راهنمای ایجاد تاب آوری برای پزشکان و پیراپزشکان، مسیر بدن آگاهی

بدن شما نکات آموزش جالبی در مورد وضعیت بهباشی یا نبود آن در خود دارد. بدن ما مطالب زیادی در مورد وضعیت فعلی سلامتی ما دارد و از همه مهم تر به ما " علائم ناراحت کننده ای " می فرستد که نشان دهنده آن است که از آرامش و تعادل دور شده ایم.
بدن ما نشانه های هوشمندانه ای برای ما می فرستد که بر از دست دادن تعادل پویای فیزیکی یا هیجانی ما دلالت دارد.
درد جسمانی آموزگار بزرگی است.این درد نشان دهنده آن است که نوعی تخریب بافت در حال رخ دادن است.
من لگن آسیب دیده ای دارم  و وقتی کشاله ران چپم درد می کند، می دانم که زیادی به آن فشار آورده ام. ( می دانم ورزش نشستن و برخاستن، که هفته قبل در باشگاه انجام داده ام، بیشتر از تحمل لگنم بوده است).
مفاصل انگشت شست چپم  که گرفتار آرتروز است، وقتی وسایل جراحی را خیلی محکم نگه می دارم. درد می کند.درد انگشت شستم به من هشدار می دهد که آرامتر و ملایم تر چاقو یا ابزار جراحی را بردارم.
 
درد خفیف کمر یا گردن ممکن است نه تنها نشانه تباهی ستون فقرات باشد، بلکه امکان دارد بر ناراحتی روانی دلالت کند. من بسیاری از بیمارانم را می شناسم که با استرس بالا و شرایط کاری خاص درد مزمن کمر یا درد گردن بدون علت مشخص دارند. با معاینه  و تصویر برداری هیچ علت خاصی برای درد و ناراحتی غیر عادی آنان پیدا نمی شود و اغلب استرس علت اصلی آن است.
 
اگر متوجه می شوید که در جریان ملاقات بیماران دلتان می خواهد بخوابید،نشانه آن است که به استراحت نیاز مبرم دارید.بسیاری از پزشکان باور دارند که می توانند با خواب کم هم کنار بیایند.میلیونها سال تکامل انسان، حاکی از مطلب دیگری است.
تاثیرات منفی محرومیت از خواب فراوان و شامل افزایش خطر دیابت، اضافه وزن، التهاب، و اختلالات خلقی و حتی آزایمر است.
اگر من کمتر از 7 ساعت در شب بخوابم، بشدت کارآیی ام را در خانه و محل کار از دست می دهم.وقتی سعی می کنم با کمتر کردن خوابم، کار بیشتری انجام بدهم، در واقع کار زیادی انجام نمی دهم و سلامتی ام را در معرض خطر قرار می دهم.
وقتی یکی از پلکهایم می پرد،بدنم به نوعی می خواهد به من هشدار بدهد و بگوید زیادی تحت فشارم. پرش پلک اغلب به دلیل خستگی یا استرس رخ می دهد
این یعنی من خیلی ساده مسئولیتهای بسیاری به عهده گرفته ام.حس تحت فشار بودن دست کم تا حدی به دلیل تمایلات متناوب کمال طلبانه من است که خوشبختی و رضایت مرا تضعیف می کند.وقتی قرار است کارها را کامل انجام دهیم. سطح انرژی به سرعت کاهش می یابد و فضای اندکی برای لذت بردن باقی می ماند.
اغلب من خودم را زیادی جدی می گیرم و از تمرین ذهن آگاهی دور می شوم. وقتی اضطراب دارم، دیگر در لحظه حال زندگی نمی کنم و ترس از رویدادهای آینده بر من غلبه می کند.
پرش پلک، خیلی ساده به من هشدار می دهد که خودم را بیشتر دوست بدارم، بیشتر در لحظه حاضر زندگی کنم و سپاسگزار باشم. برایم مفید بوده از خودم بپرس " چه چیزی را اشتباه در نظر آورده ام؟" به عبارت دیگر، چه چیزی آنقدر برایم مهم است که آرامشم را به هم زده است.
یادتان باشد که وضعیت طبیعی بدن شما آرامش و لذت است. اختلال در آرامش درونی نشان دهنده آن است که ما از ارزشمندی درونی خود به دلیل عامل بیرونی چشمپوشی می کنیم.فردیت زدایی ویژگی مهم و اصلی خستگی مفرط است که مشخصه آن زندگی ماشینی بدون نشان دادن کوچکترین شور یا احساس است.

پزشکانی که اینطور رفتار می کنند، صرفا به شکل مکانیکی کارهای خود را انجام می دهند. وقتی اینطور رفتار می کنم که بسیار تحت فشار باشم و صرفا از روی اجبار به فرصتهایی که باید بله بگویم، جواب مثبت می دهم. این وضعیت خیلی شبیه زمانی است که پلکهای چشم از استرس و فشار می پرند و نشانه آن است که به مدت طولانی از استراحت و چیزهایی که خواسته اید یا کارهایی که دلتان می خواست انجام بدهید، چشم پوشی کرده اید.
 فردیت زدایی بر این دلالت دارد که استراحت را به تاخیر انداخته اید و انرژی شما در حال پایان یافتن است. حال زمان آن است که از این دست بردارید!
ترس و اضطراب
این احساسات منفی ثابت می کند که درد انباشته روانی یا نفس بر ذهن سیطره یافته است.
 این احساسات ناشی از افکار منفی است که بی شک از درون فرد بر نمی آیند. افکار تحریف شده به احساسات و پیامدهای منفی منجرمی شوند.
هر چه فرد به تمرین ذهن آگاهی بپردازد و این افکار را به نحوی در نظر بگیرد که گویی از خود آسیب دیده ما نشات گرفته ، آن وقت است که فرد بیشتر به زمان حال باز می گردد و به بذل عشق و سپاسگزاری می پردازد به خاطر بیاورید که وقتی در زمان حال حضور دارید، آن وقت است که افکار و احساسات منفی رنگ می بازند.
 

برگرفته از کتاب پزشک تاب آور راهنمای مدیریت استرس برای پزشکان و پیراپزشکان .نوشته جان دی کلی. آن ماری کلی.برگردان دکتر محمدرضا مقدسی، عفت حیدری، نشررشد، 1399