اين سلول شبکه اي که نام خود را از الگوهاي شبکه اي سه گوش گرفته که طي آن اين سلول موقعيت يابي را فعال مي کند درميان ساير سلولهاي مغز مشخص است چرا که فعال شدن آن نشان دهنده چندين نقطه ديگر است.
اين رفتار شيوه اي است که سلولهاي شبکه اي به مغز امکان ضبط سرنخهاي موقعيت يابي است. اين نوع موقعيت يابي ادغام مسير ناميده مي شود.
دکتر جاشوا جاکوبز استاديار دانشکده مهندسي زيست پزشکي دانشگاه دريکسل که محقق اصلي اين پروژه بود، گفت: مسئله مهم اين است که اين الگوي شبکه اي بسيار داراي استحکام است چرا که نشان مي دهد چگونه مردم مي توانند نقاطي که در آن حضور داشته اند را حتي در يک محيط جديد به خاطر بسپارند.
محققان توانستند براي تشخيص اين سلولها فرصت نادري براي مطالعه آمار مغز بيماران مبتلا به صرع با الکترودهاي کاشته شده در اعماق مغزشان به عنوان بخشي از درمان بدست آورده بودند. آنها نتايج تحقيقات خود را در آخرين شماره مجله عصب شناسي منتشر کردند.
در طي اين تحقيقات، 14 بيمار يک بازي ويدئويي انجام دادند که آنها را براي رسيدن از يک نقطه به نقطه ديگر و به دست آوردن برخي اشياء و يادآوري بازگشت به نقطه اي که هرکدام از اشياء بود، به چالش کشيده شدند. اين تيم با اين آزمايش رابطه بين موقعيت يابي داوطلبان در بازي ويدئويي و فعاليت نورونها را بررسي کردند.
جاکوبز گفت: هرکدام از سلولهاي شبکه اي به چندين موقعيت فضايي که به شکل يک شبکه مرتب شده اند، پاسخ مي دهند. اين الگوهاي مثلثي يک الگوي مغزي است که نقش مهمي در موقعيت يابي ايفا مي کند. بدون اين سلولهاي شبکه اي به نظر مي رسد که انسان اغلب راه خود را گم مي کند و صرفا به مشخصه هاي مسير اتکا خواهد کرد. از اين رو سلولهاي شبکه اي براي حفظ حس موقعيت در يک محيط حائز اهميت است.
اين سلولها پيشتر در موشها کشف شده بود اما نتايج اين گروه تحقيقاتي نشان مي دهد که الگوهاي شبکه اي اين سلولها در انسانها رايج تر از موشها است چرا که اين سلولها نه تنها در قشر درون بيني مغز قرار گرفته بلکه در قشر کمربندي مغز نيز مشاهده شده است.