رئیس کمیسیون آموزش مجلس در استانه روز معلم طی یادداشتی در روزنامه تهران امروز درباره دغدغه معلمان نوشت


به گزارش قدس انلاین علی عباسپور تهرانی فرد در این یادداشت نوشته است:نخست: در آستانه روز معلم، بزرگ‌ترین مشکل معلمان به معیشت آنان بازمی گردد. اگرچه حقوق معلمان افزایش پیدا کرده است اما این میزان افزایش، جبران بالا رفتن نرخ تورم را نمی‌کند. قدرت خرید مردم و در پی آن کارمندان دولت بسیار کاهش پیدا کرده است در این میان معلمان از جمله اقشاری هستند که بشترین صدمات را متحمل می‌شوند. در حالی که 35 درصد افزایش حقوق در کادر اداری وزارت بهداشت و وزارت علوم را شاهد بوده‌ایم، هنوز هیچ خبری از همسان‌سازی حقوق برای فرهنگیان به گوش نرسیده است. تفاوتی که مزایای معلمان با سایر دستگاه‌ها دارد نظیر حق مسکن و بیمه‌های تکمیلی دغدغه دیگری به دغدغه‌های فکری معلمان اضافه کرده و سبب سرخوردگی آنان شده است.

دوم: کمیسیون آموزش مجلس همواره دغدغه ارتقای سطح علمی و به‌روز شدن دانش معلمان را داشته است که در این زمینه امیدواریم همان مراکز تربیت معلم سابق و یا دانشگاه فرهنگیان جدید هر چه زودتر فعال شوند. چرا که آموزش و پرورش یکی از مولفه‌هایی ارزیابی توسعه‌یافتگی در جامعه است. به هر اندازه که به کیفیت دانش کادر آموزشی اهمیت بدهیم و برای داشتن معلمانی با سواد و موثر برنامه‌ریزی کنیم، در حقیقت در جهت داشتن آینده‌ای بهتر گام برداشته‌ایم.

سوم: تغییرات سریعی که در سیستم آموزشی کشور انجام می‌شود سبب سردرگمی معلمان شده است چرا که آن‌ها با این سیستم جدید آشنا نیستند و برای آنکه این سیستم در موعد اعلام شده از سوی وزیر، عملی شود؛ معلمان را در دوره‌های فشرده تحت آموزش قرار می‌دهند که دیده شده است به نتیجه مورد نظر نیز دست یافته نمی‌شود. معلمان در این مورد گمان می‌کنند نمی‌توانند وظیفه و رسالت خود را آنطور که باید و شاید به منصه ظهور برسانند و همین امر سبب دغدغه فکری آن‌ها می‌شود. این در حالی است که توانایی ذاتی در معلمان وجود دارد و این شیوه اجراست که سبب بروز چنین مشکلی می‌شود.

چهارم: مشارکت معلمان در تصمیم گیری‌ها از آن نکاتی است که همواره مغفول مانده است. در وزارتی چون وزارت آموزش و پرورش نمی‌توان در راس تصمیم گرفت و در هرم اجرا کرد. در چنین وزارتی ناگزیر از استفاده از ایده‌های معلمان هستیم تا تصمیمات اخذ شده ضمانت اجرا داشته باشد.

پنجم: جایگاه معلم در جامعه ما باید با سایر جوامع تفاوت داشته باشد. چرا که هم در آموزه‌های دینی ما این نکته دیده می‌شود و هم در پیشینه فرهنگی ما بر این اساس عمل شده است که معلمی شغل انبیاست. اما متاسفانه این روزها این عبارت تنها به زبان است و در جامعه عملی نمی‌شود.