رویارویی با وضعیت های غیر قابل تغییر
باشگاه تاب آوری / تاب آوری و تغییرناپذیری شرایط
مونا دادرس
رو به رو شدن با چالش های فیزیکی اصلی:
ناتوانی جسمی و یا حتی شکستگی یا آسیب موقتی می تواند فشار زیادی بر فرد وارد کند و او را دچار احساس خشم، ناراحتی و ناتوانی کند. اگرچه این رویداد، رویدادی غیرقابل کنترل است اما تکنیک "آرام سازی" می تواند فرد را آرام سازد تا کمتر ناراحت شده و از ناامیدی اش جلوگیری شود.
آیا احساسات اشتباه هستند؟
خیر. احساسات و هیجانات، واکنش فرد به شرایط، به صورت درونی است.
راهکارهایی برای روبه رو شدن با آسیب یا ناتوانی جسمی:
* احساس خود را بفهمید. هیچ احساسی اشتباهی نیست.
* بر توانایی های خود تمرکز کنید. لیستی از کارهایی که می توانید انجام دهید، تهیه کنید.
* در فعالیت هایی که برایتان لذت بخش است، شرکت کنید.
* از افراد متخصص مانند روانشناس، فیزیوتراپ، کاردرمانگر، گفتار درمانگر و ... کمک بگیرید.
* خودگویی زیان بخش را به خودگویی سودمند تغییر دهید.
* از راهکار آرام سازی برای آرام شدن بدن و ذهنتان استفاده کنید.
رو به رو شدن با تغییر مکان:
تغییر مکان نیز از موقعیت های غیرقابل کنترلی است که استرس و چالش هایی را ایجاد می کند.
راهکارهایی برای رو به رو شدن با تغییر مکان:
* با استفاده از تکنیک آرام سازی به خودگویی های سودمند و راه های حل مسئله تمرکز کنید.
* احساستان را بیان کنید.
* لیستی از نقاط مثبت و منفی تغییر مکان تهیه کنید.
* تلاش کنید تا برای هر نکته منفی، راهکاری بیابید.
* به جنبه های مثبت این اتفاق فکر کنید.
* یادتان باشد که شما تنها نیستید و می توانید در این باره با پدر، مادر و دوستانتان گفتگو کنید.
افراد تاب آور اطمینان دارند که علی رغم زمان های پر تنش، راه هایی برای حرکت به جلو وجود دارد.
از دست دادن کسیکه دوستش دارید:
فوت یکی از عزیزان می تواند بسیار شوکه کننده باشد. در این موقعیت ها گفتن "آنچه اتفاق افتاده را بپذیر و بازگرد" نمی تواند کارآمد باشد. گاهی حتی شنیدن خبر فوت یک عزیز یا حتی یک حیوان خانگی فرد را دچار شوک می کند که کاملا" طبیعی است. در حقیقت این بی حسی نوعی مکانیزم دفاعی بدن است که کمک می کند فرد همه هیجانات را به یکباره تجربه نکند.
پذیرش اینکه کسیکه دوستش داشتید، فوت کرده است، زمان می برد. پذیرفتن به معنای فراموش کردن یا دوست داشتن این وضعیت نیست. پذیرش یعنی می دانید که برای تغییرش نمی توانید کاری انجام دهید، بنابراین تلاش می کنید با آن کنار بیایید. ممکن است این روند ماه ها طول بکشد.
راهکارهایی برای کنار آمدن با از دست دادن یک عزیز:
* احساستان را بپذیرید.
* بدانید که حتی عصبانی بودن از متوفی اشکالی ندارد.
* در دفتری درباره او بنویسید و عکس هایش را بچسبانید. کتابچه ای درباره او درست کنید.
* احساساتتان را نادیده نگیرید. به دیگران اجازه دهید که بدانند شما غم ها و نگرانی هایشان را می پذیرید.
* تلاش کنید به برنامه های منظم و فعالیت هایتان بازگردید.
* گفتگو، گفتگو و گفتگو کنید. با افرادی که می توانند به شما گوش دهند و حمایتتان می کنند.
غصه خوردن شیوه مناسبی برای رو به رو شدن با از دست دادن عزیزان نیست. با این حال اگر متوجه شدید که آشفته و پریشان هستید، یادتان باشد که هنوز افرادی در زندگیتان هستند که می توانند بخشی از گروه حمایتی شما باشند. به آنها شانسی برای پشتیبانی بدهید و به خودتان نیز شانسی بدهید که این حمایت را بپذیرد.
کشمکش و جدایی پدر و مادر:
اگر پدر و مادرتان همیشه مشاجره می کنند و شما را از خانه آرامی که آرزو داشتید دور می کنند، این موضوع استرس زا است. برخی بچه ها جدایی پدر و مادرشان را به این دعواها ترجیح می دهند و برخی امیدوارند تا این دعواها منجر به حل اختلافاتشان شود و آنها از هم جدا نشوند. اما در نهایت آنها کاری را انجام می دهند که خودشان بخواهند. این مسئله بزرگترها است و شما نمی توانید کاری برایش انجام دهید و اشتباه شما نیست.
راهکارهایی برای رو به رو شدن با تنش های کشمکش و جدایی والدین:
* به خودتان یادآوری کنید که شما علت مشکلات پدر و مادرتان نیستید و یا نمی توانید آنها را حل کنید.
* با آرامش و احترام به پدر و مادرتان بگویید که دعوا کردنشان شما را ناراحت می کند.
* تلاش کنید در اتاقتان به آهنگ گوش دهید تا فریادشان را نشنوید.
* تکالیفتان را در مدرسه انجام دهید، زیرا در آنجا بهتر می توانید تمرکز کنید.
* بگذارید پدر و مادرتان بدانند که شما به فردی خارج از محیط خانه احتیاج دارید تا درباره تنش این جر و بحث ها با او گفتگو کنید. کمک گرفتن از مشاور یا روانشناس بهترین گزینه در این موقعیت ها است.
* به خودتان یادآوری کنید که جدایی به این معنا نیست که شما یکی از والدینتان را از دست می دهید. به خودتان بگویید که حتی اگر پدر و مادرم با هم نباشند، باز هم هر دوی آنها را دوست دارم.
* تلفن 123 را به خاطر داشته باشید تا در مواقع ضروری برای جلوگیری از آسیب های ناشی از خشونت های خانگی، بتوانید با فرد مورد اعتمادی صحبت کرده و کمک بگیرید.
رویارویی با ناامیدی های دیگر:
موقعیت های دیگری هم هستند که اگرچه خیلی بزرگ نیستند اما ممکن است باعث ایجاد ناامیدی شدید در شما بشوند. بسیاری از افراد تلاش می کنند تا بفهمند که چه موقع باید با یک وضعیت دشوار کنار بیایند و چه موقع باید سخت تلاش کنند تا شرایط را تغییر دهند.
موقعیت های زیادی هستند که شما را ناراحت می کنند اما تحت کنترل شما نیستند، مانند برنده نشدن در یک مسابقه علمی. در این موقعیت ها شما فقط می توانید فکرتان و واکنشتان را نسبت به آن تغییر دهید.
تاب آوری از ناامیدی جلوگیری نمی کند. افراد تاب آور احساساتشان را تشخیص می دهند و آن را می پذیرند و راهی برای دوری از ناامیدی پیدا می کنند.
برگرفته از کتاب تاب آوری کودکان
اثر وندی ماوس
ترجمه محمدرضا مقدسی و طیبه سرلک
از انتشارات ورجاوند
