نتیجه پژوهشی جدید نشان داد اضطراب غیر آسیب زای مادران تأثیر مثبتی بر شاخص های تن سنجی نوزادان دارد.

به گزارش ایسنا اضطراب و افسردگي دو مورد از شايع ترين اختلالاتي است كه ممكن است زنان در طول زندگي شان تجربه كنند. بارداری و زايمان نيز رويدادي استرس زا در طول زندگي زنان است كه غالباً با درجاتی از اضطراب همراه است. نگراني در مورد ناهنجاري نوزاد، درد زايمان و پذيرفتن مسئوليت مادري از جمله دلایل اضطراب مادران در قبل از زايمان است. با توجه به موارد فوق مطالعه ای با هدف بررسی ارتباط بین اضطراب غیر آسیب زای مادران در دوران بارداری با شاخص های تن سنجی نوزاد توسط روح الله میرزا آقاسی کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر زنجان انجام شد.

این مطالعه بر روی 150 زن باردار انجام شد. 150 زن باردار که سن بارداری آنها کمتر از سه ماه بود به صورت مبتنی بر هدف و به صورت در دسترس انتخاب شدند. به دلیل طولی بودن این مطالعه، افرادی که به طور کامل فرم پرسشنامه اضطراب را در سه مرحله تکمیل کردند، به 41 نفر تقلیل یافتند. پرسشنامه اضطراب کتل در سه دوره سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری توسط افراد مورد مطالعه و با کمک همکاران طرح تکمیل شد. شاخص های تن سنجی نوزادان (وزن، قد، دور سر و نمره آپگار) پس از زایمان، از روی برگه های مشخصات نوزاد ثبت شد. داده ها با کمک نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای بررسی ارتباط بین متغيرهاي پژ‍وهش از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.

یافته­ها حاکی از آن است که نمرات اضطراب سه ماهه دوم و سوم ارتباط معنی داری با نمرات آپگار نداشت ولی بین اضطراب کلی مرحله اول و نمره آپگار ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد. نتیجه این پژوهش نشان داد اضطراب غیر آسیب زای مادران تأثیر مثبتی بر شاخص های تن سنجی نوزادان دارد. به عبارت دیگر افزایش اضطراب در حد غیر آسیب زا یک آیتم مطلوب برای جنین بوده و باعث بهتر شدن وضعیت شاخص های تن سنجی نوزاد می شود.

گفتنی است این پژوهش در مجله علوم پزشکی مشهد (زنان مامایی و نازایی ایران) منتشر شده است.