چرا لباس جراحان و پرستاران سفید نیست ؟
جراحان در قديم لباس سفيد مي پوشيدند که رنگ پاکي است.
اما بر اساس مقاله اي که در يکي از شماره هاي نشريه Today’s Surgical Nurse در سال 1898،در اوائل قرن بيستم يک دکتر مشهور رنگ لباسش را به سبز تغيير داد، چرا که تصور مي کرد اين رنگ براي چشمان جراح راحت تر است.
گرچه مشکل است که اين نظر را تاييد کرد که لباس هاي سبز به اين دليل رايج شده اند، اما رنگ سبز ممکن است به خصوص از اين لحاظ مناسب باشد که به دکترها کمک مي کند در اتاق عمل بهتر ببينند، زيرا رنگ متضاد يا مکمل رنگقرمز به حساب مي آيد.
هر گروه از افراد در مشاغل خاص خود از لباس فرم مخصوص استفاده می کنند و لباس فرم در گروه های پزشکی سفید است ولی چند استثناء هم در این بین وجود دارد . لباس سبز جراحان و همچنین لباس آبی و سبز پرستاران جزء این استثناها می باشد.
راستی چرا لباس این گروه ها سفید نیست ؟
جراحان و پرستاران در قدیم لباس سفید میپوشیدند که رنگ پاکی و پاکیزگی است . اما در اوائل قرن بیستم یک دکتر مشهور رنگ لباسش را به سبز تغییر داد، چرا که تصور میکرد این رنگ برای چشمان جراح راحتتر است.
گرچه مشکل بتوان این نظر را تایید کرد که لباسهای سبز به این دلیل رایج شدهاند، اما رنگ سبز ممکن است به خصوص از این لحاظ مناسب باشد که به دکترها کمک میکند در اتاق عمل بهتر ببینند، زیرا رنگ متضاد یا مکمل رنگ قرمز به حساب میآید. رنگ سبز به دو دلیل به دید بهتر پزشکان کمک میکند : اول اینکه نگاه کردن به رنگ آبی یا سبز می تواند دید دکتر از اشیای قرمز از جمله احشای خونآلود را تقویت کند. مغز رنگها را نسبت به یکدیگر تفسیر میکند. اگر جراح به چیزی خیره شود، که به رنگ قرمز یا صورتی باشد، حساسیتش را نسبت به آنها از دست میدهد.
در واقع پیامهای مربوط به رنگ قرمز در مغز محو میشود، که میتواند باعث شود پزشک تفاوتهای ظریف رنگ اجزای بدن را به درستی نبیند.
نگاه کردن گاه به گاه به چیزی سبزرنگ میتواند چشمها را به تغییرات در رنگ قرمز حساستر کند. دوم اینکه چنین تمرکز شدید و مداومی بر روی رنگهای قرمز ممکن است باعث توهمات بینایی سبزرنگ روی سطوح سفیدرنگ شود که حواس جراح را پرت میکند. این شبحهای سبزرنگ در صورتی که نگاه جراح از بافتهای قرمز بدن به چیزی سفید رنگ مانند پارچههای تخت یا لباس سفید متخصص بیهوشی بیفتد، ممکن است ظاهر شوند. یک شبح سبزرنگ از احشای قرمز بیمار ممکن است روی پسزمینه سفید ظاهر شود. جراح به هر جا که نگاه کند، این تصویر پریشانکننده مانند نقاط نورانی شناوری که پس از فلاش زدن دوربین جلوی چشمان شما ظاهر میشود، دید او را دنبال میکند.
این پدیده به این علت رخ میدهد که نور سفید حاوی همه رنگهای رنگینکمان از جمله سبز و قرمز است. همانطور که در بالا گفته شد، از آنجایی كه دید جراح حساسیتش را به رنگ قرمز از دست داده است، بنابراین مغز پیامهای دریافتی را به رنگ سبز تفسیر میکند. اما اگر دکتر به پارچه های سبز یا آبی به جای سفید نگاه کند، این اشباح سبز رنگ با رنگ سبز مخلوط میشوند، و حواس او را پرت نمیکنند. بنابراین به نظر میرسد که رنگ سبز برای دکترها بهترین رنگ باشد.
اما بر اساس مقاله اي که در يکي از شماره هاي نشريه Today’s Surgical Nurse در سال 1898،در اوائل قرن بيستم يک دکتر مشهور رنگ لباسش را به سبز تغيير داد، چرا که تصور مي کرد اين رنگ براي چشمان جراح راحت تر است.
گرچه مشکل است که اين نظر را تاييد کرد که لباس هاي سبز به اين دليل رايج شده اند، اما رنگ سبز ممکن است به خصوص از اين لحاظ مناسب باشد که به دکترها کمک مي کند در اتاق عمل بهتر ببينند، زيرا رنگ متضاد يا مکمل رنگقرمز به حساب مي آيد.
هر گروه از افراد در مشاغل خاص خود از لباس فرم مخصوص استفاده می کنند و لباس فرم در گروه های پزشکی سفید است ولی چند استثناء هم در این بین وجود دارد . لباس سبز جراحان و همچنین لباس آبی و سبز پرستاران جزء این استثناها می باشد.
راستی چرا لباس این گروه ها سفید نیست ؟
جراحان و پرستاران در قدیم لباس سفید میپوشیدند که رنگ پاکی و پاکیزگی است . اما در اوائل قرن بیستم یک دکتر مشهور رنگ لباسش را به سبز تغییر داد، چرا که تصور میکرد این رنگ برای چشمان جراح راحتتر است.گرچه مشکل بتوان این نظر را تایید کرد که لباسهای سبز به این دلیل رایج شدهاند، اما رنگ سبز ممکن است به خصوص از این لحاظ مناسب باشد که به دکترها کمک میکند در اتاق عمل بهتر ببینند، زیرا رنگ متضاد یا مکمل رنگ قرمز به حساب میآید. رنگ سبز به دو دلیل به دید بهتر پزشکان کمک میکند : اول اینکه نگاه کردن به رنگ آبی یا سبز می تواند دید دکتر از اشیای قرمز از جمله احشای خونآلود را تقویت کند. مغز رنگها را نسبت به یکدیگر تفسیر میکند. اگر جراح به چیزی خیره شود، که به رنگ قرمز یا صورتی باشد، حساسیتش را نسبت به آنها از دست میدهد.
در واقع پیامهای مربوط به رنگ قرمز در مغز محو میشود، که میتواند باعث شود پزشک تفاوتهای ظریف رنگ اجزای بدن را به درستی نبیند.
نگاه کردن گاه به گاه به چیزی سبزرنگ میتواند چشمها را به تغییرات در رنگ قرمز حساستر کند. دوم اینکه چنین تمرکز شدید و مداومی بر روی رنگهای قرمز ممکن است باعث توهمات بینایی سبزرنگ روی سطوح سفیدرنگ شود که حواس جراح را پرت میکند. این شبحهای سبزرنگ در صورتی که نگاه جراح از بافتهای قرمز بدن به چیزی سفید رنگ مانند پارچههای تخت یا لباس سفید متخصص بیهوشی بیفتد، ممکن است ظاهر شوند. یک شبح سبزرنگ از احشای قرمز بیمار ممکن است روی پسزمینه سفید ظاهر شود. جراح به هر جا که نگاه کند، این تصویر پریشانکننده مانند نقاط نورانی شناوری که پس از فلاش زدن دوربین جلوی چشمان شما ظاهر میشود، دید او را دنبال میکند.
این پدیده به این علت رخ میدهد که نور سفید حاوی همه رنگهای رنگینکمان از جمله سبز و قرمز است. همانطور که در بالا گفته شد، از آنجایی كه دید جراح حساسیتش را به رنگ قرمز از دست داده است، بنابراین مغز پیامهای دریافتی را به رنگ سبز تفسیر میکند. اما اگر دکتر به پارچه های سبز یا آبی به جای سفید نگاه کند، این اشباح سبز رنگ با رنگ سبز مخلوط میشوند، و حواس او را پرت نمیکنند. بنابراین به نظر میرسد که رنگ سبز برای دکترها بهترین رنگ باشد.
