رفتاردرمانی دیالکتیک و پرخوری هیجانی
- دکتر پریسا همایونپور مترجم کتاب پرخوری هیجانی در یادداشتی برای میگنا نوشت :یه جای کار میلنگه من مثل بقیه آدما نیستم که وقتی گرسنه میشن غذا می خورن، وقتی سیر میشن دست از غذا خوردن می‌کشن. هیچوقت با یه حجم معمولی از خوراکی راضی نمیشم. همیشه دلم بیشتر میخواد..
انگاری غذا منو به سمت خودش صدا میزنه. هیچ وقت جز طعم و مزه‌اش به چیزی دیگه فکر نمی کنم.
گاهی وقتی در حال پرخوری هستم، احساس می کنم در برزخم. بعد از اون احساس خیلی بدی دارم. می‌تونم بگم خجالت‌زده، داغون، ترسیده، خسته، عصبانی و شرمنده هستم.
بارها به خودم قول دادم که دیگه این کارو نکنم. پس از پرخوری کف زمین از دستمال‌های اشک آلوده من پر میشه. اما فقط مدت کوتاهی شرمنده می‌شم، بعد جمعشون می کنم و دوباره از فردا همون آش و همان کاسه. حتی ممکنه یک مدتی پرخوری رو متوقف کنم اما دیر یا زود، همیشه، با پرخوری مجدد ادامه می‌دم.
در مورد اعتیاد به خوردن خیلی چیز ها شنیدم. فکر می کنم احتمالا منم معتاد غذا هستم.
من واقعاً از اینکه این مدل ناسالم خوری چقدر میتونه مضر باشه و چقدر برای بدنم ضرر داره میترسم. از این میترسم که اگه به این مدل پرخوری ادامه بدم نمیتونم به پتانسیل‌هایم برسم. طوری که هیچ وقت عمیقا شاد یا با خودم آشتی نبودم.
در عجبم، واقعا نمیتونم تغییر کنم ؟ من همه دلایلبرای تغییر رو میدونم. (مزایای تناسب اندام) بارها و بارها امتحان کردم ولی هیچ وقت چیزی به خوبی غذا نبوده. نمیدونم اصلا انگیزشو دارم.
فصل مشترک تمامی فکرها و حرفهایی که مرور شد و بارها در اتاق درمان شنیده‌ایم، این است که چگونه یک رخداد منتهی به احساس فیزویلوژیکی سخت و غیر قابل تحملی بدل میشود که در نهایت به پرخوری ختم می‌گردد. بعضی بیماران این‌گونه احساسات را هیجاناتی مانند احساس صدمه و آسیب، تنهایی، بیکاری، خشم، شادی، شرم، ناامیدی، عصبانیت یا به سادگی ناآرامی و بی‌قراری می‌نامند. پرخوری عصبی نیز در پاسخ به این احساسات و هیجانات، تسکین موقتی برای بی‌قراری و احساسات ناخوشایند و اجتناب از آنها است. گرچه در طولانی مدت، پناه بردن به خوراکی‌ها منجر به غم و اندوه شدید، پشیمانی و استرس و به دنبال آن کاهش عزت‌نفس و افزایش میزان عود و بازگشت به سمت غذا میشود.
رویکرد رفتاردرمانی‌دیالکتیک یکی از رویکردهای علمی و بسیار جذاب روانشناسی است که به دلیل پیچیدگی و در هم آمیختگی آن با فلسفه و دیالکتیک، درمانگران خاصی را جذب خود می‌نماید. این رویکرد شامل مهارت‌هایی است که بر پایه یکدیگر ساخته میشوند. مهارتهای ذهن‌آگاهی به شما کمک خواهد کرد تا آگاهی‌تان را از اینکه چرا هنگام بروز هیجانات به پرخوری روی می‌آورید، افزایش دهید. همچنین می‌توانید رفتارهایی انتخاب کنید که از غذا خوردن بهتر باشد.
تنظیم هیجانات نه تنها شامل پذیرش آنها بلکه یادگیری عمل موثر هنگام بروز آنها است به طوری که آسیب‌پذیری‌شان کمتر شود. تحمل آشفتگی‌ها مهارت‌هایی را به شما خواهد آموخت که با بکار بردن آنها بتوانید با مسائل ناخوشایند روزانه بهتر کنار بیایید و به شما فرصتی برای صبوری کردن می‌آموزد تا در وقت مناسب، واکنش مناسب نشان دهید و انتخاب‌های بهتری داشته باشید. همچنین در پایان مهارتهای روابط موثر را یاد خواهید گرفت که در جهت ارتباط بهتر و بیشتر با دیگران فارغ از خوردن و اضافه وزن و ... است.
اثرات شگفت‌آور رفتار درمانی دیالکتیک به گفته پژوهش‌گران خانم دکتر دبرا سیفر، خانم دکتر سارا ادلر و آقای دکتر فیلیپ میسون به شرح زیر گزارش شده‌اند.
- پس از سیزده هفته، %۴۰ از افرادی که برنامه را دریافت کرده بودند و %۵۰ از افرادی که درمان پرخوری هیجانی را تمام کرده بودند، در مقایسه با فقط %3 از افرادی که منتظر بودند برنامه را شروع کنند کاملا پرخوری عصبی را متوقف کردند.
شش ماه پس از اتمام جلسات درمان تقریباً %۷۰ از شرکت کنندگانی که طی ۱۳ هفته پرخوری عصبی را متوقف کرده بودند، کماکان پرخوری نمی‌کردند.
حتی بیمارانی که هنوز کاملا پرخوری عصبی را متوقف نکرده بودند، به طرز چشمگیری این رفتار را کاهش داده بودند.
امید اینکه با رشد آگاهی و ارائه اطلاعات درست، فضای مناسبی برای پذیرش و تغییر درمانجویان ایجاد شود که خود سد بزرگی بر سر راه سودجویان و فروشندگانی خواهد بود که با نام قرص‌های لاغری و بدون مجوز، افراد زیادی را در کام اعتیاد و بیماری می‌اندازند.
برگرفته از کتاب درمان پرخوری هیجانی ترجمه دکتر پریسا همایونپور نشر اسبار.
