همسرمان را در زندان نامریی بدبینی حبس نکنیم
مریم چوپانی رییس مرکز مشاوره آسوده در گفت‌و‌گو با برنا در پاسخ به این سوال که چرا برخی زوجین پس از ازدواج نسبت به یکدیگر بدبین هستند، گفت: هر یک از زوجین با تفکرات خاصی، زندگی مشترک را آغاز می کنند که همان تفکرات در فرآیند زندگی آنها تاثیرگذار است. در بین مراجعان جوان، گروهی هستند که قبل از ازدواج در روابط دوستانه گرفتار شده‌اند، روابط گذشته همسر خود را دیده و بعد از ازدواج دچار مشکلاتی می‌شوند. زیرا ویژگی هایی که در دنیای دوستی، منفی محسوب نمی‌شود، در زندگی مشترک به طور حتم مشکل ساز خواهد بود. به طور مثال فرد در روابط دوستانه همسرش، عدم رعایت مسایل مختلف و یا حضور او در روابط نامناسب را شاهد بوده است. این اشخاص پس از تشکیل زندگی به دلیل مشاهده موارد این چنینی، نگرانی‌های خاص خود را دارند. این دسته از افراد در اولین گروهی که نسبت به روابط دوستانه بعد از ازدواج دیدی منفی دارند، قرار می‌گیرند.
چوپانی در ادامه افزود: دسته دیگری از افراد هستند که پس از ازدواج، مخالف رفت و آمدهای همسرشان با دوستان سابق بوده و یا نسبت به این مساله، حساسیت بیش از حد به خرج می‌دهند، چرا که تصور می‌کنند تمامیت همسرشان متعلق به آنهاست. این افراد معتقدند که در تمام موارد، حق تصمیم گیری دارند. این افراد معمولا جزو خانواده های سنتی و افراطی بوده که ارتباطات همسر خود با اطرافیان را محدود نموده و دایما سعی در کنترل فرد مقابل دارند.
وی همچنین خاطرنشان کرد: این در حالی است که معتقدیم در یک ازدواج معقول، هفتاد درصد زن و مرد به یکدیگر تعلق داشته، 20 درصد به خانواده‌ها و 10 درصد باقی مانده، متعلق به خود اشخاص است.
این کارشناس ادامه داد: دسته دیگری از زوجین هستند که از روی احساس طرف مقابل خود را انتخاب کرده و عقل آنها نقشی در این بین نداشته است. این افراد، در مورد مسایل موثر در ازدواج صحبت، تحلیل و نتیجه گیری نداشته‌اند. از نظر این افراد، تمامی ویژگی های طرف مقابل قابل قبول بوده و تایید می شود، این افراد پس از ازدواج، وقتی با واقعیت‌ها روبرو می‌شوند، متوجه قابل پذیرش نبودن بسیاری از ویژگی ها و خصوصیات همسر خود می شوند.
وی در ادامه گفت: اگر هر یک از زوجین قصد محدود کردن یکدیگر را داشته باشند، حتما در زندگی مشترک دچار مشکل می شوند. گاهی تلاش افراد متخصص، برای تغییر تفکر افراد نسبت به گذشته و ایجاد شناخت، بی‌نتیجه بوده و یا درمان در این افراد خیلی طولانی مدت خواهد شد و یا بسیاری موارد به صورت حل نشده باقی می‌ماند.
چوپانی تاکید کرد: بدبینی‌ها و حساسیت‌ها به طور طبیعی باعث میشود که افراد زندان‌هایی نامریی برای یکدیگر بسازند.
این روانشناس در ادامه صحبت‌های خود افزود: گروه بعدی افراد عادی هستند که به دلیل وجود علایق افراطی و تفکرات خودشان و یا تجربیات دیگران، دچار این مشکلات می‌شوند. گاهی افراد در اجتماع، افرادی مثبت به نظر می‌رسند و ظاهرا مشکلی ندارند، اما در روابط دوستی و یا حتی خانوادگی ارتباطی آزاد داشته که قطعا باعث بروز مشکلات زیادی میشود.
برای جلوگیری از بروز این مشکل در زندگی مشترک باید به چند اصل توجه کنیم:
1- به فردیت یکدیگر احترام بگذاریم.
2- بر روی روابط خود بحث کنیم و آنها را تعریف کنیم. مثلا اینکه دوستان ما چه کسانی هستند و یا حتی در چه حیطه‌هایی هستند ( کاری، خانوادگی و...).
3- حریم‌ها و خط قرمزهای یکدیگر را مشخص کنیم.
4- برای ارتباط‌های دوستی و حتی خانوادگی خود برنامه ریزی کنیم.
5- تعادل داشته باشیم. همان طور که در آیه صریح قرآن داریم ( خیرالامور اوسطها...) هر نوع رابطه‌ای اعم از دوستی و خانوادگی که از حد تعادل خارج شود، قطعا آسیب زا خواهد بود.
چوپانی در ادامه افزود: دسته دیگری از افراد هستند که پس از ازدواج، مخالف رفت و آمدهای همسرشان با دوستان سابق بوده و یا نسبت به این مساله، حساسیت بیش از حد به خرج می‌دهند، چرا که تصور می‌کنند تمامیت همسرشان متعلق به آنهاست. این افراد معتقدند که در تمام موارد، حق تصمیم گیری دارند. این افراد معمولا جزو خانواده های سنتی و افراطی بوده که ارتباطات همسر خود با اطرافیان را محدود نموده و دایما سعی در کنترل فرد مقابل دارند.
وی همچنین خاطرنشان کرد: این در حالی است که معتقدیم در یک ازدواج معقول، هفتاد درصد زن و مرد به یکدیگر تعلق داشته، 20 درصد به خانواده‌ها و 10 درصد باقی مانده، متعلق به خود اشخاص است.
این کارشناس ادامه داد: دسته دیگری از زوجین هستند که از روی احساس طرف مقابل خود را انتخاب کرده و عقل آنها نقشی در این بین نداشته است. این افراد، در مورد مسایل موثر در ازدواج صحبت، تحلیل و نتیجه گیری نداشته‌اند. از نظر این افراد، تمامی ویژگی های طرف مقابل قابل قبول بوده و تایید می شود، این افراد پس از ازدواج، وقتی با واقعیت‌ها روبرو می‌شوند، متوجه قابل پذیرش نبودن بسیاری از ویژگی ها و خصوصیات همسر خود می شوند.
وی در ادامه گفت: اگر هر یک از زوجین قصد محدود کردن یکدیگر را داشته باشند، حتما در زندگی مشترک دچار مشکل می شوند. گاهی تلاش افراد متخصص، برای تغییر تفکر افراد نسبت به گذشته و ایجاد شناخت، بی‌نتیجه بوده و یا درمان در این افراد خیلی طولانی مدت خواهد شد و یا بسیاری موارد به صورت حل نشده باقی می‌ماند.
چوپانی تاکید کرد: بدبینی‌ها و حساسیت‌ها به طور طبیعی باعث میشود که افراد زندان‌هایی نامریی برای یکدیگر بسازند.
این روانشناس در ادامه صحبت‌های خود افزود: گروه بعدی افراد عادی هستند که به دلیل وجود علایق افراطی و تفکرات خودشان و یا تجربیات دیگران، دچار این مشکلات می‌شوند. گاهی افراد در اجتماع، افرادی مثبت به نظر می‌رسند و ظاهرا مشکلی ندارند، اما در روابط دوستی و یا حتی خانوادگی ارتباطی آزاد داشته که قطعا باعث بروز مشکلات زیادی میشود.
برای جلوگیری از بروز این مشکل در زندگی مشترک باید به چند اصل توجه کنیم:
1- به فردیت یکدیگر احترام بگذاریم.
2- بر روی روابط خود بحث کنیم و آنها را تعریف کنیم. مثلا اینکه دوستان ما چه کسانی هستند و یا حتی در چه حیطه‌هایی هستند ( کاری، خانوادگی و...).
3- حریم‌ها و خط قرمزهای یکدیگر را مشخص کنیم.
4- برای ارتباط‌های دوستی و حتی خانوادگی خود برنامه ریزی کنیم.
5- تعادل داشته باشیم. همان طور که در آیه صریح قرآن داریم ( خیرالامور اوسطها...) هر نوع رابطه‌ای اعم از دوستی و خانوادگی که از حد تعادل خارج شود، قطعا آسیب زا خواهد بود.
