به گزارش پایگاه «دیلی میل»، امروزه افرادی که تمرکز غلو آمیز و زیاده از حدی روی خوردن غذاهای خام و پاک دارند، ممکن است به این اختلال دچار شده باشند.

این اصطلاح را اولین بار دکتر استیون برتمن در سال 1997 و پس از تجربیاتش در نیویورک ابداع کرد. او می‌گوید: «تنها چیزی که بهش فکر می‌کردم، غذا بود. وقتی متوجه شدم دارم دنبال سبزیجات خام و گیاهان وحشی توی گرد و خاک تقلا می‌کنم و این مساله برایم عقده شده،‌ دیدم نجات دادنم خیلی سخت است. خوردن غذای سالم من را بدجور وسوسه کرده بود.»

هم اکنون رژیم‌های غذایی زیادی هستند که بدون پشتوانه علمی، افراد را به نخوردن همه جور خوراکی تشویق می‌کنند و به این ترتیب، قول می‌دهند جسم و روح سالم تری داشته باشید. در آن صورت،‌ حتی ممکن است حق خوردن گلوتن (نوعی پروتئین در گندم و جو)، گوشت و لبنیات را نداشته باشید.

فاصله بین خوردن غذای سالم معمولی با اورتورکسیا نرووسا خیلی باریک است. یک راه فهمیدنش این است که «خوردن غذای سالم» باعث ایجاد اضطراب یا تبعات منفی در زندگی شود. آن وقت خوردن یک تکه نان هم آن‌ها را ناراحت می‌کند، فقط در خانه غذا می‌خورند تا کیفیت غذا کاملاً تحت کنترلشان باشد و هم چنین انتظار برای خوردن وعده بعدی غذا هم مضطربشان می‌کند.