حمایت پدرو مادران از توانایی و تاب آوری جوانان ناشنوا
باشگاه تاب آوری
مدافعان و اعضای جامعه ناشنوایان آمریکایی نیاز به کمک و حمایت از والدین را برای تمرکز روی نقاط قوت کودک خود، به منظور حفظ تصویر مثبت از خود و بهبود قدرت و کنترل در میان کودکان، تشخیص میدهند.
به این ترتیب، بررسی پاریس(2012) نشان میدهد که حمایت والدین از هدفمندی جوانان، قدرت و کنترل مستمر را به هنگام بلوغ کودکان فعال می کند و این کار را معمولا به شیوه هایی انجام می دهد که برای جامعه ی ناشنوایان معنادار است.
بلوا گفت که فرایند کاشت و برداشت به او این امکان را میدهد تا استرس های خود را تسکین دهد و از این فعالیت در زندگی اش لذت ببرد.او میگوید کاشت محصولات غذایی برای من به منزله ی حمایت است.وقتی باغبانی می کنم، مشکلاتم را فراموش میکنم و از این فعالیت لذت میبرم.
به این دلیل از پدرومادرم سپاسگزارم که مرا مجبور به کار در مزرعه کردند. وی خودشکوفایی خود را نه تنها در این زمینه نشان داد، بلکه شغلی امن نیز برای خود پیدا کرده بود.او با داشتن این توانایی به یکی از بزرگان جامعه ی خود تبدیل شد.
قدرت و کنترل میتواند با خدمات حرفه ایی ناکافی تخریب شوند. برای مثال مطالعه و بررسی در سال 2001 نشان داد که تنها 25 درصد از کودکان ناشنوای بومی اسپانیایی قبل از سه سالگی، خدمات زود هنگام دریافت می کنند( مرکز ملی پژوهش های آموزشی خاص، 2013)، اسکل (2007)، گزارش کرد ناشنوایی ایی که خوب تشخیص داده نشده باشد و به عنوان عقب افتادگی ذهنی یا با اختلال بیش فعالی نقص توجه اشتباه گرفته شود، باعث مشکلات زبانی و کلامی میشود.به این ترتیب، کودکان رنگین پوست ناشنوایی که خدمات مداخله ایی درست را دریافت نکرده اند، در جایگاه مناسب آموزشی قرار نمی گیرند.
مطالعه اسکارفوسکی و وبرایس(2005) در باره ی تجربیات اولیه والدین با کودکان ناشنوای خود، تنش های قدرت و کنترلی را که بارها بین افراد متخصص و خانواده های کودکان ناشنوا رخ میداد، مورد تاکید قرار داد، به ویژه وقتی کودکان ناشنوا به حقوق خود واقف نیستند و یا وقتی افراد متخصص صاحب قدرت اند و با رفتارهای ریاست مابانه با خانواده ها برخورد میکنند.
در مطالعه حاضر، یکی از والدین خاطر نشان کرد که وی هرگز به دلیل قرار هایش با پزشکان و شنوایی سنج ها، در باره ی نکات مثبت فکر نکرده است، برای آنکه بیش تر روی سطح مشکل و فقدان متمرکز شده است.همین والد، دو هفته بعد، در باره ی این مطلب نوشته که توجه به نکات مثبت باعث شده است نحوه ی تفکر وی در باره ی فرزندش عوض شود.لازم است افراد متخصص به یاد بیاورند که کودکان ناشنوا در وهله ی اول کودک هستند و بعد ناشنوا.
تحقیقات در مورد کودکان و جوانان ناشنوا با دیدگاه های متحول کننده انجام شده و استراتژیهای متفاوتی را توصیف میکند که جوانان از آنها در برابر سالمندان و جامعه ی ناشنوای خود انتخاب می کنند تا بتوانند تنش های مرتبط با چالش های ناشنوایی را حل و فصل کنند و ماهیت مثبت رشد خود را افزایش دهند.
به طور خلاصه،سازگاری با ناشنوایی نیازمند فرایندهای چندگانه تاب آوری است که مستقل بوده و به خطرهایی که در انتظار ناشنوایان و مختص آنهاست، احترام میگذارد. مهمتر این که سازگاری با این خطرات برای جوانان رنگین پوست پرچالشتر میشود.در این رابطه الزامی وجود دارد که به جوانان ناشنوا فرصتی داده شود تا تجربیات حاشیه نشینی خود و مورد ستم بودن را پردازش کنند تا تضمین کنند که در جامعه دارای جایگاهی هستند. علاوه براین، جوانان ناشنوا نیاز به مدافعان و راهنمایانی دارند که بتوانند فرهنگ افراد ناشنوا را درک و به آن افتخار کنند و بتوانند حمایت عاطفی و آموزش معنادار فراهم کرده و رشد شخصی را ارتقا دهند. مطالعه و پژوهش در میان جوانان رنگین پوست ناشنوا به ارزشمندی راهنمایان و مدافعان اشاره می کند، کسانی که ریشه های قومی مشترکی با جوانانی که مدافع آنان هستند، دارند.
مطالعات انجام شده در این خصوص نشان دهنده ی ارتباطات و پیوندهای کاملی بین روابط، به ویژه در جامعه ی ناشنوایان و دسترسی به منابع به شکل مدارس و معلمان خوب و ارتباطات موثر اجتماعی و الگوهای موثر بصری هستند.ماهیت چند لایه هویت در جامعه ناشنوایان، در جامعه عنی آشکار و مشخص است.جامعه ی ناشنوایان قدرت و توان همبستگی و فراهم آوردن مکانی امن و سالم برای جوانان و نشان داردن هویت آنها و آموزش در باره ی فرهنگهای آنها را به رسمیت می شناسد و کلی منسجم را شکل می دهد که می تواند به نفع منافع و عدالت اجتماعی ناشنوایان دفاع کند.
برگرفته از تاب آوری جوانان و فرهنگ نقاط مشترک و پیچیدگیها.
نویسندگان: لیندا سی.ترون.مایکل اونگار.
محمدرضا مقدسی،عفت حیدری.
نشر شبگیر.1401
