پدر و مادر در این موارد نقش راهنمای عملی کودکان را خواهند داشت، به طور مثال کودکان می توانند کرایه تاکسی را بپردازند . کودکان به این گونه مهارت برقراری ارتباط را عملا می آموزند و اعتماد به نفس می یابند. در غیر این صورت او را از یک تجربه اجتماعی مهم محروم کرده اید. به پرسش های ساده کودکان خود پاسخ عملی بدهید.
آیا پول بی پایان است؟ آیا با پول می توان هر نیازی را برآورده ساخت؟ و... او باید بیاموزد با پول تنها می توان کالا و برخی خدمات را خرید، آن هم به میزان پول. چون منابع مالی به رغم تمایلات، محدودیت دارد.

کودک باید فرابگیرد که مهر و عاطفه را نمی توان با پول خرید و والدینی که به جای صرف وقت و اظهار مهر، صرفا نیازهای کودکان خود را با پول رفع و رجوع می کنند خیلی سریع به مشکل برخواهند خورد.
با توجه به اهمیت و نقش پول و حتی کادو در فرآیند اجتماعی کردن کودکان، باید منابع مالی همچون پول توجیبی و کادو را به صورت تعریف شده و به میزان قابل قبول در اختیار آنها قرار داد. کودکان باید بیاموزند با همان مقدار پول توی جیب خود برخی نیازهای ابتدایی و اولیه خود را برآورده سازند و برخی نیازها را نسبت به برخی دیگر در اولویت قرار دهند.

برخی کارشناسان سپردن برخی وظایف را در سنین خاص به کودکان توصیه کرده اند. به طور مثال می توان برای یک کودک کلاس سوم ابتدایی ماموریت نظارت و خرید مواد شوینده مورد نیاز خانه را واگذار کرد و برای این کار به اصطلاح اداری «تنخواه» در اختیار آنها قرار داد.
علاوه بر موارد فوق، کودکان باید از پول توجیبی یا کادوهای نقدی خود عمل پس اندازکردن را به روش عملی تجربه کنند تا از اندوخته خود، برخی خواسته ها یا نیازها را با مشورت والدین شان، در زمان معین تهیه کنند و دست آخر این که نقدینگی بچه ها تنها وسیله رفع نیازهای شخصی خود آنها نیست، مساله بسیار مهم دیگر مسئولیت اجتماعی افراد است که کودکان نیز باید با این نوع مفاهیم آشنا شوند، عملی همچون بخشش؛ آموختن این که ما بخشی هرچند اندک از درآمد خود را با رضایت درونی به مستمندان بپردازیم، از یک سو حس مشارکت اجتماعی او را تقویت می کند و از سوی دیگر روحیه گذشت را در امور مالی تقویت خواهد کرد و البته از آن لذت هم خواهند برد.