روانشناسی مرگ

مرگ اغلب قاتل مکالمه است، موضوعی که ما ترجیح نمی دهیم آن را بررسی کنیم. بهتر است از سرزمین تاریک ناشناخته اجتناب شود. برخی از افراد از دیدن دوستان در حال مرگ یا شرکت در مراسم یادبود خودداری می کنند زیرا آن را بسیار ناراحت کننده می دانند. آیا آنها می خواهند از درد فقدان دوری کنند یا یادآوری مرگ خودشان را؟ (شاید هر دو). به یاد آوردن اینکه چقدر زندگی کوتاه و با ارزش است، به شما کمک می کند تا بیشتر از آن لذت ببرید و از آن قدردانی کنید.
متأسفانه، امتناع ما از اعتراف به مرگ، در نهایت نحوه زندگی ما را به خطر می اندازد. هر چه بیشتر از نگاه کردن به مرگ امتناع می ورزیم، چنگال آن بر ما بیشتر می شود. “اضطراب مرگ” (ترس از مردن) باعث ویرانی در زندگی ما می شود، زیرا مولد اصلی اضطراب ها، وسواس ها و بیماری های روان تنی است.
در دبیرستان آموزشی را در مورد مرگ گذراندم. معلم کلاس ما به هر دانش آموز یک پاکت مهر و موم شده داد. داخل پاکت یک بیماری کشنده نوشته شده بود. وظیفه ما تحقیق در مورد بیماری و برنامه ریزی برای مرگمان بود.
برخی از ما مشتاق بودیم که این وظیفه را انجام دهیم، اما بسیاری از ما این کار را نکردند. نزدیک به یک چهارم دانش آموزان بعد از اولین آموزش، کلاس درس را ترک کردند.
حتی مرگ تصور شده این قدرت را دارد که ما را با بترساند و فراری دهد.
در نظر گرفتن مرگ
آیا این بدان معناست که همه ما باید دور هم بنشینیم و به فانی بودن خود فکر کنیم؟ آیا این افسرده کننده نخواهد بود؟ برعکس، در نظر گرفتن مرگ ما اغلب باعث قدردانی بیشتر از زندگی می شود. می تواند ما را ترغیب کند تا تغییرات مثبتی ایجاد کنیم که هرگز به آن فکر نکرده بودیم.
قبل از اینکه با شاد اندیشی به مرگ بپردازیم، به این جملات از برخی افراد بسیار روشن فکر توجه کنید:
«این انکار مرگ است که تا حدی مسئول زندگی پوچ و بی هدف است. زیرا وقتی طوری زندگی می کنید که گویی برای همیشه زنده خواهید ماند، به تعویق انداختن کارهایی که می دانید باید انجام دهید بسیار آسان می شود. الیزابت کوبلر راس (Elisabeth Kubler-Ross).
«آگاهی و درک مرگ، کیفیت زندگی ما را بالا می برد. زمانی که ما از واقعیت و اجتناب ناپذیر بودن مرگ آگاه هستیم، مصمم می شویم که از هر لحظه زندگی با ارزش ترین استفاده را ببریم. – دایساکو ایکدا (Daisaku Ikeda).
«ترس از مرگ ناشی از ترس از زندگی است. مردی که به شکلی کامل زندگی می کند، آماده است تا در هر زمانی بمیرد.» – مارک تواین (Mark Twain).
“مرگ متضاد زندگی نیست، بلکه بخشی از آن است.” – هاروکی موراکامی (Haruki Murakami).
“ابتدا درباره مرگ و سپس چیزهای دیگر بیاموزید.” -نیچیرن دایشونین (Nichiren Daishonin).
مقابله با مرگ
اگر «ناشناخته‌ها» منشأ همه اضطراب‌ها هستند، مرگ مادر همه ناشناخته‌ها است. چه اتفاقی بعد از مرگ ما می افتد؟ آیا روح ما به حیات خود ادامه می‌دهد؟ آیا بهشتی در انتظار ماست یا زندگی دیگری با بدنی جدید؟ یکی از کارکردهای اصلی دین ارائه آرامش در مورد مرگ است، با این حال حتی کسانی که ایمان قوی دارند ممکن است مرگ را طاقت فرسا بدانند.
کتاب های زیادی در مورد چگونگی داشتن یک مرگ خوب وجود دارد. آنها توصیه های عقل سلیم را در مورد صحبت با عزیزان، تهیه وصیت نامه، مراقبت از پایان زندگی و… ارائه می دهند. اما قبل از اینکه خود را با چک لیست مشغول کنید، بهتر است یک لحظه وقت بگذارید. اندیشیدن به مرگ فرآیندی احساسی است که نیازمند توجه و مراقبت است.
بسیاری از تمرین‌های نوشتاری می‌توانند برای شروع فکر کردن به مرگ بسیار مفید باشند. با کمال تعجب، همه آنها آرزوی زندگی کاملتر را بیدار می کنند. در زیر سه دستور نوشتن قدرتمند برای شروع شما وجود دارد:

    تصور کنید عمر طولانی داشته اید و حالا در بستر مرگ هستید. چه توصیه ای به جوانان می کنید؟
    تصور کنید تازه فهمیدید چند ماه دیگر زنده هستید. چه کار متفاوتی می توانید انجام دهید؟
    تصور کنید یک دوست صمیمی به طور ناگهانی از شما گرفته شده است. دوست داشتید چه چیزی به او می‌گفتید؟

فواید فکر کردن به مرگ
نتایج مثبتی وجود دارد که می تواند از فکر کردن به مرگ خود حاصل شود. احتمال بیشتری وجود دارد که:

    کینه ها را کنار بگذارید.
    با قدردانی بیشتر زندگی کنید.
    نگرانی های کوچک را کنار بگذارید.
    در رویاها و اهداف شخصی تجدید کنید.
    پیوند خود را با عزیزانتان تقویت کنید.

در نهایت حکم زندگی مرگ است. به یاد آوردن اینکه چقدر زندگی کوتاه و با ارزش است، به شما کمک می کند تا بیشتر از آن لذت ببرید و از آن قدردانی کنید.