ارتباط نشستن زیاد و اندازه مغز

نشستن طولانی مدت با افزایش وزن، التهاب، بیماری قلبی و دیابت مرتبط است. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که این رفتار با بیماری آلزایمر، زوال شناختی و کوچک شدن مغز نیز ارتباط دارد حتی در افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند.

یافته‌های مطالعه
مطالعه‌ای هفت ساله که در مجله آلزایمر و زوال عقل منتشر شد، شامل بیش از ۴۰۰ فرد مسن بدون زوال عقل بود. شرکت کنندگان ردیاب های فعالیت را روی مچ دست خود می‌بستند، اسکن ام آر آی دریافت می‌کردند و از نظر ژن APOE-e4 که نشان دهنده خطر ابتلا به آلزایمر است، آزمایش می‌شدند.

زمان نشستن بیشتر با سلامت شناختی بدتر و کوچک شدن بخش هایی از مغز، به ویژه برای حاملانAPOE-e4 ، مرتبط بود.


به گفته، دکتر مریسا ای. گوگنیات، نویسنده اصلی این مطالعه و استادیار نورولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ، هنگامی که فعالیت بدنی همه را در نظر گرفتیم، رفتار کم تحرک بیشتر همچنان پیش‌بینی کننده زوال شناختی و تخریب عصبی بیشتر بود، که نشان می‌دهد رفتار کم تحرک ممکن است بدون توجه به میزان ورزش، به طور مستقل در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نقش داشته باشد.

تقریباً ۹۰ درصد از شرکت کنندگان این مطالعه، ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی توصیه شده را طبق دستگاه های ردیابی فعالیت خود انجام داده بودند.

دکتر گوگنیات افزود: "افرادی که از نظر بدنی فعال هستند، باید به این موضوع نیز توجه کنند که چقدر می نشینند."


چرا نشستن برای مغز مضر است؟
هنوز مشخص نیست که چرا نشستن به کوچک شدن مغز و بیماری آلزایمر کمک می کند.
به گفته دکتر گوگنیات، فکر می کنم این سوال یک میلیون دلاری است که هنوز به طور کامل درک نکرده ایم.
"رفتار بی تحرک می‌تواند به افزایش التهاب، تغییرات عروقی در بدن و مغز، یا کاهش انعطاف پذیری سیناپسی – بخش کلیدی یادگیری و حافظه کمک کند. این مسیرها ممکن است نشستن طولانی مدت را با کوچک شدن مغز مرتبط کنند."

به گفته دکتر دیوید هانتر، دانشیار نورولوژی در یو تی هلث هیوستون که در این مطالعه شرکت نداشت، من فرض می کنم که رفتار کم تحرک، التهاب کلی را در مغز افزایش می‌دهد.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که داشتن سطوح بالاتر نشانگرهای التهابی در بدن با ۷.۸ درصد کاهش شناختی شدیدتر مرتبط است. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر رابطه بین نشستن و سلامت مغز مورد نیاز است.

آنچه هنگام نشستن انجام می دهید می تواند مهم باشد
نشستن همیشه به زوال شناختی کمک نمی کند. تحقیقات موجود نشان می دهند که رفتارهای کم تحرک که از نظر شناختی درگیر کننده هستند مانند مطالعه کتاب، ممکن است فواید شناختی داشته باشند، اما تماشای تلویزیون اینطور نیست.

به گفته دکتر گوگنیات، ما هنوز در حال بررسی تأثیر کارهایی هستیم که هنگام نشستن انجام می‌دهید، اما شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند فعالیت‌های محرک‌تر از نظر شناختی، مانند مطالعه، ممکن است مفیدتر از فعالیت‌های کم تحریک باشند.

مطالعه‌ای که توسط پژوهشگران تایوانی در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد افرادی که بیشتر مطالعه می‌کنند، صرف نظر از سطح تحصیلاتشان، در درازمدت کمتر دچار زوال شناختی می‌شوند.


برای سلامت مغز بیشتر حرکت کنید
برای سلامت مغز لازم نیست تمام روز حرکت کنید، اما مهم است هر زمان که می توانید، برای تحرک وقت بگذارید.
به گفته دکتر گوگنیات، من سعی می کنم دوره های طولانی نشستن در محل کار را با قدم زدن در راهرو یا راه رفتن روی پد پیاده روی در طول جلسات غیرحضوری بشکنم.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا تخمین می زند که امکان به تأخیر انداختن یا پیشگیری از ۴۵ درصد موارد زوال عقل وجود دارد. حرکت بیشتر و ترک رفتار کم تحرک ممکن است کمک کننده باشد، اما این عوامل به تنهایی به طور کامل از زوال شناختی جلوگیری نمی کنند.

مدیریت فشار خون بالا و دیابت، اصلاح کم شنوایی و پرهیز از الکل و سیگار نیز می توانند به کاهش خطر آلزایمر و زوال عقل کمک کنند.

به گفته دکتر هانتر، پرهیز از سبک زندگی کم تحرک، هدفی نیست که باید به تنهایی دنبال شود، بلکه بخشی از یک سبک زندگی سالم کلی است. به عبارت دیگر، هیچ راه حل قطعی و معجزه آسایی وجود ندارد که از بیماری آلزایمر جلوگیری کند.


این برای شما به چه معناست؟
تحقیقات جدید نشان می‌دهند که نشستن طولانی مدت می تواند بر مغز شما تأثیر بگذارد. به طور خاص، با بیماری آلزایمر، زوال شناختی و کوچک شدن مغز مرتبط است، حتی در افرادی که به طور مداوم ورزش می کنند. شکستن زمان نشستن با پیاده روی های کوتاه یا حرکت می تواند کمک کننده باشد.