سرطان در 50 سال گذشته به صورت یکنواخت افزایش داشته است
عضو گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: میزان بروز سرطان طی 50 سال گذشته به طور یکنواخت افزایش یافته است.
محمد حسین تقدیسی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مقاله خود در ارتباط با ارتقای سلامت در بیماران مبتلا به سرطان با استفاده از روش PBL گفت: سرطان دستهای از بیماریهاست که با رشد کنترل نشده سلولی، تهاجم به بافتهای موضعی و متاستاز سیستمیک مشخص میشود.
وی با اشاره به اینکه میزان بروز سرطان طی 50 سال گذشته به طور یکنواخت افزایش یافته، بیان داشت: تغذیه، فعالیت بدنی و روحیه امیدوارانه از فاکتورهای بسیار مهم در روند بیماری سرطان است.
عضو گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: متأسفانه بیماران آگاهی و نگرش صحیحی در زمینه این فاکتورها ندارند.
وی ادامه داد: در این پژوهش به جای تزریق و انتقال یک سویه مطالب آموزشی، بیماران و خانواده آنان با به کارگیری روش PBL مشارکت فعال در فرایند یادگیری دعوت شدند.
تقدیسی افزود: این روش در حقیقت نوعی آماده کردن فراگیر برای زندگی است زیرا زندگی، مواجه شدن با مسایل و کوشش برای رفع آ نها است.
وی، هدف از این پژوهش را ارتقا آگاهی و تغییر نگرش بیماران و خانواده آنان در زمینه اهمیت تغذیه و فعالیت بدنی در جریان بیماری و درمان آن است، معرفی کرد و اضافه کرد: همچنین ارتقای امید در بیماران با به کارگیری روش PBL مدنظر است.
عضو گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه در این پژوهش بیمار به عنوان مراقبان اصلی در دو گروه مورد و شاهد (هر کدام 25 نفر) قرار گرفتند، گفت: مداخله آموزشی و ارتقای برای بیماران و خانواده گروه مورد، به صورت چهره به چهره و انفرادی انجام شد.
وی ادامه داد: مداخلات آموزشی و ارتقای بر اساس روش PBL در افزایش آگاهی، بهبود نگرش و افزایش امید بیماران و خانواده آنان مؤثر هستند بنابرین برای ارتقا کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان، شایسته است ارائه خدمات آموزشی با روشهای مناسبی مانند PBL با مشارکت فعال بیمار و خانواده در فرایند بحث با برنامهریزی مدون انجام پذیرد.
تقدیسی اظهار داشت: مطالعات بیانگر آن هستند که انتقال اطلاعات به بیماران سرطانی سبب کاهش اضطراب، بهبود مراقبت از خود و ایجاد حس پذیرش در بیمار میشود و از سوی دیگر نیاز بستگان و خانواده این بیماران به حمایت اطلاعاتی را نیز نباید نادیده گرفت.
وی گفت: در حقیقت انتقال اطلاعات به بستگان بیمار، نیاز آنها را برای سازگاری با موقعیت جدید تقویت میکند.
عضو گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران بیان داشت: انسانها در موقعیتهای مختلف زندگی با مشکلاتی مواجه میشوند که مجبور به رفع آنها هستند که با رفع این مشکلات نیز تجربیاتی کسب میکنند.
وی گفت: به نظر میرسد اطلاعاتی که فرد به طور مستقیم تجربه میکند نسبت به اطلاعاتی که از دیگران فرا میگیرد، ماندگاری بیشتری دارند.
تقدیسی ادامه داد:در جلسات گروهی راجع به مشکلات، نگرانیها، آموزش فعالیتهای ارتقا دهنده سلامتی، فنون ایجاد تطابق مثبت و تکنیکهای کنترل استرس بحث و تبادل نظر شد .
وی تاکید کرد: نتایج حاصل از شش ماه بررسی نشان دادند که بیماران گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد از نظر عملکرد ایمنی بهتر شدند، توان بیشتری برای رفتارهای تطابقی داشتند و کمتر دچار افسردگی شدند.
عضو گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در مطالعهای دیگر مداخلات آموزشی برای کودکان بهبود یافته از سرطان و خانواده آنان مورد بررسی قرار گرفت که این مداخلات سبب افزایش آگاهی آنان از رفتارهای سالمی که خطر عوارض بعدی بیماریشان را کاهش و کیفیت زندگی آنان را افزایش میدهند، شد.
وی با اشاره به اینکه این مداخلات سبب سازگاری عاطفی پس از درمان سرطان در بیماران شد، اظهار داشت: با توجه به شیوع بالای سرطان در جامعه و اهمیت سه فاکتور تغذیه، امید و فعالیت بدنی در ارتقا کیفیت زندگی این بیماران، این مطالعه با هدف ارتقا آگاهی و تغییر نگرش بیماران و خانواده آنان در زمینه اهمیت تغذیه، فعالیت بدنی و افزایش امید در بیماران طراحی شد.
تقدیسی تصریح کرد: از سوی دیگر نگرش بیماران در زمینه این فاکتورها مانعی برای تغییر رفتار محسوب میشود و به عبارت دیگر برای تغییر در نگرش افراد، آموزش کافی نیست که یکی از روشهای مناسبتر برای تغییر در نگرش این است که افراد درباره عقاید خود صحبت کنند.
وی گفت: در واقع فرایند ریختن نظریها در قالب کلمات و دیدن عکس العملهای سایر افراد یکی از روشهای نیرومند تغییر در نگرش است.
عضوگروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران در ارتباط با ارتقا سلامت در بیماران مبتلا به سرطان با استفاده از روشPBL اظهار داشت: برای آموزش بیماران روشهای مرسومی مورد استفاده قرار میگیرد. در روشهای سنتی آموزش که به طور معمول مبتنی بر سخنرانی و معلم محوری است، بخشی اطلاعات از قبل نظم و ترتیب یافته برای پر بار شدن علمی فراگیران ارائه میشود.
وی با اشاره به اینکه این آموزش فقط سبب تقویت حافظه کوتاه مدت فراگیر بدون درک مشکل و به کارگیری در موقعیت واقعی میشود، افزود: در پایان نیز به دلیل بی توجهی به توسعه نیازهای مهارت، لیاقت و کاردانی فراگیران در زمینههای مختلف، سبب ناتوانی آنها در رسیدگی و پرداختن به مواجه میشود.