پرخاشگري در كودكان، واكنشي دربرابر تامين نشدن نيازهاي روحي، رواني و مادي است كه به صورت تقليد از خشم والدين و اطرافيان دركودكان بروز مي‌كند.
سعيده سادات هراقي، مشاوره و روانشناس سازمان بهزيستي، درگفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: علت اصلي پرخاشگري دركودكان عوامل بيروني و محيطي است، درحقيقت خشم كودكان، در مقابل مسائلي كه كودك را ناراحت مي‌كند.
وي افزود: دربزرگسالان عوامل بيروني و دروني هر دو خشم تاثير گذارهستند ، اما كودكان هنگامي كه نيازهاي روحي و رواني آنان تامين نشود، به مرور زمان پرخاشگر مي‌شوند.


وي با بيان اينكه كودكان درهنگام مقايسه شدن با ديگران خشمگين مي‌شوند، توضيح داد: تقليد از پرخاشگري ديگران از جمله پدر ومادر و بچه هاي ديگر دربين كودكان شايع است و اغلب هنگام پرخاشگري به صورت صدمه زدن به خود و ديگران، لجبازي، درس نخواندن بروز مي‌كند.

وي نوع برخورد والدين درهنگام پرخاشگري كودكان را مهم دانست وافزود: عدم مقابله به مثل، و بررسي دلايل خشم كودكان كمك شاياني دركنترل پرخاشگري آنان دارد.

هراتي ادامه داد: والدين بايد درمقابل كودك خشم خودشان را كنترل كنند و تا حد امكان محيط و الگوي نامناسب كه پرخاشگري را دركودكان تشديد مي‌كند را حذف كنند و كودكان رامشغول فعاليت هايي از قبيل ورزشي و آموزشي نمايند.