در تحقیقی که اخیرا در دانشکده پزشکی نیویورک انجام شده، مکانیسم عصبی ارتباط بین استرس مداوم و تضعیف حافظه مشخص شد که نتایج این مطالعه در نشریه نورون به چاپ رسیده است.
این بررسی نشان داد استرس می‎تواند یک عامل محرک در بروز بسیاری از بیماری‎های روانی باشد. هورمون‎های استرس، بخش قشر پیشانی در مغز را تحت تاثیر قرار می‎دهند این بخش از مغز عملکردهایی مانند حافظه و تصمیم گیری را کنترل می‎کند.

مطالعات قبلی نشان داده بود که استرس مزمن به رفتارهای مرتبط با قشر پیشانی مانند انعطاف‎پذیری روانی و توجه فرد آسیب می‎رساند. برای انجام تحقیق اخیر، اثر منفی استرس تکرارشونده بر گیرنده‎های گلوتامات مورد بررسی قرار گرفت. سیستم انتقال پیام گلوتامات، نقش حیاتی در عملکرد قشر پیشانی دارد.

نتایج نشان داد که در پاسخ به استرس مزمن، گیرنده‎های گلوتامات به میزان قابل ملاحظه‎ای کاهش می‎یابند و در نتیجه فرآیندهای شناختی و ادراکی مربوط به قشر پیشانی با اختلال روبرو می‎شود. محققان معتقدند که مکانیسم مولکولی که موجب ارتباط استرس با کاهش گیرنده‎های گلوتامات می‎شود باید مشخص شود، زیرا با مهار و توقف این مکانیسم می‎توان از کاهش گیرنده‎های گلوتامات و در نتیجه اختلال در حافظه جلوگیری کرد.
یافته مهم این پژوهش این بود که استرس مداوم و طولانی مدت موجب کاهش گیرنده‎های گلوتامات و اختلال در عملکرد طبیعی قشر پیشانی می‎شود در نتیجه حافظه و قدرت تصمیم‎گیری فرد به میزان زیادی کاهش می‎‏یابند.