کسالت و بی‌حوصلگی، یکی از حالت‌های ناراحت‌کننده است که در موارد شدید، گاه به استفاده از دارو، مصرف الکل و مخدر، رفتارهای وسواسی منجر می‌شود.
به گزارش ایسنا، پژوهشگران می‌گویند:هنوز دلیل واقعی برای این حالت که معمولا در طیف گسترده‌ای از شرایط و محیط خارجی یا داخلی، رخ می‌دهد، پیدا نشده است.

گروهی از روانشناسان دانشگاه یورک کانادا یک نظریه جدید در این مورد مطرح کرده‌اند که بر اساس آن تمام انواع ملالت و بی‌حوصلی از تعارض میان توجه و توجه غیرمتمرکز، نشأت می‌گیرد و تعامل را مختل می‌کند.

در برخی موارد، چیزهای مهمی برای جلب توجه وجود دارد در حالیکه این میزان در موارد دیگر بسیار کم است. اگر بی‌حوصلگی خیلی به حوزه توجه مرتبط باشد، می‌تواند راه را برای دستکاری عمدی خستگی و حتی کاهش آن هموار کند.

پژوهشگران اکنون در حال کار بر روی یک پژوهش تجربی برای آزمایش ارتباط دقیق میان بی‌حوصلگی و توجه هستند.

محققان ابتدا تصور می‌کردند که این حالت کسلی بیشتر در میان بیماران مبتلا به افسردگی شایع است؛ اما با آزمایشات و ارزیابی‌های روان‌شناختی دریافتند که این دو حالت کاملا مجزا هستند.

آنها دریافتند که یک عامل رایج، افسردگی و ملالت را به هم مرتبط می‌کند.

روانشناسان با بررسی متون کنونی دریافتند که چه به صراحت در آزمایشات آمده یا نیامده باشد، ظاهرا توجه با کسالت ارتباط دارد. هنگامی که افراد نمی‌توانند توجه خود را به کار در حال انجام معطوف کنند، به تدریج بی‌حوصله می‌شوند. انجام کارهای بسیار ساده که به تمرکز احتیاج نداشته هم می‌تواند منجر به کسلی فرد شود. از سوی دیگر تلاش برای پردازش یک محیط طاقت‌فرسا با توجه کم نیز می‌تواند باعث بی‌حوصلگی شود چرا که توجه آنها در جهات مختلف گسترده می‌شود.

درک بی حوصلگی و توجه به شکل مرتبط، می‌تواند در ارتقای چگونگی برخورد با آنها موثر باشد.

بر اساس این پژوهش، هنگامی افراد متوجه شرایط محرک کسلی شوند، می‌توانند با تنظیم این شرایط به بهبود اوضاع کمک کنند.

نتایج این پژوهش در مجله Perspectives on Psychological Science منتشر شده است.