زندگی «خصوصی» را «خصوصی» نگه دارید
به گزارش میگنا محمدابراهیم تکلو در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه زوجین باید زندگی خصوصی خود را خصوصی نگه داشته و به هنگام بروز اختلاف جزئی، خانواده‌ها و والدین را درگیر مسائل زناشویی خود نکنند، درباره اینکه چرا برخی زوجین برای حل کدورت‌های زن و شوهری از والدین به عنوان میانجی‌گر استفاده می‌کنند؟، اظهار کرد: هرچقدر زن و شوهر از نظر احساسی، روانی، اجتماعی و مالی مستقل تر باشند اجازه دخالت دیگران در زندگی مشترک را نمی‌دهند چراکه به بلوغ رسیده‌اند و می‌توانند مسائل را خودشان حل کنند.
به گفته این روانشناس، اگر زوجین در زمینه‌های مختلف احساسی، روانی، اجتماعی و مالی به والدین خود وابسته باشند، به تنهایی نمی‌توانند اختلافات زندگی مشترک را حل کنند و از این رو دیگران را میانجی‌گر حل اختلافات خود قرار می‌دهند که تبعات خاص خود را دارد.
وی تصریح کرد: زندگی خصوصی را باید خصوصی نگه داریم، در غیر این صورت ممکن است دیگران آگاهانه و غیر آگاهانه زندگی ما را بازیچه دست خود قرار دهند. در این شرایط دیگران نه صرفا از روی قصد و غرض بلکه گاهی از روی بی‌دانشی و ناآگاهی در زندگی مشترک دخالت می‌کنند. جز در موارد اضطراری و خاص که باید والدین و خانواده‌های دو طرف در جریان اختلافات پیش آمده قرار گیرند، در سایر زمینه‌ها زن و شوهر باید به تنهایی کدورت‌های ایجاد شده میان خود را حل کنند.
تکلو معتقد است که اگر زوجین، والدین خود را در حل مسائل کوچک زندگی مشترک دخیل کنند، ممکن است والدین تصور کنند اجازه دخالت در سایر مسائل زوجین را نیز دارند و پس از آن در هر موضوع کوچک زندگی مشترک زوجین، اظهار نظر کنند.
این روانشناس همچنین خطاب به زوجین افزود: قرار نیست افراد به نزدیکان خود اجازه دهند که در موضوعات خصوصی زندگی مشترک آنها دخالت کنند.
وی بالابردن مهارت‌های ارتباطی و حل مساله، افزایش انعطاف پذیری زوجین در گفت‌وگوهای بین خود و کمک گرفتن از روانشناسان متخصص را در راستای تحکیم زندگی مشترک و جلوگیری از بروز اختلافات موثر دانست و خاطرنشان کرد: گاهی افراد پیشینه ذهنی نسبت به واکنش همسر خود به هنگام بیان دلخوری‌ها دارند و چون می‌دانند همسرشان واکنش تندی نسبت به این امر نشان خواهد داد، از بیان دلخوری به صورت مستقیم خودداری کرده و سعی می‌کنند دیگران را واسطه حل مشکلات و کدورت‌های زن و شوهری قرار می‌دهند.
این در حالی است که اگر زوجین مهارت‌های ارتباطی را بلد باشند، واکنش تند و افراطی در مقابل سخنان همسر نشان نخواهند داد. از سوی دیگر اگر تمام مهارت‌های یاد شده به کار گرفته شود و نهایتا بهبودی در رابطه زوجین احساس نشود، باید برای حل مساله از روانشناسان متخصص کمک گرفت.
به گفته این روانشناس، اگر زوجین در زمینه‌های مختلف احساسی، روانی، اجتماعی و مالی به والدین خود وابسته باشند، به تنهایی نمی‌توانند اختلافات زندگی مشترک را حل کنند و از این رو دیگران را میانجی‌گر حل اختلافات خود قرار می‌دهند که تبعات خاص خود را دارد.
وی تصریح کرد: زندگی خصوصی را باید خصوصی نگه داریم، در غیر این صورت ممکن است دیگران آگاهانه و غیر آگاهانه زندگی ما را بازیچه دست خود قرار دهند. در این شرایط دیگران نه صرفا از روی قصد و غرض بلکه گاهی از روی بی‌دانشی و ناآگاهی در زندگی مشترک دخالت می‌کنند. جز در موارد اضطراری و خاص که باید والدین و خانواده‌های دو طرف در جریان اختلافات پیش آمده قرار گیرند، در سایر زمینه‌ها زن و شوهر باید به تنهایی کدورت‌های ایجاد شده میان خود را حل کنند.
تکلو معتقد است که اگر زوجین، والدین خود را در حل مسائل کوچک زندگی مشترک دخیل کنند، ممکن است والدین تصور کنند اجازه دخالت در سایر مسائل زوجین را نیز دارند و پس از آن در هر موضوع کوچک زندگی مشترک زوجین، اظهار نظر کنند.
این روانشناس همچنین خطاب به زوجین افزود: قرار نیست افراد به نزدیکان خود اجازه دهند که در موضوعات خصوصی زندگی مشترک آنها دخالت کنند.
وی بالابردن مهارت‌های ارتباطی و حل مساله، افزایش انعطاف پذیری زوجین در گفت‌وگوهای بین خود و کمک گرفتن از روانشناسان متخصص را در راستای تحکیم زندگی مشترک و جلوگیری از بروز اختلافات موثر دانست و خاطرنشان کرد: گاهی افراد پیشینه ذهنی نسبت به واکنش همسر خود به هنگام بیان دلخوری‌ها دارند و چون می‌دانند همسرشان واکنش تندی نسبت به این امر نشان خواهد داد، از بیان دلخوری به صورت مستقیم خودداری کرده و سعی می‌کنند دیگران را واسطه حل مشکلات و کدورت‌های زن و شوهری قرار می‌دهند.
این در حالی است که اگر زوجین مهارت‌های ارتباطی را بلد باشند، واکنش تند و افراطی در مقابل سخنان همسر نشان نخواهند داد. از سوی دیگر اگر تمام مهارت‌های یاد شده به کار گرفته شود و نهایتا بهبودی در رابطه زوجین احساس نشود، باید برای حل مساله از روانشناسان متخصص کمک گرفت.
