تاب آوری فرصتی تازه برای شروع / مانا چم زاده

دکتر مانا چم زاده، متخصص و پژوهشگر روان شناسی مثبت در یادداشتی اختصاصی برای میگنا نوشت:تاب آوری خصوصیتی تنها فردی نیست و می توان آن را آموخت و پرورش داد.در حوزه ی سلامت، به تاب آوری به دلیل موثر بودن آن در بهبودی توجه زیادی شده است.  
تاب آوری را می توان ظرفیت روبه رو شدن با تجربه های آسیب زا و پر استرس زندگی و توانایی بازگشتن آگاهانه و انعطاف پذیر از این فشارها که منجر به رشد و شروعی تازه در فرد می شود، تعریف کرد.
حس تسلط و مهارت های مقابله ای موثر، پیش نیازهای تاب آوری هستند. ما به کمک تاب آوری از سختی ها عبور کرده و آنان را به فرصتی تازه برای آغازی جدید تبدیل می کنیم . رفتار تاب آورانه مفاهیمی مثل؛ امید، خودکارآمدی و مهارت های مقابله ای موثر را در خود دارد و از اعتماد به نفس، کنجکاوی،نظم فردی و عزت نفس ایجاد می شود. افراد دارای تاب آوری رویکرد مثبت و پر از انرژی و هیجان به زندگی دارند و پذیرای چالش های جدید هستند.

اکنون برخی نکات مهم را در مورد تاب آوری با یکدیگر بررسی می کنیم ؛

اولین نکته در این زمینه این است که ؛ تاب آوری خصوصیتی نیست که در بدو تولد وجود داشته باشد، بلکه فرد آن را در مواجهه با سختی می آموزد. این موضوع نشانگر آن است که تاب آوری به عنوان فرآیندی مثبت در گذر زمان شکل می گیرد و صرفا از خصوصیات فردی نیست. رشد تاب آوری حاصل تعامل فرد با محیط و روابط مشترک است که می تواند از طریق آموزش، یادگیری، تمرین و تجربه به دست آید.امروزه می دانیم رخدادهای آسیب زا اثرهای عمیقی بر خودپنداره، بدن، ذهن و روحیه ما می گذارند. این موضوع می تواند احساسات و رفتارهای ما با خود و دیگران را تغییر دهد .  
نتایج تحقیقات زیادی نشان داده است که تاب آوری از افراد در برابر شکست پس از آسیب محافظت کرده و در هنگام مواجهه با سختی ها از حس درماندگی فرد می کاهد.
زمانی که ما از آسیب و استرس رها می شویم، می توانیم به سطوح عملکردی اجتماعی و روانی همراه با آسودگی بیشتر باز گردیم و گاهی هم می توانیم قوی تر شویم .
دومین نکته در مورد تاب آوری این است که ؛ سابقه ی عبور از آسیب می تواند الگوهایی رابرای اصلاح مثبت و تاب آوری برای ما فراهم آورد. ما می توانیم با استفاده از آسیب های قبلی خود در برابر شکست پس از آسیب، در آینده راهبرد و حفاظ ایجاد کنیم .این نکته در آموزش و تمرین های گام به گام تاب آوری  از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. به این شکل که برای نهادینه کردن آموخته ها و مقاوم کردن افراد در برابر استرس تاثیرگذار است و می تواند به آنها کمک کند تا حس خودپنداره و تسلط خویش را رشد دهند.
سومین نکته در مورد تاب آوری، حمایت های دریافتی فرد است . حمایت های مثبت اجتماعی و هیجانی از طرف خانواده، افراد همراه وجامعه یا منبع های معنوی و مذهبی نقش بسیار مهمی در مقاومت در برابر شکست یا بهبودی پس از رخدادهای آسیب زا دارند.
هم چنین وجود شواهد مبنی بر بازگشت افراد به سلامتی و بهبودی حتی پس از پشت سر گذاشتن حوادثِ به شدت آسیب زا به ما قوت قلب می دهد. ما می توانیم به یکدیگر در رشد دادن تاب آوری و تجربه بازگشت به سلامتی یاری رسانیم .