علائم و نشانه‌های هشداردهنده اختلال دوقطبی

هنگامی که بیماری یک فرد از این الگوی کلاسیک پیروی می‌کند، تشخیص اختلال دوقطبی نسبتا آسان است.

اما اختلال دوقطبی می‌تواند پنهانی باشد. علائم می‌توانند توالی مانیک-افسردگی مورد انتظار را به چالش بکشند. دوره‌های نادر شیدایی خفیف یا هیپومانیا می‌تواند شناسایی نشود. افسردگی می‌تواند جنبه‌های دیگر بیماری را تحت‌الشعاع قرار دهد. گاهی اوقات، علائم افسردگی و شیدایی می‌تواند همزمان رخ دهد.

در مجموع، این عوامل تشخیص اختلال دوقطبی را در زمانی که علائم واضح نیستند دشوار می‌کند. چند واقعیت در مورد اختلال دوقطبی که ممکن است ندانید:

• حدود ۲۰ درصد از افرادی که از افسردگی نزد پزشک خود شکایت می‌کنند در واقع به اختلال دوقطبی مبتلا هستند.
• حدود نیمی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی قبل از تشخیص صحیح به سه متخصص مراجعه کرده‌اند.
• پس از شروع علائم، به طور متوسط ۱۰ سال طول می‌کشد تا افراد وارد درمان اختلال دوقطبی شوند. تا حدی به دلیل تاخیر در تشخیص است.
• اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دارای شرایط روانپزشکی اضافی هستند که می‌تواند تشخیص‌های کلی را چالش‌برانگیزتر کند.

آیا نوجوان شما اختلال دوقطبی دارد؟
اختلال دوقطبی معمولاً در اواخر نوجوانی خود را نشان می‌دهد. اختلال دوقطبی در سالهای نوجوانی جدی است. اغلب شدیدتر از بزرگسالان است. نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض خطر بالایی برای خودکشی هستند.

متاسفانه، اختلال دوقطبی در نوجوانان اغلب تشخیص داده نمی‌شود و درمان نمی‌شود. تا حدودی به این دلیل است که اگرچه علائم ممکن است در نوجوانی شروع شود، اما اغلب معیارهای تشخیصی کامل اختلال دوقطبی را برآورده نمی‌کنند. برخی از کارشناسان فکر می‌کنند که اختلال دوقطبی در کودکان یا نوجوانان نیز بیش از حد تشخیص داده می‌شود، به‌ویژه زمانی که علائم فقط شامل نوسانات خلقی یا رفتارهای مخرب به جای تغییر در انرژی یا الگوی خواب باشد.

برخی از علائمی که نشان می‌دهد یک نوجوان ممکن است اختلال دوقطبی داشته باشد عبارتند از:
• دوره‌های غیر‌مشخص خشم و پرخاشگری
• بزرگ‌نمایی و اعتماد به نفس بیش از حد
• اشک ریختن آسان، غم و اندوه مکرر
• نیاز به خواب کم برای احساس آرامش
• رفتار تکانشی غیر‌مشخصه
• بد‌خلقی
• سردرگمی و بی‌توجهی

علائم بالقوه دیگری که ممکن است نشان‌دهنده وجود یک اختلال روانپزشکی باشد که نیاز به ارزیابی دارد ممکن است شامل احساس به دام افتادن، پرخوری، نگرانی بیش از حد و اضطراب باشد. سایر تشخیص‌های احتمالی علاوه بر اختلال دوقطبی که باید در بروز علائمی از این قبیل در نظر گرفته شوند عبارتند از افسردگی تک‌قطبی (عمده)، اختلالات اضطرابی، اختلالات سازگاری، اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی و اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی.


_{منبع: سلامت}