ضمیر خودآگاه در خدمت نیت‌های آگاهانه است. از آنجا که ضمیر آگاه تمایل دارد که محدود باشد و در یک زمان فقط به چهار قسمت از اطلاعات موجود توجه داشته باشد، می‌تواند به سرعت حواسش پرت شود. اگر اجازه دهید نیت تان تغییر کند، به راحتی این اتفاق می‌افتد. ما به جای "ضمیر ناخودآگاه" رایج از عبارت "فرا آگاه" استفاده می‌کنیم. "فرا آگاه" دقیق‌تر است

پندارفاضل در یادداشتی اختصاصی برای میگنا نوشت : بسیاری از مردم داستان زندگی هلن کلر را خوانده‌اند و از هوش، کنجکاوی و شوخ طبعی این زن شاد که نه می‌توانست ببیند و نه بشنود، شگفت‌زده شده‌اند. من اولین بار زندگینامه فوق‌العاده او را در یک روز بهاری خواندم، در حالی که روی صندلی در چمنزاری، زیر درخت گیلاس پر از شکوفه‌های صورتی نشسته بودم و به آواز پرندگان گوش می‌دادم. به سرعت سعی کردم تصور کنم زندگی بدون عملکرد گوش و چشم چگونه خواهد بود. تصورش سخت بود.
هلن سال‌های اولیه زندگی خود را بدون کلمات، به مثابه زندگی در منطقه خاکستری "هیچ زندگی" یا "هیچ جهان"، توصیف کرد. او می‌گفت: " نمی‌دانستم انسان بودن به چه معناست. "
وقتی هفت ساله بود، معلم زبان اشاره‌ای به مزرعه والدینش آمد تا تمام تابستان با صبوری با او کار کند. هلن درک معنی زبان را یک پیشرفت غیرمنتظره بزرگ توصیف می‌کند. معلم او چهل بار حروف کلمه آب را کف دست او هجی کرد تا اینکه ناگهان متوجه شد که یک کلمه چیست!
در لحظه‌ای کلیدی، او از واکنشی هیجانی و "فقط حیوانی" به درکی انسانی رسید. او فهمید که یک کلمه چیست! او دست معلم خود را گرفت و او را به داخل خانه کشاند تا حروف کلمات هر آنچه را که می‌توانست لمس کند و برای او هجی کند. همانطور که بعداً توضیح داد، او می‌خواست "جهان را زنده کند". هلن نویسنده تحصیلکرده‌ای شد که گرمی، نشاط و نبوغ او سرانجام به نمادی از توانایی گسترده و قدرتمند انسانی تبدیل شد. او در دهه‌ی 1940 و 1950 به دلیل تفسیر ادبی و راهبری خلاقانه شهرت داشت.

بسیاری از نویسندگان، آهنگسازان، اندیشمندان و دیپلمات‌های مشهور با هلن مشورت می‌کردند و در خانه‌اش در واشنگتن به دیدارش می‌رفتند. برخی از مشهورترین اظهارات او به ایده‌های کلیدی پیشرفت انسانی می‌پردازد. سه مورد از آن‌ها در اینجا ذکر شده است:

• هلن در پاسخ به سؤالی در مورد محدودیت تجربیات او بدلیل فقدان بینایی و شنوایی، از ته دل خندید. او پاسخ داد: "این هیچ ارتباطی با عملکرد چشم و گوش ندارد. تجربه بسیار بزرگ است! ” وی افزود: چشم و گوش چیز‌های کوچکی برای از دست دادن هستند. بدتر از آن زندگی بدون رویا خواهد بود "!
  او یک بار از وضعیت شخصی خود به عنوان استعاره برای شرایط انسان‌ها در حالت کلی استفاده کرد. "من فقط یکی هستم، اما هنوز یکی هستم. اگرچه نمی‌توانم همه کار‌ها را انجام دهم، اما هنوز کار‌هایی هست که می‌توانم انجام دهم. و از انجام کاری که می‌توانم انجام دهم، چون نمی‌توانم همه کار‌ها را انجام دهم، امتناع نخواهم کرد. "
  بسیاری از مردم جمله ارزشمند او را -هشدار کسی که "به زندگی بازگشت" و هر لحظه آن را غنیمت شمرد- به خاطر می‌سپارند: "زندگی جز یک ماجراجویی جسورانه نیست! " ما در اینجا با سخنان هلن چیزی بسیار عمیق و مهم را لمس می‌کنیم. همه ما در طول زندگی خود بار‌ها و بار‌ها رویا‌هایی داشتیم. با این وجود، گاهی مانند گدایان روی میز رفتار می‌کنیم. ما فقط می‌توانیم کیفیت زندگی خود را تعیین کنیم. این فقط ما هستیم که می‌توانیم قاطعانه هدف رسیدن به رویا‌هایمان را انتخاب کنیم و متعهد به تحقق آن‌ها باشیم.