انتقام به تعویق انداختن خواب

احتمالا بیشتر افراد تجربه این مساله را دارند که تصمیم می گیرند در ساعت مشخصی به رختخواب رفته و استراحت کنند اما دقیقا پیش از این ساعت، ناگهان به یاد می اورند که کارهای مهم انجام نشده ای دارند. در این گزارش به بررسی موضوع فوق می پردازیم.

اگر کارهای لحظه آخری مانع از رفتن شما به رختخواب می شود، ممکن است نیاز داشته باشید تا برنامه ریزی زندگی خود را تغییر داده و شرایط را به گونه ای تنظیم کنید که نیازی به تعویق انداختن خواب نداشته باشید.
زندگی مدرن امروزی، زندگی بسیار پرمشغله ای است و معمولاً کارهای متعددی وجود دارد که باید آن ها را پیش ببریم. در این میان مهم است که به یاد داشته باشید که شما می‌ توانید در هر زمان خاصی کار مورد نظرتان را انجام دهید و نیازی نیست دقیقا در ساعات پیش از خوابیدن به آن فکر کنید.

در این مورد، شاید تنظیم لیستی از کارهای بی پایانی که منجر به دیر خوابیدن می شوند، مفید باشد. یک احتمال جایگزین این است که یک روز شلوغ می تواند منجر به تمایل به گرفتن وقت برای خود پس از پایان روز کاری شود. شاید به جای خواب، شما بخواهید با دوستانتان تماس گرفته یا برنامه‌ های تلویزیونی مورد علاقه تان را تماشا کنید.

این شرایط خاص در روان شناسی به عنوان «انتقام به تعویق انداختن خواب» نامیده می ‌شود، که از یک ضرب‌المثل چینی ناشی می‌شود که منعکس ‌کننده نبود وقت آزاد به دلیل زندگی کاری پرمشغله و پر استرس ما است. باید اذعان داشت که این عبارتی نیست که به طور گسترده در ادبیات علمی مورد استفاده قرار گیرد.
اگرچه مطالعاتی وجود دارد که به طور کلی بر به تعویق انداختن زمان خواب تمرکز دارند. این مطالعات  نشان می دهند انجام کارهای متعدد قبل از به خواب رفتن  با خود تنظیمی و برنامه ریزی  ضعیف و از دست دادن خواب مرتبط است.
به گزارش سیناپرس، با توجه به این موضوع، شاید در نظر گرفتن تکنیک ‌های مختلفی که می ‌توان برای کاهش اهمال ‌کاری استفاده کرد، ارزشمند باشد. مروری بر مطالعات انجام شده در این رابطه، مداخلات مختلفی را برای کاهش اهمال ‌کاری به‌ طور کلی ‌تر برجسته می ‌کند.
 از جمله این مداخلات تمرکز بر توسعه خود تنظیمی می توان به مواردی همچون تعیین زمان خواب و توسعه مهارت‌ های مدیریت زمان  و تکنیک‌های شناختی-رفتاری از قبیل به چالش کشیدن الگوهای فکری که می‌توانند منجر به اهمال کاری شوند، اشاره کرد.
به باور روان شناسان، این تکنیک ها اکنون باید به طور خاص برای به تعویق انداختن خواب طراحی شوند تا برای کسانی که خواب شبانه  خود را از دست می دهند مؤثرتر باشد.

به گزارش میگنا رسانه سلامت روان کشور این اصطلاح اولین بار در سال ۲۰۱۴ در مقاله­ ای توسط دکتر فلور کروز( Floor Kroese) در کشور هلند مطرح شد و بدین معنا است که “به تعویق انداختن زمان خواب ” فدا کردن خواب شبانه برای به ­­­دست آوردن اوقات فراغت وانجام دادن کارهایی که در طول روز فرصت پرداختن به آنها نبوده است ممکن است سلامتی و میزان خواب کافی را تحت تاثیر قرار بدهد  با این حال  به تعویق انداختن خواب، به خودی خود یک اختلال روانشناختی یا بیماری نیست،