فاطمه سپیدنامه روانشناس و مشاور در یادداشتی اختصاصی برای میگنا نوشت: امروزه مدل های مختلفی در جهت آموزش مهارتها به کودکان وجود دارد از جمله می توان به مدل کیو سی تی اشاره کرد.

در این مدل آموزشی از روش های نوین در آموزش و انتقال مهارتهای عملی و عینی با تاکید بر ارتقا هوش هیجانی ، مهارتهای اجتماعی و عزت نفس ، افزایش توجه و تمرکز ، رشد مهارتهای کلامی ، رشد خلاقیت ، مسئولیت پذیری  برای کودکان به منظور تشویق و حمایت آنان و مشارکت گروهی طراحی شده است .

یادگیری و تمرین قوانین و مهارتهای کیوسی تی باعث پیشرفت تحصیلی و افزایش عملکرد کودکان در زمینه های مختلف می شود
تاکید مهم این روش جذابیت در اموزش و استفاده از انواع بازی ها و استفاده از ابزار جهت بازی و آموزشهای مناسب می باشد

باری موجب رشد یادگیری، ایجاد انگیزه و تخلیه هیجانی کودک و همچنین لذت و افزایش شادی در کنار یادگیری قوانین و مهارتهای کیو سی تی می شود .آموزش به سمت تغییر یکی از مولفه های مدل کیوسی تی می باشد، با توجه به تعریف سازمان جهانی یونسکو توانایی ایجاد تغییر ملاک باسوادی قرار گرفته است.

تفاوت بارز مدل آموزشی کیوسی تی با سایر مدلهای آموزشی نداشتن تکلیف و آموزش مستقیم در جلسات کیو سی تی است جلسات کیوسی تی پیرامون پنج مهارت نگاه کردن، گوش کردن، صحبت کردن، فکر کردن و تمرکز ساخته شده است و تمرکز در تمامی کاربرگ های بازی لحاظ می شود.

در کیوسی تی تقویت رفتار مثبت وجود دارداستفاده از پاداش به جای تنبیه به کودک انگیزه بیشتری می دهد ، تشویق رفتارهای مثبت به کودک یاد می دهد چگونه به طور مناسب رفتار کند و اینکه تقویت کننده های مثبت مهم ترین و کاربردی ترین اصل در ایجاد رفتار کودک می باشند.

یکی از مهم ترین نکات آموزشی در کیو سی تی رعایت قوانین طلایی می باشد . قوانین می تواند تغییر کند یا زیاد شوند . باعث خاموش سازی رفتارهای نامطلوب آموخته شده در دوران قبلی رشد آنها می شود . و توجه به خانواده و برگزاری جلسات پیش آزمون و پس آزمون از والدین اساس کار کیو سی تی می باشد.

زیرا والدین نقش بسیار مهمی درآموزش مهارت ‌های زندگی به فرزندان دارند ،فراگیری مهارت‌های زندگی بهداشت روانی خانواده را تامین می‌کند و با توجه به اینکه پایه‌های رشد روانی و اجتماعی کودکان در سال‌های اولیه پی ریزی می‌شود، وجود تفاهم، سازگاری و محبت موجود در محیط خانواده، در تقویت عزت نفس، احساس اعتماد به نفس و پرورش نیروی سازنده در کودکان اهمیت زیادی‌‎ ‎دارد.

  به‌طور کلی ریشه رفتارهای نابهنجار کودکان را باید در سنین اولیه کودکی جستجو کرد کودک در این دوران آمادگی بسیاری برای دریافت و اثرپذیری دارد و به راحتی از شرایط پیرامونی‌اش متاثر می‌شود،دریافت‌های دوران کودکی به طور عمیق و جدی در ذهن و روان انسان باقی می‌ماند.تجربه های منفی فراوان در دوران کودکی ، تاثیر زیادی بر دوران بزرگسالی فرد دارند. اگر دوران کودکی خوبی را سپری کرده باشید احتمالا در طول زندگی نیز از سلامت ذهنی خوبی برخوردار خواهید بود.

هر یک از والدین وظیفه انجام صحیح توسط فرزندان خود را با فراهم آوردن فرصت هایی برای فرزندان خود و تنظیم آنها در جهت موفقیت بر عهده دارد. در حالی که فرزندپروری خوب،‌ محیط های پایدار و قرار گرفتن در معرض مثبت می تواند به کودک کمک کند تا بعداً در زندگی شاد و موفق باشد،‌ فرزند پروری بد،‌ محیط های خطرناک و مواجهه منفی می تواند در بزرگسالی مشکلات جدی ایجاد کند.


فاطمه سپید نامه، روانشناس