گرما میتواند کشنده باشد. خواه کودکی که در یک اتومبیل گرم محبوس است یا بزرگسالی که مدت زیادی هوای گرم تابستان، میتواند دچار گرمازدگی شدید شود.
کریس مینسون، کارشناس محیط زیست می گوید: گرما به تنهایی کشنده نیست. اما زمانی که گرما و رطوبت در کنار هم و فعالیت بدنی زیاد در این شرایط میتواند دمای هسته بدن را بالا برده و با رسیدن دمای بدن به 40 درجه سیلیسیوس فرد به محدوده خطر می رسد. در این هنگام سیستم عصبی بدن تحریک شده و فرد دچار تشنج می شود. مینسون همچنین می گوید: اگر ما نتوانیم با استفاده از کنترل دمای بیرونی، دمای بدن خود را تنظیم کنیم، دچار مشکلات جدی می شویم. مغز انسان مرکز سیستم عصبی او است که نسبت به دمای درونی بدن بسیار حساس است.

بنابراین افزایش دمای مغز میتواند موجب افسردگی، رفتار های عجیب، از دست دادن موقت حافظه و عدم تمرکز شود. بنابراین افرادی که در هوای گرم فعالیت های سنگین دارند، در معرض حمله قلبی قرار می گیرند. بدن انسان معمولا میتواند دمای گرمای خود را با استفاده از سیستم گردش خون کنترل کند. درست مثل رادیاتور اتومبیل!
در دمای بالا قلب شما تند تر می زند و خون را به پوستتان می فرستد، جایی که رگ های آن باریک و نازک است. در همین زمان، بدن قند بیشتری آزاد میکند. این بهترین روش خنک کردن بدن است. برای کسانی که به دیابت مبتلا هستند یا بیماری کلیوی دارند، سرمایش خود کار بدن دشوار تر است. لذا این افراد میبایست با کنترل دمای بیرونی بدن، دمای درونی شان را کنترل کنند.

کارشناسان توصیه می کنند در روز های گرم سطح آب بدن خود را بالا نگه دارید. از فعالیت زیاد در هوای گرم بپرهیزید و از خوراکی های قند دار استفاده کنید. میوه ها و سبزیجات بهترین کنترل کننده های سطح آب و قند بدن هستند.
همچنین خوب است بدانید حمام گرم، با باز کردن منفذ های پوستی، سطح آب بدنتان را به سرعت پایین می آورد، از این رو سعی کنید از آب ولرم و خنک برای حمام کردن در مدت زمان کم استفاده کنید.