این رفتارها عبارتند از وادار کردن خود به استفراغ، خوردن مسهلها و ادرار آورها، استفاده از قرصهای لاغری و درکنار آنها پرخوری. نوجوانان و جوانانی که یک سری شرایط اجتماعی، روانی و تمایلات رفتاری خاص دارند، مثلا مدام مجلات مربوط به کاهش وزن و رژیم گرفتن را مطالعه میکنند، با خانوادهشان رابطه خوبی ندارند، بیش از اندازه به وزنشان اهمیت میدهند و سابقه انجام رفتارهای افراطی برای کاهش وزن را دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
در این پژوهش دادههای مربوط به رفتارهای مربوط به وزن و خوردن چهار هزار و 746 نوجوان از 31 مدرسه جمع آوری شد. این دادهها در دو مرحله جمعآوری شدند، یک نوبت در زمانی که آنها در دوران متوسطه درس میخواندند و یک بار هم پنج سال بعد.
دانشمندان دریافتند، افزایش ساعات ورزش کردن و اعتماد به نفس پایین، خطر ابتلا به اختلالات خوردن را در دختران افزایش میدهد.
در بین پسران عادات نامناسب خوردن مثل خوردن فست فودها، نشانههای افسردگی و نوشیدن زیاد نوشیدنیهای شیرین این خطر را افزایش میدهد.
این پژوهش همچنین بر ضرورت وجود رابطه مناسب و قوی والدین با نوجوانان تاکید دارد، چرا که نبود رابطه مناسب با والدین مثلا غذا نخوردن نوجوانان با والدین، خطر ابتلا به اختلالات خوردن را در آنها افزایش میدهد.