چقدر از گذشته را باید پیش از ازدواج به "همسر" بگوییم؟
دکتر امیر لطفی حقیقت در گفت‌وگو با ایسنا، در آستانه آغاز هفته ملی ازدواج، با بیان اینکه مسائل مهم گذشته زندگی را که در زندگی حال ما اثرات قابل توجه و مهمی گذاشته است را باید پیش از ازدواج با همسر مطرح کرد، اظهار کرد: افراد باید مسائل مهم گذشته خود را در ابتدای رابطه و پیش از ازدواج با همسر مطرح کنند. بسیاری از افراد هراس دارند مبادا با طرح این مسائل فرد مقابل از ازدواج با آنها پشیمان شوند، حال آنکه اگر این مساله پیش از ازدواج مطرح شود و فرد از ازدواج با آنها در همان ابتدای رابطه که دلبستگی شکل نگرفته است کنار بکشد، بسیار بهتر از آن است که بعدها رابطه و زندگی مشترک افراد با چالش‌های جدی‌تری مواجه شده و یا به طلاق بیانجامد.
این پژوهشگر روان درمانی فراتشخیصی، تاکید کرد: اگر این احتمال را می‌دهیم که فرد مقابل با شنیدن جزئیاتی از گذشته ما رفتارش تغییر کرده و یا از ازدواج با ما پشیمان شود، حتما باید قبل از ازدواج مساله مورد نظر را با فرد مقابل مطرح کنیم، این تغییر رفتار و پشیمان شدن از ازدواج اگر در ابتدای رابطه رخ دهد بسیار بهتر از آن است که افراد پس از ازدواج با یکدیگر به مشکل بربخورند.
به گفته وی، به طور کلی دلیلی وجود ندارد که پیش از ازدواج دختر و پسر تمام اتفاقات گذشته خود را جزء به جزء برای یکدیگر فاش کنند بلکه باید یک کلیتی از گذشته خود را با فرد مقابل مطرح کنند.
این مشاور با ذکر مثالی ادامه داد: برای مثال در برخی موارد افراد در گذشته ازدواج قبلی یا زمینه بیماری خاص و یا اعتیاد داشته‌اند. چنین مواردی از جمله اساسی ترین موضوعاتی است که حتما باید با همسر آینده در میان گذاشت، اما دلیلی برای بیان مواردی که بحرانی در زندگی ما ایجاد نکرده است، وجود ندارد.
لطفی معتقد است که دختر و پسری که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند باید بدانند که می‌خواهند با فرد حال حاضر زندگی کنند و نباید در گذشته فرد مقابل کنکاش کرده و از او درباره جزئیات گذشته‌اش سوال بپرسند.
وی همچنین این را هم گفت که بعضا افراد پیش از ازدواج درباره جزئیات مسائل، کارها و اقدامات اطرافیان و خانواده خود نیز به طرف مقابل توضیح می‌دهند و این در حالی است که دلیلی ندارد درباره جزئیات روابط و زندگی خود و اعضای خانواده در گذشته از طرف مقابل سوال پرسید و یا به سوالات این چنینی پاسخ داد.
این پژوهشگر روان درمانی فراتشخیصی با بیان اینکه فارغ از لزوم توضیح درباره مسائل اساسی گذشته خود، نیازی نیست پیش از ازدواج درباره جزئیات مسائل گذشته زندگی خود به طرف مقابل توضیح دهیم، تاکید کرد: بیان جزءبه جزء مسائل گذشته برای رابطه آسیب زاست و زندگی مشترک را در مسیر صحیحی قرار نمی‌دهد. درواقع افراد نباید تا این میزان خود افشایی داشته باشند. نیازی نیست با اعتراف نامه و خود افشایی فراوان به دنبال جلب نظر طرف مقابل برای ازدواج بود بلکه دختر و پسر باید "حال" زندگی طرف مقابل را برای ازدواج در نظر بگیرند.
این پژوهشگر روان درمانی فراتشخیصی، تاکید کرد: اگر این احتمال را می‌دهیم که فرد مقابل با شنیدن جزئیاتی از گذشته ما رفتارش تغییر کرده و یا از ازدواج با ما پشیمان شود، حتما باید قبل از ازدواج مساله مورد نظر را با فرد مقابل مطرح کنیم، این تغییر رفتار و پشیمان شدن از ازدواج اگر در ابتدای رابطه رخ دهد بسیار بهتر از آن است که افراد پس از ازدواج با یکدیگر به مشکل بربخورند.
به گفته وی، به طور کلی دلیلی وجود ندارد که پیش از ازدواج دختر و پسر تمام اتفاقات گذشته خود را جزء به جزء برای یکدیگر فاش کنند بلکه باید یک کلیتی از گذشته خود را با فرد مقابل مطرح کنند.
این مشاور با ذکر مثالی ادامه داد: برای مثال در برخی موارد افراد در گذشته ازدواج قبلی یا زمینه بیماری خاص و یا اعتیاد داشته‌اند. چنین مواردی از جمله اساسی ترین موضوعاتی است که حتما باید با همسر آینده در میان گذاشت، اما دلیلی برای بیان مواردی که بحرانی در زندگی ما ایجاد نکرده است، وجود ندارد.
لطفی معتقد است که دختر و پسری که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند باید بدانند که می‌خواهند با فرد حال حاضر زندگی کنند و نباید در گذشته فرد مقابل کنکاش کرده و از او درباره جزئیات گذشته‌اش سوال بپرسند.
وی همچنین این را هم گفت که بعضا افراد پیش از ازدواج درباره جزئیات مسائل، کارها و اقدامات اطرافیان و خانواده خود نیز به طرف مقابل توضیح می‌دهند و این در حالی است که دلیلی ندارد درباره جزئیات روابط و زندگی خود و اعضای خانواده در گذشته از طرف مقابل سوال پرسید و یا به سوالات این چنینی پاسخ داد.
این پژوهشگر روان درمانی فراتشخیصی با بیان اینکه فارغ از لزوم توضیح درباره مسائل اساسی گذشته خود، نیازی نیست پیش از ازدواج درباره جزئیات مسائل گذشته زندگی خود به طرف مقابل توضیح دهیم، تاکید کرد: بیان جزءبه جزء مسائل گذشته برای رابطه آسیب زاست و زندگی مشترک را در مسیر صحیحی قرار نمی‌دهد. درواقع افراد نباید تا این میزان خود افشایی داشته باشند. نیازی نیست با اعتراف نامه و خود افشایی فراوان به دنبال جلب نظر طرف مقابل برای ازدواج بود بلکه دختر و پسر باید "حال" زندگی طرف مقابل را برای ازدواج در نظر بگیرند.
