کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

نگاهی به یک مشکل اساسی در روان شناسی نوجوانان؛

آیا روان درمانی برای نوجوانان دشوارتر است؟

سید یوسف دراوی زاده

سینا پرس , 7 خرداد 1401 ساعت 20:52

روان درمانی و مشاوره یکی از اصلی ترین راهکارها برای برطرف کردن مشکلات روحی و رفتاری در همه سنین است اما در این میان انجام خدمات مشاوره روان شناسانه برای نوجوانان دارای مشکلاتی دو چندان است.


نوجوانان به طور طبیعی علاقه ای به حضور در جلسات مشاوره ندارد. از یک نظر، شرکت در مشاوره کمی شبیه به مدرسه رفتن است. اگرچه از نظر قانونی، والدین یک کودک زیر ۱۶ سال می توانند فرزندشان را ملزم به حضور در جلسه مشاوره کنند، اما در هیچ شرایطی نمی توان کودک را مجبور کرد که از حضور در این جلسات  لذت برده و نتیجه مطلوب بگیرد.

به گفته روان شناسان، نوجوانی که تمایلی به حضور در مدرسه ندارد، می ‌تواند به‌ جای گوش دادن به درس، خود را با سایر موارد سرگرم کند و به همین صورت کودکی که تمایلی به شرکت در مشاوره ندارد فقط می تواند به طور فیزیکی در جلسه حضور داشته باشد.

در این میان البته، راه‌ هایی وجود دارد که درمانگران با استعداد می‌ توانند مقاومت را از بین ببرند و از کنجکاوی کودک استفاده کرده و وی را درگیر جلسه مشاوره کنند. به گزارش سیناپرس،یک فرد جوان ممکن است هنوز از این واقعیت که توسط والدین خود مجبور به انجام کاری شده است که خودش انتخاب نکرده ناراحت باشد.

تعجب آور نیست که در بسیاری از موارد ممکن است والدین از یافتن مشاوره و راه حلی برای کمک به فرزند خود ناامید باشند. موسسه Human Givens توصیه می ‌کند که در چنین شرایطی، بهترین کار این است که درمانگر یک بحث اولیه با والدین و کودک برگزار کند تا توضیح دهد که رویکرد درمانی ، کمک به کودکان برای شناسایی و برآورده کردن نیازهای عاطفی، دیدگاه‌ های جدید و یادگیری مهارت های مفید زندگی است و در ادامه باید انتخاب را به کودک بسپارید.

به باور متخصصان، حتی اگر کودکی موافقت کند که در جلسات مشاوره و درمان شرکت کند، تصمیم با مادر یا پدر نیست که در مورد چه چیزی صحبت کنند. برای مثال ممکن است والدین بخواهند مشاور روی کاهش مدت زمانی که یک نوجوان با تلفنش می ‌گذراند ،تمرکز کرده یا یک ساعت مشخص برای به خواب رفتن وی  تعیین کرده و در عین حال تاکید کنند که مشاور  به هیچ عنوان مطرح شدن این خواسته را از سوی والدین به کودک منتقل نکند.

 در حقیقت والدین باید بدانند که این روند درست نیست و مشاور باید راه‌ های مؤثرتری برای مقابله با نگرانی ‌های والدین در مورد رفتار و نگرش ‌های ارائه کند نه اینکه خواسته های والدین را به صورت دستورات مستقیم به نوجوانان منتقل کرده و انتظار داشته باشد وی آن ها را اطاعت کند.

میریام چاچامو، خانواده درمانگر و نویسنده کتاب چگونه یک کودک چالش برانگیز را آرام کنیم و مدیر کانال یوتیوب از فرزندان خود لذت ببرید،  معتقد است که مرزهای خواسته های والدین و شرایط واقعی زندگی باید  کاملاً شفاف بوده و تنها این شفافیت می تواند کودک را در هر مرحله از مسیر مشاوره همراه می کند.

گاهی اوقات یک والدین و نوجوانشان اهداف متفاوتی برای درمان دارند. برای مثال، یک خانواده‌ ممکن است نگران اضطراب فرزندشان در مورد مدرسه باشد ولی پس از جلسه مشاوره مشخص شود که این نوجوان در مورد تمایلات جنسی خود گیج شده است.

طبیعتا این مشکل  بر رفتار وی در مدرسه و نحوه ارتباط نوجوان با دیگران تأثیر می گذارد. به باور روان شناسان باید این اصل مهم را در نظر داشت که رضایت یک مسئله پیچیده است. 

بسیاری از نوجوانان ممکن است به دلیل انگیزه‌های پنهانی و شخصی خود که با خواست والدین کاملا در تعارض است، با مشاوره موافق باشند. حتی در چنین شرایطی، می ‌توان با نوع صحیح درمان پیشرفت بزرگی داشت.

در خاتمه گفتنی است به اعتقاد متخصصین روان شناسانی نوجوانان، بسیار بهتر است که استقلال یک نوجوان در طول جلسات مشاوره رعایت شده و خواسته های وی از همان ابتدا مورد توجه قرار گیرد.


کد مطلب: 58923

آدرس مطلب :
https://www.migna.ir/news/58923/آیا-روان-درمانی-نوجوانان-دشوارتر

میگنا
  https://www.migna.ir