با این کار می‌توانید سلامت روان خودرا نجات دهید
مطالعه جدیدی که در مجله PNAS Nexus با همکاری محققان کانادایی و ایالات متحده منتشر شده است، نشان می‌دهد که مسدود کردن دسترسی به اینترنت در تلفن‌های هوشمند به مدت دو هفته ممکن است به بهبود قابل توجهی در سلامت روان، توجه و رفاه کلی منجر شود.
بر اساس این مطالعه، ۷۱ درصد از شرکت کنندگان پس از اجرای ممنوعیت دسترسی به اینترنت در تلفن‌های هوشمند خود، بهبود قابل توجهی در سلامت روان خود گزارش کردند و کاهش قابل توجهی در علائم اضطراب و افسردگی نیز مشاهده شد.
علاوه بر این، نتایج نشان داد که کاهش استفاده از تلفن‌های همراه به بهبود توجه پایدار و معکوس کردن زوال شناختی مرتبط با سن کمک می‌کند.
همچنین نشان داده شده است که این مداخله در ترغیب کاربران به استفاده از زمان خود به روش‌های مفیدتر و سالم تر، مانند دنبال کردن سرگرمی ها، معاشرت شخصی یا لذت بردن از طبیعت، موثر است.
پروفسور آدریان وارد از دانشگاه تگزاس و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: تلفن‌های هوشمند در چند سال گذشته زندگی و رفتار ما را به‌طور چشمگیری تغییر داده‌اند، اما روانشناسی اولیه انسانی ما تغییر نکرده است. او تاکید کرد که ما حاضر نیستیم همیشه با همه چیز ارتباط برقرار کنیم.
روش‌ها و محدودیت‌ها
از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا یک برنامه مسدودکننده به نام «Freedom» را نصب کنند که دسترسی به اینترنت تلفن همراه را به مدت دو هفته غیرفعال می‌کرد و در عین حال امکان تماس و پیام‌ها را فراهم می‌کرد. با این حال، تنها ۲۶ درصد از پاسخ دهندگان حداقل به مدت ده روز از این قرنطینه پیروی کردند که نشان دهنده چالش‌هایی است که افراد در محدود کردن استفاده از دستگاه خود در عصر دیجیتال با آن مواجه هستند.
شرکت کنندگان همچنین به دو گروه تقسیم شدند: یکی که ممنوعیت را از ابتدا شروع کرد و گروه دیگر که پس از دو هفته شروع شد و امکان مقایسه تغییرات در طول و بعد از مداخله را فراهم کرد. علاوه بر کاوش جایگزین‌های کمتر محدودکننده، مانند مسدود کردن استفاده از رسانه‌های اجتماعی نیز اعمال شد.
اثرات روانی و اجتماعی
دوری از دستگاه‌های الکترونیکی باعث افزایش مدت زمان خواب و بهبود تعامل اجتماعی در خارج از دنیای دیجیتال شده است. نشان داده شده است که فعالیت‌هایی مانند پیاده روی در فضای باز یا تعامل مستقیم با دیگران تأثیر مثبتی بر خلق و خوی کلی دارند.
افرادی که سطوح بالایی از «ترس از دست دادن» داشتند نیز دریافتند که از دسترسی محدود سود بیشتری می‌برند، که نشان می‌دهد رسانه‌های اجتماعی این احساس را تشدید می‌کنند.
پروفسور وارد توضیح داد: شرکت‌کنندگان کنترل بیشتری بر تصمیم‌های خود به دست آوردند، احساس ارتباط اجتماعی بیشتری داشتند و از کیفیت خواب بهتری لذت می‌بردند.
راه‌حل‌های جایگزین
این مطالعه همچنین توصیه کرد که کاربرانی که می‌خواهند به اینترنت متصل بمانند، استفاده از برنامه‌های خاص را محدود کنند یا زمان‌های محدودی را برای دسترسی به اینترنت تعیین کنند. ابزار‌هایی مانند Freedom گزینه‌های مؤثری برای کسانی هستند که به دنبال رویکردی ساختاریافته برای قطع ارتباط دیجیتال هستند.
علاوه بر این، نتایج نشان داد که کاهش استفاده از تلفن‌های همراه به بهبود توجه پایدار و معکوس کردن زوال شناختی مرتبط با سن کمک می‌کند.
همچنین نشان داده شده است که این مداخله در ترغیب کاربران به استفاده از زمان خود به روش‌های مفیدتر و سالم تر، مانند دنبال کردن سرگرمی ها، معاشرت شخصی یا لذت بردن از طبیعت، موثر است.
پروفسور آدریان وارد از دانشگاه تگزاس و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: تلفن‌های هوشمند در چند سال گذشته زندگی و رفتار ما را به‌طور چشمگیری تغییر داده‌اند، اما روانشناسی اولیه انسانی ما تغییر نکرده است. او تاکید کرد که ما حاضر نیستیم همیشه با همه چیز ارتباط برقرار کنیم.
روش‌ها و محدودیت‌ها
از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا یک برنامه مسدودکننده به نام «Freedom» را نصب کنند که دسترسی به اینترنت تلفن همراه را به مدت دو هفته غیرفعال می‌کرد و در عین حال امکان تماس و پیام‌ها را فراهم می‌کرد. با این حال، تنها ۲۶ درصد از پاسخ دهندگان حداقل به مدت ده روز از این قرنطینه پیروی کردند که نشان دهنده چالش‌هایی است که افراد در محدود کردن استفاده از دستگاه خود در عصر دیجیتال با آن مواجه هستند.
شرکت کنندگان همچنین به دو گروه تقسیم شدند: یکی که ممنوعیت را از ابتدا شروع کرد و گروه دیگر که پس از دو هفته شروع شد و امکان مقایسه تغییرات در طول و بعد از مداخله را فراهم کرد. علاوه بر کاوش جایگزین‌های کمتر محدودکننده، مانند مسدود کردن استفاده از رسانه‌های اجتماعی نیز اعمال شد.
اثرات روانی و اجتماعی
دوری از دستگاه‌های الکترونیکی باعث افزایش مدت زمان خواب و بهبود تعامل اجتماعی در خارج از دنیای دیجیتال شده است. نشان داده شده است که فعالیت‌هایی مانند پیاده روی در فضای باز یا تعامل مستقیم با دیگران تأثیر مثبتی بر خلق و خوی کلی دارند.
افرادی که سطوح بالایی از «ترس از دست دادن» داشتند نیز دریافتند که از دسترسی محدود سود بیشتری می‌برند، که نشان می‌دهد رسانه‌های اجتماعی این احساس را تشدید می‌کنند.
پروفسور وارد توضیح داد: شرکت‌کنندگان کنترل بیشتری بر تصمیم‌های خود به دست آوردند، احساس ارتباط اجتماعی بیشتری داشتند و از کیفیت خواب بهتری لذت می‌بردند.
راه‌حل‌های جایگزین
این مطالعه همچنین توصیه کرد که کاربرانی که می‌خواهند به اینترنت متصل بمانند، استفاده از برنامه‌های خاص را محدود کنند یا زمان‌های محدودی را برای دسترسی به اینترنت تعیین کنند. ابزار‌هایی مانند Freedom گزینه‌های مؤثری برای کسانی هستند که به دنبال رویکردی ساختاریافته برای قطع ارتباط دیجیتال هستند.
