وی افزود: شعار ملی روز جهانی سالمند با عنوان «تاب آوری و مشاركت زنان سالمند در مدیریت برنامه‌های خانواده» اعلام شده است.
این روانشناس بالینی با اشاره به اهمیت سلامت جسمی و روحی سالمندان اظهاركرد: معمولاً بیشترین نگاه در حوزه سالمندیِ سالم معطوف به سلامت جسم و سلامت تغذیه آنهاست درصورتیكه فارغ از تغذیه سالم، كاهش استرس و هیجانات روحی نیز تا حدود زیادی می‌تواند تاب آوری سالمندان را افزایش دهد.
رحیمیان با ارائه تعریف مختصری از مفهوم «تاب آوری» گفت: تاب آوری در درجه نخست به معنای پذیرش دشواری‌ها و سپس ایجاد ظرفیت بازگشتن از دشواری‌های پایدار و ادامه دار و توانایی در ترمیم خویشتن و برگشت به شرایط متعادل است.
وی با اشاره به اهمیت ویژه تاب آوری در سالمندان افزود: به وجود آمدن این ظرفیت در انسان موجب می‌شود كه فرد، پیروزمندانه از رویدادهای ناگوار فاصله گرفته و از نظر شایستگی اجتماعی و تحصیلی و شغلی ارتقا پیدا كند.
این روانشناس بالینی با بیان اینكه تاب آوری از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می‌تواند به مرور زمان رشد و یا كاهش پیدا كند گفت: تاب آوری پدیده صرفاً ذاتی نیست و قابلیت یادگیری دارد و در روند آزمون و خطای زندگی شكل می‌گیرد و حاصل آموزش و تعاملات و ارتباطات فرد با اجتماع و خانواده است.

رحیمیان در رادیو گفت وگو اظهاركرد: سالمندی دورانی است كه فرد با كوله باری از تجربه وارد آن می‌شود و خود این كمك می‌كند كه فرد آمادگی روانی و سازگاری بیشتری در رویارویی با بحران‌ها داشته باشد اما لزوماً هم به این معنا نیست كه همه سالمندان قدرت تاب آوری خوبی داشته و افراد تاب آوری باشند.
وی سبك زندگی سالم، ورزش، فعالیت‌های گروهی، مدیریت استرس، واقع بین بودن و خوش بین بودن را از جمله راهكارهای افزایش تاب آوری و سازگاری در افراد عنوان كرد و گفت: تاب آوری به سالمندان اجازه می‌دهد تا فراز و فرودهای سالمندی را به بهترین شكل ممكن بپذیرند و با بحران‌های از دست دادن عزیزان و معلولیت‌های شخصی كنار بیایند.