتباط قوی‌تر وجود دارد.
تغییرات الگوی مادری
این پژوهش تشخیص داده که میزان فعالیت جسمی زنان معمولاً پس از مادر شدن کاهش یافته و به دوران قبل از بارداری و تولد فرزندشان باز نمی‌گردد. بنابر این کاهش و گاه فقدان فعالیت جسمی روی فرزندان خُردسال آن‌ها تاثیر می‌گذارد.
کاترین هسکت می‌افزاید: «زوج‌هایی که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند گرفتاری و کارهای مختلفی دارند و فعالیت جسمی همیشه نمی‌تواند جزو اولویت‌های آن‌ها باشد. ولی حتی افزودن حد کمی به فعالیت جسمی مادران روی سلامت خود آن‌ها و کودکان‌شان تاثیر دارد.»
کارهای ساده‌ای مثل پیاده روی و یک مقدار تحرک بیشتر در طول هر روز می‌تواند بسیار مفید باشد.
داکتر آن هوسکنیز مسوول بهداشت کودکان، جوانان و خانواده در اداره بهداشت و درمان انگلستان می‌گوید این نهاد دولتی با تمرکز روی افزایش فعالیت جسمی در میان خانواده‌ها و کودکان می‌کوشد سلامت عمومی را بهبود ببخشد.
او می‌افزاید: «شرکت کردن در بازی‌های جسمی یکی از راه‌های مهم برای تقویت هماهنگی فیزیکی و پرورش قابلیت‌های جسمی پایه‌ای در میان کودکان خُردسال است. امکانات مختلفی مثل برنامه‌های شنای دسته جمعی مادران و کودکان و یا سالن‌های مخصوص نرمش برای آن‌ها وجود دارد که مادران با شرکت در آن علاوه بر آشنایی و معاشرت با دیگران، می‌توانند به رشد جسمانی فرزندان خُردسال خود کمک موثری بکنند.»
کارزار تبلیغاتی و آموزشی این نهاد که از طریق شبکه تلویزیونی کانال چهار بریتانیا پخش می‌شود خانواده‌ها را تشویق می‌کند که رژیم غذایی مناسبی را در پیش گرفته، تحرک و فعالیت جسمی بیشتری داشته باشند و به این شکل به سلامتی و طول عمر خود بیافزایند.
طبق توصیه‌های این نهاد، کودکان خُردسال باید حداقل یک ساعت در روز و افراد بالغ باید حداقل دو و نیم ساعت در هفته فعالیت و تحرک جسمی داشته باشند.