خود مراقبتی کلید تاب آوری و سلامت است

یافتن عواملی که به رضایتمندی و کارآمدی بیش تر فرد در زندگی منجر می­شود، ماموریت جدید روان شناسان عصر جدید است.

طلوع و غروب خورشید نشان می دهد که زندگی در زمین جریان دارد.
روزها در پی هم می­آیند و این گونه زندگی ادامه پیدا می کند. ما انسان ها، تکامل یافته ترین موجودات کره زمین، به زندگی ادامه می­دهیم تا روزی که با آن خداحافظی کنیم.
بعضی از ما با خشنودی و بعضی نیز با ناخشنودی به زندگی ادامه می دهیم.
علم روان شناسی سال ها در پی کشف مولفه هایی بوده است که انسان با به کارگیری آنها بتواند روزهای بیشتری را خشنودتر و کارآمدتر زندگی کند
در زمانی نه چندان دور؛ محققان حوزه روان شناسی به مطالعه ویژگی های افراد ناسالم پرداختند تا دریابند چگونه فردی از مسیر سلامت فاصله می­گیرد و زندگی ناشادی را برای خود و اطرافیانش رقم می­زند.اما امروز محققان به بررسی زندگی افراد رضایتمند و سالم می پردازند تا به ویژگی های شخصیتی آنان و عواملی که بیش تر به آن توجه می­کنند، پی ببرند.به نظر می­رسد
یافتن عواملی که به رضایتمندی و کارآمدی بیش تر فرد در زندگی منجر می­شود، ماموریت جدید روان شناسان عصر جدید است.

شادکامی: کیمیای زندگی
از بین عواملی که توجه روانشناسان را به خود جلب کرده است، می­توان به شادمانی و رضایتمندی اشاره کرد که انسان در طول زندگی اش، در همه عصرها و نسل ها به دنبال آن بوده است.به زنگی روزانه خود نگاه کنید. همه ما به دنبال شادکامی و رضایتمندی هستیم. چرا همه مردم، از هر رنگ و نژاد و سنی، به دنبال این دو عامل مهم و به ظاهر پیچیده می­گردند؟
 
شادکامی از هیجان توام با شادی سرچشمه می­گیرد.
شادی هیجانی مثبت یا احساسی از روی رضایت است و معمولا با واژگانی مانند خرسندی، احساس بهزیستی، دلخوشی، نشاط و مسرت توصیف می شود.
در تحلیل مفهوم شادکامی، نظریه پردازان اغلب به دو مولفه شناختی و هیجانی اشاره می­کند.کلمه شادکامی دو معنای کاملا متفاوت دارد، معنای اول آن برای بیان احساس شادکامی به کار می­رود و معنای دومش برای بیان زندگی غنی و پربار احساس لذت،خوشحالی یا کامروایی. ما از احساسی که منجربه شادی می­شود، لذت می­بریم و به همین دلیل به دنبال آنیم.

البته این احساس نیز مثل دیگر احساسات ما دوام چندانی ندارد. با مرور خاطرات خود می­بینید که خیلی وقتها برای حفظ آن تلاش بسیار کرده اید، اما قواعد زندگی نشان می­دهد که در زندگی همه چیز تحت کنترل ما نیست و به ناگاه ممکن است به دلیلی این هیجان دوست داشتنی از بین برود.

اگر در زندگی همواره به دنبال تجربه هیجان شادکامی باشیم،احتمالا اضطراب و افسردگی بیش تری به سراغ مان می­آید. چون برای شکل گیری این هیجان به عوامل زیادی نیاز است و قطعا نمی­توانیم همیشه همه آن عوامل را مهیا یا آنها را حفظ کنیم تا این هیجان باقی بماند.
 
معنای دیگرشادکامی برخورداری از زندگی پربار،غنی و بامعناست.یعنی بر اساس ارزش های مان رفتار می کنیم.در مسیری قرار می گیریم که به نفع ما و دیگران است، به منافع دیگران به اندازه منافع خود اهمیت می دهیم، هدفهای روشنی برای خود ترسیم و بر طبق آنها عمل می­کنیم و احساسی قدرتمند از سرزندگی را در خود تجربه می­کنیم.

این احساسات زودگذر نیست و حس عمیق زندگی کردن را در ما پدید می آورد.لذت و خوشبختی بر شادکامی زندگی می افزاید، اما هدف زندگی نیست؛ نمی توان در پی خوشبختی رفت و آن را به دست آورد، زیرا خوشبختی ثمره طبیعی و خود انگیخته معناجویی و دستیابی به هدف بیرون از خود است.
این احساس ارتباط مستقیمی با سلامت روان دارد و علاوه بر مراقبت از روان، موجب می­شود سیستم ایمنی قوی تر و کارکردهای سیستم قلبی عروقی و سیستم داخلی بهینه تری داشته باشیم و طول عمر با کیفیتی را برای مان به ارمغان می­آورد.
 

تنظیم : باشگاه تاب آوری ، عفت حیدری
منبع:افزایش تاب آوری در پیچ های نفس گیر زندگی.
مولف.دکتر زهره سپهری شاملو

نشر سایه سخن.1400

ا