يک آسيب شناس گفتار و زبان با اشاره به اينکه لکنت اختلالي چند بعديست که فرد از طريق تکرار، کشش و وقفه هاي نسبتا طولاني در طول صحبت کردن از خود نشان مي دهد، گفت: والدين کودکان مستعد به لکنت به خصوص مادران آنها، در شکل گيري و يا از بين بردن علائم اين اختلال نقش کليدي دارند. محمد رحيم شاه بداغي در گفت‌وگو با  ايسنا با بيان اين که علل به وجود آورنده لکنت هنوز به طور دقيق شناخته شده نيست، اظهار داشت: عوامل زمينه ساز لکنت در بعضي از کودکان با ايجاد يک سري شرايط در محدوده سني 3 سالگي شروع به شکل گيري مي کند. وي بيان کرد: انواع لکنت به شکل تکرار حروف، کشش صداها، به ميان اندازي (تکيه کلام هاي نابه جا)، کلمات شکسته شده و مکث‌هاي طولاني همراه يا بدون تقلا و کشش‌هاي خاموش (تلاش براي گفتن يک صدا در حالي که هيچ صدايي از حنجره خارج نشود) بروز مي کند. وي با اشاره به اين که اگر محيط، زمينه براي تثبيت و سپس تشديد لکنت را فراهم کند فرد مبتلا به لکنت مي شود، محيط گفتاري خانواده و الگوهاي نگرشي و تربيتي والدين در زمينه ابعاد مختلف برخورد با کودک مانند سخت گيري هاي نابجا، قطع گفتار کودک و حلقه معيوب ارتباطي با کودک را از مهمترين عوامل محيطي موثر در ايجاد لکنت دانست. عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران گفت: وجود افراد لکنتي در محيط خانواده مي تواند زمينه مناسبي براي يادگيري لکنت در بين ديگر اعضا باشد.
شاه بداغي تصريح کرد: گفتار درماني مهمترين روش درمان اختلال لکنت است و توصيه مي شود والدين با مشاهده کوچکترين علامت نارواني گفتار در کودکان با يک آسيب شناس گفتار و زبان مشورت نمايند در غير اين صورت با تثبيت و تشديد اين اختلال درمان بسيار پيچيده و زمان بر مي شود. وي با بيان اينکه دوره درمان در کودکان خيلي سريعتر نسبت به سنين نوجواني، جواني و بزرگسالي اتفاق مي افتد ، اظهار كرد: با افزايش سن پيچيدگي هاي روانشناختي افراد که متاثر از اختلال لکنت است موانعي در درمان ايجاد و از سرعت آن مي کاهد.
 مصرف تخم کفتر و بلدرچين در درمان لکنت تاثيري ندارد شاه بداغي با تاکيد بر پرهيز از خود درماني در مواجهه با اين اختلال ادامه داد: مصرف تخم کفتر و بلدرچين در درمان لکنت تاثيري ندارد. اين آسيب شناس گفتار و زبان گفت: مراجعه به روانپزشکان و تجويز دارو تنها در موارد اضطراب شديد توصيه مي شود و در غير اين صورت گفتار درماني به تنهايي موثر است. وي در پايان اظهار داشت: با توجه به ويژگي هاي شخصيتي فرد لکنتي، محيط خانوادگي و نوع درمان، احتمال برگشت بيماري متغير است.