جعفر بوالهری در گفت‌وگو با فارس، با اشاره به اینکه خشم واکنشی هیجانی است که برای رشد و تعالی افراد لازم است اظهار داشت: اگر خشم مدیریت نشود واکنش منفی، تهاجمی و غیرقابل قبول تلقی می‌شود در حالی که باید بپذیریم همه انسان‌ها این هیجان را در خود دارند و تنها با مدیریت آن می‌توان از بروز عصبانیت و پرخاشگری جلوگیری کرد چرا که عدم مدیریت خشم در نهایت پرخاشگری و تخریب را همراه خواهد داشت.

وی افزود: متأسفانه در جامعه ما شیوع خشم بالا است و برای کنترل آن باید به مبانی فیزیولوژیکی، ژنتیکی و دیدگاه یادگیری توجه کرد.

این متخصص حوزه بهداشت روان اذعان داشت: توصیه می‌شود مدیریت خشم از سوی وزارتخانه‌های بهداشت و کار، مراکز مشاوره و درمانگاه‌های خشم آموزش داده شود چرا که این آموزش‌ها می‌تواند بهداشت روان افراد را تضمین کند.

وی با انتقاد از برخی جملاتی که بر روی تابلوهای شهری نصب می‌شود، گفت: متأسفانه برخی از این جملات پایه و اساس علمی ندارند و توصیه می‌شود متولیان برپایی این تابلوها قبل از نصب آنها با متخصصان حوزه بهداشت روان مشورت کنند.

وی افزود: رفتار ما وابسته به واکنش‌های شیمیایی یا واسطه‌های عصب‌ رسانه است. این ناقل‌های شیمیایی در آرامش و خشم و کنترل رفتار هیجانی مؤثر هستند.

وی ادامه داد: برخی مواد مصرفی مانند قهوه سیستم عصبی را تحریک می‌کند و موجب پرخاشگری می‌شود.

همچنین الکل و تریاک که برخی آنها را آرامبخش می‌دانند موجب تسکین موقت بیمارگونه شده و در نهایت فرد را مستعد پرخاشگری می‌کنند. مواد مخدر جدید نیز این حالت را به صورت دائمی در فرد به وجود می‌آورند.

رئیس انستیتو روانپزشکی تهران گفت: دیدگاه یادگیری معتقد است کسانی که برای حل مشکل خود فریاد می‌زنند افرادی هستند که به احتمال زیاد این رفتار را قبلاً مشاهده کرده‌اند و طبق دیدگاه یادگیری اجتماعی آن را آموخته‌اند بنابراین برنامه‌های صدا و سیما که این رفتارها را ترویج می‌دهد به شدت محکوم هستند.

وی افزود: رسانه باید اساس برنامه‌های خود را جلوگیری از ترویج رفتارهای پرخاشگرانه بگذارد.

بوالهری اظهار داشت: بهتر است شهروندان به ویژه کسانی که بیشتر با افراد مواجه هستند مهارت‌های کنترل خشم را فرا گیرند. معلمان نمونه‌ای از این افراد هستند که نیاز به صبر و حوصله زیادی دارند، از طرفی به دلیل وجود این هیجان در افراد بهتر است مدیریت کنترل خشم به آموزگاران یاد داده شود.

وی خاطر نشان کرد: افراد برای کنترل خشم باید واکنش‌های فیزیولوژیکی خود را پیش از خشم شناسایی کنند، این واکنش‌ها معمولاً با افزایش ضربان قلب، گر گرفتگی، سرخ شدن، لرزش، تنگی نفس و احساس بد همراه است که معمولاً بعد از آن عصبانیت و پرخاشگری ایجاد می‌شود.

همچنین شناخت برخی محیط‌ها و موقعیت‌ها که خشم برانگیز هستند می‌تواند در کنترل این هیجان مؤثر باشد. بهتر است افراد چنانچه از تماشای برخی برنامه‌های تلویزیون خشمگین می‌شوند یا برخی مکالمات بین آنها و افراد دیگر منجر به عصبانیت آنها می‌شود را شناسایی کرده و از آن دوری کنند.