سلامت روانی و هوش مصنوعی

مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد: تلفیق هوش مصنوعی و ساعت ‌های هوشمند به همراه ردیاب‌ های تناسب اندام مانند Fitbit پتانسیل نظارت بر سلامت روانی و رفاه افراد را دارند.دانشمندان پیشنهاد می‌ کنند که دستگاه ‌هایی مانند اپل واچ می‌ توانند از راه دور حالت‌ های روان ‌شناختی کاربران را ارزیابی کرده و نیاز به ارزیابی ‌های سنتی مبتنی بر پرسشنامه را از بین ببرند. این موضوع بدان جهت دارای اهمیت است که تاب آوری و ظرفیت غلبه بر ناملایمات، نقش مهمی در کاهش استرس، کاهش بیماری و بهبود مدیریت بیماری های مزمن ایفا می کند.
در این میان فناوری های پوشیدنی، وسیله ‌ای برای جمع ‌آوری مداوم اطلاعات در مورد وضعیت فیزیکی افراد هستند. دکتر رابرت هیرتن، پژوهشگر ارشد این مطالعه، در یک بیانیه رسانه ای می گوید: نتایج ما بینشی را در مورد امکان سنجی ارزیابی ویژگی های روانی از این داده های جمع آوری شده توسط ساعت های هوشمند در تلفیق با هوش مصنوعی ارائه می دهد.
این اولین مطالعه ای است که ارزیابی می کند آیا انعطاف پذیری، یکی از ویژگی های کلیدی سلامت روان، از دستگاه هایی مانند اپل واچ قابل ارزیابی است یا خیر.
باید توجه داشت، اختلالات سلامت روان که ۱۳ درصد از بار بیماری های جهانی را تشکیل داده و از هر چهار نفر در مقطعی از زندگی یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، در بسیاری از جوامع شایع است.
دکتر زاهی فیاد، دیگر پژوهشگر ارشد این مطالعه در تکمیل سخنان همکارش می گوید: رشد فناوری دیجیتال فرصتی برای بهبود دسترسی به خدمات سلامت روان برای همه مردم است.
وی با اشاره به نابرابری ‌ها در دسترسی به خدمات سلامت روان در موقعیت‌های جغرافیایی و اجتماعی-اقتصادی، بر ضرورت درک بهتر خطرات بالقوه روانی و شناسایی ابزار مؤثرتری برای نظارت بر نتایج مداخلات روان ‌شناختی تأکید کرد.
این مطالعه همچنین نشان داد: استفاده از فناوری های مبتنی بر یادگیری ماشینی یا هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌ های جمع‌ آوری ‌شده توسط فناوری های پوشیدنی می ‌تواند به شناسایی انعطاف ‌پذیری و رفاه کلی بیماران کمک کند. این تحقیق بر اساس تجزیه و تحلیل داده های یک مطالعه انجام شد که ریتم ضربان قلب ۳۲۹ کارمند مراقبت های بهداشتی را در هفت بیمارستان به مدت یک هفته مورد ارزیابی قرار داد.
این افراد، مجهز به ساعت های اپل، نظرسنجی هایی را نیز در مورد انعطاف پذیری، خوش بینی و حمایت عاطفی انجام دادند.  
میکول تسوایگ، یکی از دیگر پژوهشگران این تیم مطالعاتی درباره نتایج به دست آمده می ‌گوید: ما امیدواریم که این رویکرد به ما کمک کند تا ارزیابی و مراقبت روان ‌شناختی را برای جمعیت بزرگ‌ تری که ممکن است در حال حاضر دسترسی نداشته باشند، بیاوریم. ما همچنین قصد داریم این تکنیک را در سایر جمعیت‌ های بیماران ارزیابی کنیم تا الگوریتم های درمانی را اصلاح و کاربرد آن را بهبود دهیم.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی JAMIA Open منتشر شده است.