خواب کمتر از ۵ساعت در شبانهروز چه بلایی سر ما میآورد؟
به گزارش گاردین، تحقیقات نشان میدهد خوابیدن کمتر از پنج ساعت در شب میتواند خطر ابتلا به علائم افسردگی را افزایش دهد. ارتباط بین کم خوابی و بیماری روانی به خوبی شناخته شده است، اما مشخص نیست که کدام مشکل در اولویت قرار دارد. اکنون دانشمندان شواهدی یافته اند که نشان میدهد خواب کوتاه مداوم در شب میتواند پیش زمینهای برای ایجاد علائم افسردگی باشد.
اودسا همیلتون دانشجوی دکترای UCL و از نویسندگان این تحقیق میگوید که با استفاده از حساسیت ژنتیکی به بیماری، متوجه شدیم که خواب احتمالاً مقدم بر علائم افسردگی است، نه برعکس. محققان دادههای ژنتیکی و سلامتی ۷۱۴۶ نفر را که توسط مطالعه انگلیسی طول پیری (ELSA) انتخاب شده بودند، بررسی کردند. مشخص شد هم مدت خواب و هم افسردگی تا حدی ارثی هستند. در حالی که تحقیقات قبلی نشان میدهد افسردگی حدود ۳۵ درصد ارثی است و تفاوتهای ژنتیکی ۴۰ درصد از واریانس طول مدت خواب را تشکیل میدهد. هنگامی که افراد مورد مطالعه در طول زمان ردیابی شدند، محققان دریافتند افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد خواب کوتاه (کمتر از پنج ساعت در شب) بودند، بیشتر در معرض علائم افسردگی در طول ۴ تا ۱۲ سال بودند، اما افرادی که از نظر ژنتیکی بیشتر مستعد افسردگی بودند به احتمال زیاد از اختلالات خواب رنج نمیبرند.
افرادی که ۵ ساعت یا کمتر میخوابند، ۲.۵ برابر بیشتر در معرض علائم افسردگی بودند، در حالی که یک سوم افراد دارای علائم افسردگی از خواب کوتاه رنج میبرند.
این یافتهها ممکن است چشم انداز تیرهای را برای کسانی که قبلاً با اختلالات خواب دست و پنجه نرم میکنند ارائه دهد. با این حال، همیلتون معتقد است که کم خوابی یا افسردگی نباید به عنوان پیامدهای اجتناب ناپذیر تلقی شود و این یافتهها بر اهمیت خواب برای سلامت روانی خوب تأکید میکند: «توصیه من این است که خواب را در اولویت قرار دهید و از تعویق خواب اجتناب کنید.
این ضرب المثل رایج در ژنتیک وجود دارد که ژنها اسلحه را بار میکنند و محیط ماشه را میکشد. شما ممکن است از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این موضوع باشید، اما میتوانید اقداماتی را برای کاهش خطر انجام دهید.»
اودسا همیلتون دانشجوی دکترای UCL و از نویسندگان این تحقیق میگوید که با استفاده از حساسیت ژنتیکی به بیماری، متوجه شدیم که خواب احتمالاً مقدم بر علائم افسردگی است، نه برعکس. محققان دادههای ژنتیکی و سلامتی ۷۱۴۶ نفر را که توسط مطالعه انگلیسی طول پیری (ELSA) انتخاب شده بودند، بررسی کردند. مشخص شد هم مدت خواب و هم افسردگی تا حدی ارثی هستند. در حالی که تحقیقات قبلی نشان میدهد افسردگی حدود ۳۵ درصد ارثی است و تفاوتهای ژنتیکی ۴۰ درصد از واریانس طول مدت خواب را تشکیل میدهد. هنگامی که افراد مورد مطالعه در طول زمان ردیابی شدند، محققان دریافتند افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد خواب کوتاه (کمتر از پنج ساعت در شب) بودند، بیشتر در معرض علائم افسردگی در طول ۴ تا ۱۲ سال بودند، اما افرادی که از نظر ژنتیکی بیشتر مستعد افسردگی بودند به احتمال زیاد از اختلالات خواب رنج نمیبرند.
افرادی که ۵ ساعت یا کمتر میخوابند، ۲.۵ برابر بیشتر در معرض علائم افسردگی بودند، در حالی که یک سوم افراد دارای علائم افسردگی از خواب کوتاه رنج میبرند.
این یافتهها ممکن است چشم انداز تیرهای را برای کسانی که قبلاً با اختلالات خواب دست و پنجه نرم میکنند ارائه دهد. با این حال، همیلتون معتقد است که کم خوابی یا افسردگی نباید به عنوان پیامدهای اجتناب ناپذیر تلقی شود و این یافتهها بر اهمیت خواب برای سلامت روانی خوب تأکید میکند: «توصیه من این است که خواب را در اولویت قرار دهید و از تعویق خواب اجتناب کنید.
این ضرب المثل رایج در ژنتیک وجود دارد که ژنها اسلحه را بار میکنند و محیط ماشه را میکشد. شما ممکن است از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این موضوع باشید، اما میتوانید اقداماتی را برای کاهش خطر انجام دهید.»
مرجع : اطلاعات