رابطهای معنادار بین مهارتهای هیجانی روابط صمیمی، عزتنفس زیاد و احساس شادی وجود دارد
پرورش مهارتهای عاطفی قوی در کودکان
ناهید خان احمدی
1 خرداد 1401 ساعت 9:51
رابطهای معنادار بین مهارتهای هیجانی روابط صمیمی، عزتنفس زیاد و احساس شادی وجود دارد
ناهید خان احمدی مشاور و روانشناس در یادداشتی اختصاصی برای میگنا نوشت انسانها همواره در حال رشد و تکامل هستند؛ این رشد و تکامل در طی دورههای کودکی و بزرگسالی، هم از دید جسمی و هم از دید هیجانی اتفاق میافتد. علاوه بر تغییرهای جسمی، کودکان با سرعت زیادی از دید هیجانی، عقلانی و اجتماعی رشد میکنند.
اگر به کودکتان در پرورشدادن هوش هیجانیاش کمک کنید، مهارتهایی به او آموختهاید که در تمام مراحل زندگی برای او مفید خواهد بود.
چرا باید از رشد مهارتهای هیجانی حمایت کنیم؟
تحقیقهای انجام شده در زمینه رشد هیجانی نشان میدهد که رابطهای معنادار بین مهارتهای هیجانی روابط صمیمی، عزتنفس زیاد و احساس شادی وجود دارد. برخی از این مهارتها همچون: خودتنظیمی ،خودآگاهیِ هیجانی و توانایی تشخیص احساسهای دیگران است.
خودتنظیمی: توانایی فرد در بازبینی و مدیریت وضعیت احساسی و رفتاری خودش.
خودآگاهی هیجانی: توانایی فرد در درک احساسهای خود و درک اینکه احساسهای او چگونه بر رفتارش تأثیر میگذارند.
تشخیص احساسهای دیگران: این مهارت با موفقیت فرد و موفقیت دانشگاهیان و کارکنان در روابط اجتماعی، در ارتباط است. افراد دارای این توانایی، تمایل بیشتری به همدلی با دیگران دارند.
چگونه از رشد مهارتهای هیجانی حمایت کنیم؟
هر کودک مهارتهای هیجانیاش را بهگونهای متفاوت پرورش میدهد. برخی از کودکان از سنین نسبتاً پایین دارای مهارتهای هیجانی قوی هستند؛ درحالیکه برای دیگران پرورش این مهارتها ممکن است بیشتر طول بکشد. فاکتورهای دیگری مانند: خلقوخوی فردی و تفاوتهای فرهنگی نیز در توسعه این مهارتها تأثیرگذار هستند. با چشمپوشی از سطح رشدِ مهارتهای هیجانی کودک، والدین و پرستاران کودک با بهکاربردن راهکارهای به اثبات رسیده زیر به پرورش مهارتهای هیجانی کودک کمک میکنند.
یاد بگیرید پاسخهای هیجانی کودک را بشناسید:
شاید تشخیص برخی احساسهای کودک آسانتر از سایر احساسهایش شود. بهعنوان مثال: احساس لذت و خشم ممکن است واضحتر از احساس خجالت، گناه و شرمندگی شود. زمانی که عواطف و احساسهای کودک مخفی هستند، توجه به کلمهها، زبانِ بدن و رفتار او بسیار مهم است؛ به این خاطر که این نکتهها سرنخی برای درک احساسهای کودک شما است.
به کودکتان کمک کنید تا پاسخهای هیجانی خودش را بشناسد:
زمانی که متوجه میشوید کودکتان احساس خاصی را تجربه میکند، به او یاد بدهید این احساس را نامگذاری کند و دربارۀ اتفاقهای احتمالی که باعث بروز این احساس در او شدهاند، گفتوگو کنید. این کار به کودک کمک میکند تا بتواند انواع موقعیتهایی را بشناسد که باعث ایجاد واکنشهای هیجانی خاصی در او میشود.
به کودکتان کمک کنید حس همدردی را در خود پرورش دهد:
شما با صحبت کردند درباره احساس دیگران در پریشان حالی، باعث پیشرفت حس همدردی[1] در کودک میشوید. راه دیگرِ کمک به تقویت حس همدردی در کودک، دیدن نقاط مشترک خودش با دیگران است. همچنین ملاقات با افراد مختلف و آموختن دربارۀ آنها میتواند حس همدردی و بهطورکلی مهارتهای هیجانی کودک را تقویت کند.
الگوی مناسب مهارتهای هیجانی
مهارتهای هیجانی مناسب را توصیف کنید و توضیح دهید که خود شما چگونه حتی زمانی که برایتان مشکل است، احساسهای خود را مدیریت میکنید. بهعنوان مثال: به او بگویید هنگامیکه فردی در صف سوپرمارکت بدون رعایت نوبت از شما جلو میزند چگونه احساسهای مناسب از خود نشان میدهید. زمان کوتاهی با کودکتان دربارۀ اهمیت حفظ آرامش در موقعیتهای ناامیدکننده صحبت کنید.
رشد هیجانی فرایندی است که از کودکی آغاز شده و تا بزرگسالی ادامه مییابد. پدر و مادر و پرستاران به کودکان کمک میکنند راهکارهای گوناگونی را در خود پرورش دهند تا در آینده، بزرگسالانی با مهارتهای هیجانی قوی شوند؛ در نتیجه، آنها توانایی خودتنظیمی و مدیریت احساسهای خود را خواهند داشت؛ درحالیکه مهارتهای هیجانی هر کودک با سرعت متفاوتی پرورش مییابد، در نهایت سطح این مهارتها در همه کودکان در محدودهای معمولی قرار خواهد گرفت؛ با این وجود، اگر رشد هیجانی کودکتان برای شما حائز اهمیت است، نگرانیهای خود را با پزشک متخصص اطفال یا متخصص سلامت روان، در میان بگذارید.
بر گرفته از کتاب جعبهای پر از پروانه اثر آقای جُو روکز
کد مطلب: 58861