تستوسترون و خودشیفتگی در مردان

در مقابل، خودشیفتگی آنتیگونیستی شامل ویژگی‌هایی مانند تکبر و خصومت است که فرد در شرایط تهدید به برتری‌جویی و تحقیر دیگران می‌پردازد. این نوع خودشیفتگی به طور مستقیم با سطح تستوسترون مرتبط نیست، اما ممکن است به عنوان یک استراتژی واکنشی در برابر احساس تهدید عمل کند

تستوسترون، هورمون جنسی اصلی در مردان، نقش مهمی در بروز برخی ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری آنها دارد. اگرچه ارتباط مستقیم بین سطح تستوسترون و اختلال شخصیت خودشیفته ثابت نشده است، اما برخی شواهد نشان می‌دهد این هورمون با برخی صفات شخصیتی مرتبط با خودشیفتگی در مردان در ارتباط است:

پرخاشگری و تهاجمی‌بودن
تستوسترون حالات تهاجمی، رقابتی و پرخاشگرانه را برمی‌انگیزاند. وجود این هورمون و نوسان آن گاه مردان را آن چنان خشمناک می‌سازد که ممکن است زندگی خود و دیگران را در خطر اندازند.

اعتماد به نفس و عزت نفس
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، احساس خود بزرگ‌بینی می‌کنند و خود را آدم مهمی می‌پندارند. اعتماد به نفس کاذب و عزت نفس بالا از ویژگی‌های بارز این افراد است.

استقلال و فردیت
شکل‌گیری هویت پسران از اساس برای استقلال و رقابت و فردیت است. این ویژگی‌ها با برخی صفات افراد خودشیفته مانند حس برتری و استحقاق مرتبط است.

در مجموع، هرچند ارتباط مستقیم تستوسترون با اختلال شخصیت خودشیفته ثابت نشده، اما این هورمون با برخی ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با خودشیفتگی در مردان همچون پرخاشگری، اعتماد به نفس بالا و گرایش به استقلال و فردیت در ارتباط است. به گزارش میگنا مردان با خودشیفتگی عاملی بالا معمولاً سطوح بالاتری از تستوسترون را تجربه می‌کنند، که این امر می‌تواند به رفتارهای سلطه‌جویانه و انگیزه‌های اجتماعی آنها کمک کند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که خودشیفتگی نه تنها یک ویژگی شخصیتی است، بلکه ممکن است تحت تأثیر عوامل بیولوژیکی نیز قرار گیرد

تستوسترون هورمون جنسی اصلی مردان است که نقش مهمی در سلامت جسمی و روانی آنها دارد. این هورمون باعث افزایش قدرت عضلانی، استحکام استخوان ها و تولید اسپرم می شود. همچنین تستوسترون بر خلق و خوی مردان تأثیر گذاشته و باعث افزایش انرژی، تمرکز و اعتماد به نفس آنها می گردد. با کاهش سطح تستوسترون در طول زمان، مردان ممکن است با کاهش تاب آوری و افزایش خستگی و افسردگی مواجه شوند. بنابراین، حفظ سطح مناسب تستوسترون از طریق ورزش منظم، تغذیه سالم و کنترل استرس می تواند به بهبود سلامت جسمی و روانی مردان کمک کند.
عوامل متعددی می‌توانند باعث کاهش سطح تستوسترون در مردان شوند:

1. پیری: با افزایش سن، به‌طور طبیعی سطح تستوسترون در مردان کاهش می‌یابد، به‌ویژه بعد از ۳۰ سالگی، که به‌طور میانگین سالانه حدود ۱ درصد کاهش می‌یابد.

2. چاقی: اضافه وزن و چاقی می‌تواند منجر به کاهش تولید تستوسترون شود، زیرا چربی اضافی به تبدیل تستوسترون به استروژن کمک می‌کند.

3. بیماری‌ها: شرایطی مانند دیابت، آپنه خواب، و اختلالات هورمونی می‌توانند به کاهش سطح تستوسترون منجر شوند.

4. آسیب به بیضه‌ها: آسیب‌های فیزیکی یا عفونت‌ها می‌توانند تولید تستوسترون را تحت تأثیر قرار دهند.

5.استرس: استرس مزمن می‌تواند سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول را افزایش دهد که به نوبه خود تولید تستوسترون را کاهش می‌دهد.

6. رژیم غذایی نامناسب: عدم مصرف مواد مغذی کافی و رژیم غذایی ناسالم می‌تواند بر تولید تستوسترون تأثیر بگذارد.

زهرا نیازاده روانشناس و مترجم کتاب پرورش تاب آوری خانواده در خاتمه این مطلب آورده است درک این عوامل می‌تواند به شناسایی و مدیریت مشکلات مرتبط با تستوسترون پایین کمک کند.  این هورمون تستوسترون نه تنها بر میل جنسی تأثیر می‌گذارد، بلکه به بهبود خلق و خو، افزایش انرژی و تقویت اعتماد به نفس نیز کمک می‌کند. مردانی که سطح تستوسترون متعادلی دارند، معمولاً در مواجهه با استرس و مشکلات زندگی بهتر عمل می‌کنند. بنابراین، حفظ تعادل هورمونی می‌تواند به افزایش تاب آوری یا resiliency و بهبود کیفیت زندگی مردان کمک کند.