به گزارش خبرگزاری رسا، انجمن روانشناسی اسلامی در خصوص حوادث، تجمعات و آشوب های چند روز اخیر بیانیه ای صادر کرد.

در این بیانیه در راستای وظایف خود و سلامت روان جامعه نکات و توصیه هایی را خطاب به مسؤولین و مردم ارائه شده است.

ﺑﺴﻢ ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﻴﻢ
در روزﻫﺎی اﺧﻴﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺮدم ﺷﺮﻳﻒ اﻳﺮان در اﺛﺮ ﻳﻚ اﺗﻔﺎق ﻧﺎﮔﻮار، ﺗﻠﺦ و آزرده ﺷﺪ. از ﻃﺮﻓﻲ ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻟﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ درﮔﻴﺮی اﺣﺴﺎﺳﻲ و ﻓﻜﺮی ﺑﺎ ﻓﻮت ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻬﺴﺎ اﻣﻴﻨﻲ ﺑﻮﺟﻮد ﺑﻴﺎﻳﺪ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ در اداﻣﻪ، اﻋﺘﺮاض ﻫﺎی ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻏﺘﺸﺎش و آﺷﻮب و ﺑﻲ ﺣﺮﻣﺘﻲ ﺑﻪ ﻗﺮآن ﻛﺮﻳﻢ، ﻣﺴﺎﺟﺪ، ﺣﺠﺎب و ﭘﺮﭼﻢ اﻳﺮان ﻋﺰﻳﺰ و ﺗﻠﺨﻲ اﻳﻦ اﺗﻔﺎق را ﺻﺪ ﭼﻨﺪان ﻛﺮده و ﻣﺮدم اﻳﺮان را داﻏﺪار ﺷﻬﺪاﻳﻲ ﻏﻴﻮر ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮای دﻓﺎع از دﻳﻦ، ﺣﺠﺎب و ﻧﻈﺎم ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان آﻣﺪﻧﺪ و ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ و ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺟﺎن ﺧﻮد را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ.

ﻳﻜﻲ از ﺧﻄﺎﻫﺎی ﻫﺎی ﻓﻜﺮی ﻛﻪ ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از اﻓﺮاد ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻲ آﻳﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﺗﻔﺎقﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﻛﺎر و ﺑﺪون ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ. اﻳﻦ ﻣﻜﺎﻧﻴﺰم دﻓﺎﻋﻲ، ﮔﻮﻳﺎ ﻣﺮﻫﻤﻲ اﺳﺖ ﺑﺮ دردﻫﺎی رواﻧﻲ اﻓﺮاد وﻟﻲ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻗﺪری ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﻓﻌﺎل ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺧﻮد ﻧﻤﻜﻲ اﺳﺖ ﺑﺮ زﺧﻢ داﻏﺪﻳﺪﮔﺎن و ﺷﺮوﻋﻲ اﺳﺖ ﺑﺮای زﺧﻢﻫﺎی ﺑﻌﺪی.

از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ ﺑﺎزار ﺷﺎﻳﻌﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﻲ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ داغ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎداور ﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺘﺮﺳﻲ آﺳﺎن ﺑﻪ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﺑﺮرﺳﻲ اﺧﺒﺎر ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ آراﻣﺸﻲ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن اﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﺑﻠﻜﻪ در ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﻫﺰاران ﻣﻌﻤﺎ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﻲآورد ﻛﻪ درﺳﺘﻲ و ﻧﺎدرﺳﺘﻲ ﻣﺴﺎﺋﻞ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻢ ﻗﺮار داده و ﻣﻮﺟﻲ از ﺗﻌﺎرﺿﺎت دروﻧﻲ را ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﻮد.

اﻧﺠﻤﻦ روان ﺷﻨﺎﺳﻲ اﺳﻼﻣﻲ در راﺳﺘﺎی اﻫﺪاف ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ ﺧﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﺎن ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ روان ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎ روﻳﻜﺮد اﺳﻼﻣﻲ اﺳﺖ، رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮد ﻣﻲ داﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻜﺎت ﻣﻬﻤﻲ را ﺑﺮای ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻠﺖ ﻋﺰﻳﺰ اﻳﺮان و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ اﻣﺮ اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ:

ﺿﺮورت ﺣﻔﻆ اﻣﻨﻴﺖ رواﻧﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ
ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ارﻛﺎن ﺳﻼﻣﺖ ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ، اﻣﻨﻴﺖ رواﻧﻲ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ اﺟﺰاء آن از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ، رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﻧﻬﺎدﻫﺎی ذیرﺑﻂ و ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻫﺎی ﻋﻠﻤﻲ و آﺣﺎد ﻣﺮدم ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺎﺧﺼﻪ ﻫﺎ و ﻣﺮاﻋﺎت اﺻﻮل آن ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﻣﻨﻴﺖ رواﻧﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺨﺸﻲ از آن ﻣﺨﺘﻞ ﺷﻮد؛ آﺳﻴﺐ ﻫﺎی ﻓﻮری و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺪت ﺑﺴﻴﺎری را ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ آورد ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن از آن آﺳﻴﺐ ﺧﻮاﻫﻨﺪ دﻳﺪ و ﻋﻤﻮم اﻗﺸﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺠﻤﻪ ﺑﻪ اﻣﻨﻴﺖ رواﻧﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ از ﺳﻮی ﻋﺪه ای اﻧﺪك، ﺳﻜﻮت ﻧﻤﻮده و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻣﻨﻴﺖ و ﺳﻼﻣﺖ روان ﺧﻮد را ﺑﻪ دﺳﺖ اﻓﺮاد ﻧﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺴﭙﺎرد.

ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ ﻗﺎﻧﻮن: در ﺗﻤﺎم ﻛﺸﻮرﻫﺎی دﻧﻴﺎ، رﻋﺎﻳﺖ ﻗﺎﻧﻮن از ﺳﻮی اﻓﺮاد و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ، ﻳﻚ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ اﺳﺖ و ﻳﻜﻲ از ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺳﻼﻣﺖ روان اﻓﺮاد ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻲ آﻳﺪ و ﺗﺨﻠﻒ از آن در ﻫﺮ ﺟﺎی ﺟﻬﺎن ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﻲ دارد ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎن ﺑﻪ آن ﮔﺮدن ﻣﻲﻧﻬﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﺧﻮد را ﻓﺮاﺗﺮ از ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻳﺎ ﭼﻮن ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻴﻞ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ، ﭘﺲ آن را ﺳﺮﻛﻮب ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﻪ آن ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻛﻨﻴﻢ، ﻋﻠﻴﻪ آن دﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﺠﻤﻪ ﺑﺒﺮﻳﻢ، از ﻫﻤﻪ ﻣﺠﺮﻳﺎن ﻗﺎﻧﻮن ﺷﺎﻛﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪای ﺑﺎ ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﻲ، از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻛﺸﻮر ﺧﻮد اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ، ﻧﺸﺎن از رﺷﺪ ﻧﺎﻳﺎﻓﺘﮕﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻋﺪم ﺳﻼﻣﺖ روان اﺳﺖ. ﭘﺲ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﻢ در دام اﻳﻦ ﺗﻠﻪﻫﺎی رﻳﺰ و درﺷﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﺸﻮﻳﻢ و اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻳﺎ دﻳﺪﮔﺎﻫﻲ دارﻳﻢ در زﻣﺎن آراﻣﺶ و ﺑﻪ دور از ﺟﻮﺳﺎزی دﻳﺪﮔﺎه ﺧﻮد را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﻴﻢ.

اﻫﻤﻴﺖ و ﺟﺎﻳﮕﺎه ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺠﺎب: ﻳﺎدآور ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ ﺳﻠﻴﻘﻪﻫﺎ و اﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ، ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺮوز ﺗﻨﺶﻫﺎی ﻓﺮاواﻧﻲ در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻧﻮع ﭘﻮﺷﺶ و ﺣﺠﺎب در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﻫﻤﻨﻮاﻳﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺑﺎﻳﺪﻫﺎ، ﻛﺎﻫﺶ داده و ﻣﻴﺰان ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را ﺑﺎﻻ ﺑﺮده اﺳﺖ. از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﺳﻮره اﺣﺰاب آﻳﻪ 59 ﺧﺪای ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ میفرماید: (يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ) و ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮده رﻫﺒﺮ ﻣﻌﻈﻢ اﻧﻘﻼب، ﻛﻪ ﺣﺠﺎب ﻳﻚ ﻣﻨﺴﻚ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ، ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﻜﻢ اﻟﻬﻲ ﺗﻦ داده و رﻋﺎﻳﺖ آن را ﺑﺮ ﺧﻮد ﻻزم ﺑﺪاﻧﻨﺪ. ﻧﻜﺘﻪ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﺗﺪوﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﺎﻣﻊ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ در اﺳﺮع وﻗﺖ ﺑﺮای ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﻧﻤﻮدن ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ ﺣﺠﺎب اﺳﻼﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺼﻮب درآﻳﺪ و در ﺿﻤﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﺣﺠﺎﺑﻲ ﻓﻌﻠﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﻲ از ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎﻣﻊ ﺗﻠﻘﻲ ﺷﺪه و ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪه آن ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺠﺮﻳﺎن ﻣﺤﺘﺮم ﻗﺎﻧﻮن، ﻻزم اﺳﺖ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ و ﺑﺎ ﻇﺮاﻓﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻤﺎمﺗﺮ، درﺻﺪد اﺟﺮای آن ﺑﺮآﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﮕﺎن از ﮔﻮاراﻳﻲ اﺟﺮای ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﻛﺸﻮر، ﺑﻬﺮهﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎی ﺧﻮب، ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮب ﻫﻢ اﺟﺮا ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻠﺨﻜﺎﻣﻲﻫﺎﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳﺖ را ﺷﺎﻫﺪ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ و ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻣﺎدری ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻛﻪ داروﻳﻲ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻠﺦ وﻟﻲ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ را در ﻛﺎم ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﻣﻲ رﻳﺰد، رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖﻫﺎی اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲﻫﺎی زﻧﺪﮔﻲ دﻳﻨﻲ، ﺷﺎﻫﺪ ﺟﺬب ﺣﺪاﻛﺜﺮی ﺑﺎﺷﻴﻢ.

حساﺳﻴﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺣﻘﻮق ﺷﻬﺮوﻧﺪان در ﻋﻴﻦ ﻟﺰوم ﭘﺎﻳﺒﻨﺪی ﺑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ: رﻋﺎﻳﺖ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺷﻬﺮوﻧﺪی ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﺼﻪ ﻫﺎی ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮده و از ﺳﻮی ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد و اﮔﺮ ﺣﻘﻲ از ﻓﺮدی ﺿﺎﻳﻊ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪﻋﻲ اﻟﻌﻤﻮم (دادﺳﺘﺎﻧﻲ) ﭘﻴﮕﻴﺮی ﺷﺪه و ﺣﻖ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺣﻖ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪه ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻓﺮاد ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﺣﻖ دارﻧﺪ در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺑﺮای اﺳﺘﻴﻔﺎی ﺣﻖ ﺧﻮد از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺠﺎری ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ اﻗﺪام ﻛﻨﻨﺪ و ﺣﺘﻲ اﻗﺪام ﺑﻪ راﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ آﻣﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ اﻣﺎ اﻗﺪام ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ، ﺗﺨﺮﻳﺐ اﻣﻮال ﻋﻤﻮﻣﻲ، ﺳﻠﺐ ﺣﻘﻮق ﺷﻬﺮوﻧﺪی و ﺗﻌﺮض ﺑﻪ ﺟﺎن و ﻣﺎل ﻧﻮاﻣﻴﺲ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﻬﺮوﻧﺪان و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﻤﺪن اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻴﺴﺖ.

ﺿﺮورت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﻓﻀﺎی رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺠﺎزی: در ﺳﺎل ﻫﺎی اﺧﻴﺮ ﺷﺎﻫﺪ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮای ﺗﻜﺮاری ﺑﻮده اﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎری از اﻓﺮاد در اﺗﻔﺎق ﻫﺎی ﺧﺎص، ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی و ﺷﺎﻳﻌﺎت ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه در آن ﺑﻪ راﺣﺘﻲ در ﻣﻌﺮض ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده اﻓﺮاد ﻣﻌﺎﻧﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻫﻤﻨﻮا ﺷﺪه اﻧﺪ و اﻳﻦ ﻓﻀﺎی ﻣﺴﻤﻮم ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻪ ﺑﺎر آﻣﺪن ﺑﺴﻴﺎری از آﺛﺎر ﺗﺨﺮﻳﺒﻲ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در اﻓﺮاد ﺷﺪه و در اداﻣﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت، ﺧﺴﺎرات ﺟﺎﻧﻲ و ﺗﺨﺮﻳﺐ اﻣﻮال و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺎی ﻣﻠﻲ و ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻴﻎ دو ﻟﺒﻪ ای اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ اﺑﺰاری ﺑﺮای اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻼﻣﺖ روان ﺟﺎﻣﻌﻪ و ارﺗﻘﺎی ﺳﺒﻚ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻴﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ درﺳﺖ، ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ای ﺑﺮای ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﻼﻣﺖ روان ﻣﺮدم و در اداﻣﻪ ﻣﻮﺟﺐ آﺛﺎر زﻳﺎﻧﺒﺎری ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺷﺮح آن در ﺳﻄﻮر ﻗﺒﻞ ﮔﺬﺷﺖ. ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ آﺛﺎر زﻳﺎﻧﺒﺎر ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی ﻣﺴﻤﻮم ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺑﻮده و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ زﻣﺎن اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت ﻣﻨﺤﺼﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ در ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﺳﺌﻮال از ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻋﺰﻳﺰ ﭘﺮﺳﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ روﺣﻴﻪ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی، ﺗﺨﺮﻳﺐ اﻣﻮال و آﺳﻴﺐ رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﻮع )ﻫﻢ وﻃﻦ( از ﻛﻲ و از ﻛﺠﺎ در ﺟﻮان اﻳﺮاﻧﻲ ﭘﺪﻳﺪار ﮔﺸﺖ. ﺟﻮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن، ﺧﻮش ﻧﻴﺖ و ﺻﻤﻴﻤﻲ ﺑﻮد ﭼﺮا در ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﻓﺮد ﻣﻬﺎﺟﻢ، ﻫﻢوﻃﻦ ﺣﺎﻓﻆ اﻣﻨﻴﺖ ﺧﻮد )ﭘﻠﻴﺲ( را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻣﻲﻛﺸﺪ و ﺑﻪ ﺳﻮی دﺧﺘﺮ ﺟﻮاﻧﻲ ﻛﻪ از داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺮ ﻣﻲﮔﺮدد ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻼﻓﺼﻠﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﻳﻲ او ﻣﻲ ﺷﻮد. آﻳﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻫﻤﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺪت ﻫﺎی ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻛﺎﻧﺎﻟﻬﺎ و ﮔﺮوه ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی ﺧﺸﻮﻧﺖ را ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﭼﻨﻴﻦ روزﻫﺎﻳﻲ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪه اﻧﺪ.

ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ﺷﻮرای ﻋﺎﻟﻲ ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﺎﺟﻞ و ﻋﺎﻟﻤﺎﻧﻪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻋﺮﺻﻪ روان ﺷﻨﺎﺳﻲ، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ، ﻋﻠﻮم اﺳﻼﻣﻲ و ﻣﺘﺨﺼﺼﻴﻦ ﺳﺎﻳﺒﺮی؛ ﺗﺪاﺑﻴﺮی ﺑﺮای ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﻳﻦ ﻓﻀﺎ اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ آﺳﻴﺐ ﻫﺎی آن را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪه و ﻓﺮزﻧﺪان اﻳﻦ ﻣﺮز و ﺑﻮم را از دام ﻣﻬﻠﻚ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ دﺷﻤﻨﺎن اﻳﻦ ﻣﻠﺖ رﻫﺎﻳﻲ ﺑﺨﺸﺪ.

ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺑﻪ ﻧﺨﺒﮕﺎن: ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ اﺑﻌﺎد آن ﺑﺮ ﻣﺎ روﺷﻦ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺴﺎس، ﻇﺮﻳﻒ و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ داﺷﺘﻦ زﻣﺎن ﻛﺎﻓﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻃﻼﻋﺎت دﻗﻴﻖ اﺳﺖ و در ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻮارد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮج ﻫﺎی رواﻧﻲ/ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺳﻬﻤﮕﻴﻨﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ راه ﺑﻴﺎﻧﺪازد. در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺳﻮی ﻧﺨﺒﮕﺎن ﺻﺎدر ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﺎﻳﺮ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮﻫﺎ، اﻓﻜﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ را ﺟﺮﻳﺤﻪ دار ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﻗﻀﺎوت ﻫﺎی زود ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﺧﻲ از ﻧﺨﺒﮕﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ از دﻳﮕﺮان ﺑﺮ آﺗﺶ ﻓﺘﻨﻪ ﻣﻲ دﻣﺪ و آن را ﺷﻌﻠﻪ ور ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻢ ﻫﺮ ﮔﻔﺘﻪ و ﻧﻮﺷﺘﻪای از ﻣﺎ ﺑﺮای ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺛﺒﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺑﻌﺪی آن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. از اﻳﻦ رو، آﻣﻮزهﻫﺎی دﻳﻨﻲ ﻣﺎ را دﻋﻮت ﺑﻪ دﻗﺖ در اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻮده و از ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ درﺑﺎره آﻧﭽﻪ ﻧﻤﻲداﻧﻴﻢ، ﺳﺨﻨﻲ ﻧﮕﻮﻳﻴﻢ و آﻧﭽﻪ را ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻧﺮﺳﻴﺪهاﻳﻢ، ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺮای ﺧﻨﻜﺎی دل ﺧﻮد ﺑﻪ زﺑﺎن ﻧﻴﺎورﻳﻢ.

ﺿﺮورت ﺣﻔﻆ ﺟﺎﻳﮕﺎه و اﻗﺘﺪار ﻧﻴﺮوﻫﺎی اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻬﺎد ﻣﺘﻜﻔﻞ اﻣﻨﻴﺖ: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎه وﻳﮋه ﭘﻠﻴﺲ و ﻧﻴﺮوی اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﻣﻨﻴﺖ ﻛﺸﻮر و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻴﺮوی اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ ﻣﻈﻬﺮ اﻗﺘﺪار داﺧﻠﻲ ﻫﺮ ﻛﺸﻮر اﺳﺖ؛ رﻋﺎﻳﺖ ﺟﺎﻳﮕﺎه اﻳﻦ ﻧﻴﺮو و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ آن ﺿﺮورت داﺷﺘﻪ و اﻳﻦ ﻧﻴﺮو ﻫﻢ از ﺳﻮی ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ و از ﺳﻮی ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ. ﻧﻴﺮوی اﻧﺘﻈﺎی ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎی اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﺮﺑﺎن، ﺻﻤﻴﻤﻲ و اﻫﻞ رﻋﺎﻳﺖ اﺣﺘﺮام ﻣﺮدم ﺷﺮﻳﻒ اﻳﺮان اﺳﺖ و ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺧﻮب آن در اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت اﺧﻴﺮ و در ﺳﺎل ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ و اﺗﻔﺎﻗﺎت و اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت ﻗﺒﻠﻲ ﻛﺎﻣﻼ روﺷﻦ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﺷﺎﻳﺪ اﻓﺮادی ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻮان ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮای ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﺤﺮان ﻫﺎ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد آﻣﻮزش ﺷﻴﻮه ﻫﺎی ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ ﻓﺮدی و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺤﺮان ﺑﺮای اﻳﻦ اﻓﺮاد در دﺳﺘﻮر ﻛﺎر ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ﺗﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻣﻬﺎرت ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺤﺮاﻧﻲ و ﺗﻮان ﻛﻨﺘﺮل اﻓﻜﺎر و ﻫﻴﺠﺎﻧﺎت ﺧﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﺑﻴﺎورﻧﺪ.

ﺿﺮورت اﺗﺨﺎذ ﺗﺪاﺑﻴﺮی ﺑﺮای ﭘﻴﺶﮔﻴﺮی از وﻗﻮع ﭼﻨﻴﻦ اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﻲ در آﻳﻨﺪه: ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺷﺮوع اﻋﺘﺮاﺿﺎت ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻴﺖ اداﻣﻪ آن ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. در ﻳﻚ ﻣﻘﻄﻊ، ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺷﺮوع ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺮﻳﺎن ﻓﺘﻨﻪ ﺳﺎل 88، در ﻣﻘﻄﻌﻲ دﻳﮕﺮ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺷﺮوع آن اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻏﺎﺋﻠﻪ ﮔﺮاﻧﻲ ﺑﻨﺰﻳﻦ و در ﻣﻘﻄﻌﻲ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺷﺮوع اﻋﺘﺮاﺿﺎت ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و دﻳﻨﻲ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﺮﻳﺎن اﺧﻴﺮ. اﻣﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ اداﻣﻪ و ﺗﺒﺪﻳﻞ آن ﺑﻪ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت، ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻮده و ﻫﺪف اﺻﻠﻲ آن ﺑﺮاﻧﺪازی ﻧﻈﺎم ﻣﻘﺪس ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﭘﺬﻳﺮش ﺣﺠﻢ زﻳﺎدی از ﻣﺮدم ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮﭼﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺴﺎﺋﻞ داﺧﻠﻲ اﻋﺘﺮاض داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. از اﻳﻦ رو اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻮان ﻣﺮدم ﺑﺮای ﺗﻤﺎﻳﺰ اﻳﻦ دو ﻣﻮﺿﻮع ﺿﺮورت دارد ﺗﺎ در ﻣﻮارد ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻌﺪی ﺣﺠﻢ آﺳﻴﺐ ﻫﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ. ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ؛ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ ﻣﻤﺎﺷﺎت ﻧﻴﺮوﻫﺎی اﻣﻨﻴﺘﻲ در روزﻫﺎی اﺑﺘﺪاﻳﻲ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺣﻴﺎﻧﺎ ﻣﺮدم ﻋﺎدی و اﻓﺮاد ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮرده ﺑﻴﺪار ﺷﺪه و ﺧﻮد را از ﺻﻒ اﻏﺘﺸﺎﺷﮕﺮان ﻛﻨﺎر ﺑﻜﺸﻨﺪ اﻣﺎ اﻳﻦ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﭼﻨﺪ روز ﻃﻮل ﻣﻲ ﻛﺸﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﻤﻴﻞ آﺳﻴﺐ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﻲ و ﻣﺎﻟﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﻪ ﻛﺸور ﻣﻲﮔﺮدد. ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد در ﻛﻨﺎر رﻓﻊ ﻣﺸﻜﻼت اﻗﺘﺼﺎدی و ﺷﻨﻴﺪن اﻋﺘﺮاﺿﺎت ﻣﺮدم، در اوﻟﻴﻦ زﻣﺎن ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻌﺪ از ﺧﺘﻢ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت، از ﻃﺮﻳﻖ ﺻﺪا و ﺳﻴﻤﺎ و ﻓﻀﺎی ﻣﺠﺎزی و ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺴﺘﺮﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎز، ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻓﺮﻫﻨﮓﺳﺎزی ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺮدم ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در ﻫﺮ ﻏﺎﺋﻠﻪ ای در ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﻴﻦ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺷﺮوع و اداﻣﻪ ﺗﻤﺎﻳﺰ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه و ﺻﻒ ﺧﻮد را از دﺷﻤﻦ و ﺑﺮاﻧﺪازان ﺟﺪا ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻴﺮوﻫﺎی اﻣﻨﻴﺘﻲ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ اﻗﺘﺪار ﺑﻴﺸﺘﺮ وارد ﻋﻤﻞ ﺷﺪه و ﻣﺎﻧﻊ از اداﻣﻪ اﻏﺘﺸﺎﺷﺎت ﺷﺪه و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺣﺠﻢ آﺳﻴﺐ ﻫﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ.

ﺿﺮورت ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻧﻬﺎدﻫﺎی ﻣﺴﺌﻮل ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ: ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻳﺎ ﺗﺎﺳﻴﺲ ﻧﻬﺎدﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺌﻮل ﻓﺮﻫﻨﮓ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﺟﻬﺖ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﭘﻠﻴﺲ در ﻣﻮاردی ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻣﻮزش ﺣﺠﺎب و ﻣﻮارد ﻣﺸﺎﺑﻪ، ﻛﻪ ﺑﺮای ﺗﻌﺪادی از اﻓﺮاد ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ ﻫﺴﺖ. اﻣﺮی ﺑﺪﻳﻬﻲ و ﺿﺮوری اﺳﺖ و ﻃﺒﻴﻌﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺗﺎﺳﻴﺲ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺒﻬﻪای،ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﺎ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺎﻳﻨﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و در زﻣﻴﻨﻪ ارﺗﻘﺎء ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺳﺒﻚ زﻧﺪﮔﻲ اﺳﻼﻣﻲ و ﺳﻼﻣﺖ روان اﻓﺮاد، آﺛﺎر و ﺑﺮﻛﺎت زﻳﺎدی ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.

در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد ﻳﻚ ﺷﻮرای راﻫﺒﺮدی ﺑﺮای ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﺘﺸﻜﻞ از ﺗﺨﺼﺺ ﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻛﺸﻮر ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻌﺎﻻن ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺳﺎﻳﺒﺮی، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎن، روان ﺷﻨﺎﺳﺎن، اﺳﺎﺗﻴﺪ اﺧﻼق، ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻗﻀﺎﻳﻲ و ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ؛ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪام ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻲ از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪا و ﺳﻴﻤﺎ، وزارت ﻋﻠﻮم، ﺳﺎزﻣﺎن ﻧﻈﺎم روان ﺷﻨﺎﺳﻲ، دﺳﺘﮕﺎه ﻗﻀﺎﻳﻲ، ﺳﺎزﻣﺎن اوﻗﺎف، ﺷﻮرای ﻋﺎﻟﻲ اﻧﻘﻼب ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، ﺗﺸﻜﻞ ﻫﺎی ﻣﺮدم ﻧﻬﺎد و ﻛﻤﺴﻴﻮن ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﺠﻠﺲ و ﺣﻮزه ﻋﻠﻤﻴﻪ و در ﺟﻠﺴﺎﺗﻲ ﻛﺎرﺑﺮدی ﺑﺎ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ وزارت ارﺷﺎد، ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ارﺗﻘﺎی ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ. آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮی ﻧﺨﺒﮕﺎن ﻓﺮﻫﻨگی ﺿﺮورت داﺷﺘﻪ و ﻫﻤﭽﻮن ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻧﻬﺎدﻫﺎی داﻧﺶ ﺑﻨﻴﺎن ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻴﻢ.

در ﭘﺎﻳﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ در اﻳﻦ روزﻫﺎی ﺧﺎص، ﺑﻴﺶ از ﻫﺮ زﻣﺎﻧﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ آراﻣﺶ ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ دارﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺘﻌﺪد ﻛﺸﻮر را ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬارﻳﻢ و از درﻳﺎی ﻣﻮاج زﻧﺪﮔﻲ، ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ آراﻣﺶ ﺑﺮﺳﻴﻢ. در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ رﺿﺎی اﻟﻬﻲ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻣﺘﻌﺎﻟﻲ دﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ اﺳﻼم، ﺣﻔﻆ ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﻧﻈﺎم ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﻲ، رﻋﺎﻳﺖ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق دﻳﮕﺮان و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ در اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ و رﻓﺘﺎر، ﺿﺮورت زﻧﺪﮔﻲ اﻣﺮوز ﺑﺮای ﻋﺒﻮر ﻣﻮﻓﻖ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺳﺖ و اﻳﻦ اﻣﻮر، ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻫﺮ زﻣﺎﻧﻲ، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ آﮔﺎﻫﻲ ﻛﺎﻓﻲ، ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ، در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻫﻤﻪ اﺑﻌﺎد ﻳﻚ ﻣﺴﺄﻟﻪ، ﺧﺼﻮﺻﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﭘﻴﺸﺪاوری ﻫﺎی ﺷﺘﺎﺑﺰده اﺳﺖ.


3 مهر 1401
اﻧﺠﻤﻦ روان ﺷﻨﺎﺳﻲ اﺳﻼﻣﻲ
ﺣﻮزه ﻋﻠﻤﻴﻪ ﻗﻢ