تاب آوری عاملی ضد تقدیر برای تقویت امید و انگیزه است

به گزارش میگنا محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در یادداشتی بر گرفته از کتاب تاب آوری بمنزله چارچوبی برای کوچینگ که توسط انتشارات رشد به چاپ رسده است در باشگاه تاب آوری نوشت : دوران کودکی سخت، یک حادثه، یا رویدادهای ناخوشایند چیزهایی هستند که فرد نمی­تواند فراموش کند و باور دارد که آسیب­های جبران­ ناپذیری به زندگی او وارد کرده ­اند، و به خاطر آنها دیگر نمی­تواند طعم شادی را بچشد  این وقایع تقدیر او را تعیین کرده ­اند و راه گریزی از این تقدیر وجود ندارد.

ولی حقیقت این است که چیزی مانع رخ دادن تقدیری که شما فکر می­کنید باید برایتان اتفاق بیفتد وجود ندارد. تاب آوری عاملی ضد تقدیر برای ایجاد امید و انگیزه است 
به این معنی که، داستان­هایی که برای خود می­سازیم و معانیِ سازنده ­ای که در آنها می­گنجانیم، می­تواند ابزاری برای ارتقاء تاب­ آوریِ ما باشد و از آن طریق، مسیر تاریک و صعب العبور قلمداد شده­ ی ما به آینده تغییر خواهد کرد.   
برای مثال، یک نوجوان متوجه می­شود که به فرزندی قبول شده است و پدر و مادرش والدین زیستی او نیستند.
او بلافاصله پس از تولد به فرزندی گرفته شده است زیرا والدین زیستی او توان نگهداری از او را نداشته ­اند. این دلیل او را قانع نمی­کند، و فکر می­کند حقیقت این است که والدینش او را رها کرده ­اند زیرا او دوست داشتنی نبوده و هیچ وقت هم نخواهد بود.
زندگی او از هم پاشیده است. ولی این حزن و دلسردی چند ماه بیشتر طول نمی­کشد زیرا دوستانش مرتب به او یادآوری می­کنند که اگر والدین واقعی ­اش او را نگه داشته بودند آینده­ ی بسیار بدی در پیش روی داشت، در حالیکه والدین کنونی ­اش او را در محیطی پر از شادی و عشق بزرگ کرده ­اند.
آنهایی که در سال­های اولیه­  زندگی دچار سختی شده ­اند، معمولا فرآیند بهبودیِ فردیِ طولانی­ تری را تجربه می­کنند، و این فرآیند باید در نهایت منجر به  توسعه تاب آوری آنها ­شود.
به چنین افرادی  به روایت خانم دکتر  آن ماستن «دیررس» می­گویند . در یک مطالعه­  طولانی مدت مشهور، سه گروه از دوران جوانی تا کهنسالی مورد مطالعه قرار گرفتند. یکی از این سه گروه، مردانی بودند که در سال­های اولیه­ زندگی دچار مشکلاتی شده بودند. پرفسور جورج وایلانت و تیمش در دانشگاه هاروارد پیشرفت این افراد را دنبال کردند و به نتایج بسیار جالبی رسیدند (وایلانت (2012) معتقد است برای اینکه بتوان پیشرفت یک فرد را به خوبی بررسی کرد به مطالعه ­ای مادام العمر نیاز است).
اگر آغاز زندگی یک فرد بسیار بد باشد به این معنی نیست که تا آخر عمر قرار است به همان شکل ادامه پیدا کند و آن فرد هیچ وقت طعم شادی و موفقیت را نچشد:
«جوانی که در محرومیت بوده است تبدیل به انسانی موفق و دوست داشتنی می­شود؛ کودکی که شانسی برای زندگی نداشته است به جوانی شاد و سالم تبدیل شده است. داستان زندگی افرادی اینچنین که دوره ­ای از زندگی آنها متلاشی و آشفته بوده است و ده یا حتی چهل سال بعد به یک زندگی کامل و خوب دست یافته ­اند، درس­های زیادی برای یادگرفتن در بر دارد.» .
 مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه اضافه کرده است :اگر زندگی یک فرد را فقط در یک برهه­ زمانی خاص مورد بررسی قرار دهیم، ممکن است مشاهده کنیم که آن فرد در مشکلاتش غرق شده است، و بر اساس همین یک برش از زندگیِ او، به این نتیجه برسیم که او هیچ وقت آینده­ روشنی نخواهد داشت.
اگر زندگی این فرد را پنج، ده یا پانزده سال بعد دوباره مورد بررسی قرار دهیم، ممکن است ببینیم که پیش بینی­ هایی که کرده بودیم همگی اشتباه از آب درآمده­ اند. من بیش از بیست سال است که در نظام سلامت مشغول به فعالیت هستم و مراجعان زیادی را دیده ­ام که زندگی­­ های آشفته و رو به سقوطی داشتند. بعضی از آنها از دنیا رفتند، بعضی دیگر تا آخر عمر در ناامیدی و بدبختی ماندند، و بعضی دیگر خود را بالا کشیدند. 
اگر می­خواستم بر سر اینکه کدامیک نجات خواهند یافت و کدام به قهقرا می­روند شرط ببندم، تاکنون ورشکست شده بودم. بنابراین، برای من که تاب ­آوری را بررسی می­کنم، هم افرادی که پس از مدت کمی خود را از سختی نجات می­دهند، و هم آنهایی که به کُندی و برای سال­های متمادی برای ساختن دوباره­ زندگی­شان در تلاش هستند، به یک اندازه جذاب و جالب هستند.    
اگر باور داشته باشید که باید همیشه و در هر موقعیتی یکسان رفتار کنید، و یکی از ویژگی­های شخصیتی شما باید بارزتر از ویژگی­های دیگر باشد، در مواقعی که تغییری در وضعیت شما ایجاد می­شود، از انعطاف­ پذیری لازم برای رویارویی با آن تغییر برخوردار نخواهید بود (چه درونی و چه بیرونی). و در نتیجه، باعث می­شود نتوانید تاب ­آوری خود را بالا ببرید.
هر چه ویژگی­های متضاد در شما بیشتر وجود داشته باشند (مثلا: سرخوش و آرام، ماجراجو و محتاط، اجتماعی و گوشه­گیر، سرکش و مطیع)، شما از انعطاف ­پذیری ذهنی و هیجانی بیشتری برخوردار هستید که برای تاب ­آور بودن بسیار مهم است». اگر بخواهید همیشه یک شکل رفتار کنید، شخصیت خود را تحت فشار زیادی قرار می­دهید، و دیر یا زود از هم می­پاشید.
ختم کلام اینکه کتاب تاب آوری بمنزله چارچوبی برای کوچینگ توسط مایکل نینان نوشته و با ترجمه دکتر محمدرضا مقدسی و دکتر مرضیه نزالکت الحسینی ترجمه وتوسط انتشارات رشد چاپ و منترشده است از همین مترجمین کتاب تاب آوری ، اقدام در کوچینگ هم که توسط انتشارات پروچشتا منتشر شده است میتواند شایان توجه باشد