پژوهش تازه‌ای که در دانشگاه روچستر نیویورک انجام شده است، نشان می‌دهد که سوء‌رفتار با زنان آثاری بسیار بلندمدت‌تر از آنچه تاکنون تصور می‌شد، بر جا می‌گذارد و برای نمونه زنانی که مورد سوءرفتار قرار گرفته‌اند، از وظایف مادری بازمی‌مانند.

به گزارش خبرگزاری آنا، پژوهشگران آمریکایی به این نتیجه رسیده‌اند که لازم است برای زنانی که در معرض سوء‌رفتار قرار گرفته‌اند، دوره‌های آموزش اعتماد به نفس نیز در نظر گرفته شود تا بتوانند با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند.
به گفته این پژوهشگران انواع بدرفتاری‌هایی که زنان جوان ممکن است از سر گذرانده باشند، در صورت بی‌توجهی نتایج خود را به نسل بعدی نیز منتقل خواهد کرد.
به گزارش نشریه اینترنتی futurity.org که بازتاب‌دهنده پژوهش‌های برتر دانشگاهی است، پژوهشگران دانشگاه روچستر در نیویورک، ایالات متحده آمریکا با همکاری انستیتو ملی سلامت ذهنی پژوهش گسترده‌ای در مورد وضعیت روانشناختی زنان قرار گرفته در معرض انواع مختلف سوء‌رفتارها و مقایسه آنان با زنانی که چنین تجربیاتی نداشته‌اند، انجام داده‌اند.
آنها نتیجه گرفته‌اند که مسأله عدم اعتماد به نفس در مادران قرار گرفته در معرض سوء‌رفتار بسیار مهم است و باید حتما مورد توجه قرار گیرد.
لوئیزا میچل، دانشجوی دکترای دپارتمان روانشناسی دانشگاه روچستر که در تیم پژوهشی مربوطه حضور داشته است، می‌گوید: «ما می‌دانیم که کودکان مورد بدرفتاری قرار گرفته به شکلی جدی با مشکل عدم اعتماد به نفس روبرو هستند. اکنون ما متوجه شده‌ایم که بعضی از این افراد وقتی مادر می شوند، به شدت نسبت به خود و توانایی‌شان برای اینکه مادر خوبی باشند، شک و بدبینی دارند.»
در این تحقیق مشخص شده است که این نوع عدم اعتماد به نفس ارتباط محکمی با رفتارهای ضعیف و خشن در مقام والد، رفتارهایی مانند فریاد زدن و پرخاش کردن، کتک زدن و سایر انواع رفتارهای منفی دارد.
این پژوهش که نتایجش در ژورنال Child Maltreatment منتشر شده، نشان داده است افرادی که انواع مختلف سوء‌رفتار – از تجاوز جنسی و بدرفتاری فیزیکی گرفته تا سوءرفتار روانی، بی‌توجهی فیزیکی یا بی‌توجهی عاطفی- را تجربه کرده‌اند، بسیار بیشتر از آنهایی که چنین تجربیاتی نداشته‌اند، خود را مورد انتقاد قرار می‌دهند و بسیار بیشتر از دیگران نسبت به توانایی خود برای برعهده گرفتن درست وظایف مادری شک دارند.
در این پژوهش هم مادرانی که از لحاظ بالینی افسرده محسوب می‌شدند و هم مادرانی که چنین وضعیتی نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند.
به گفته میچل، این پژوهش نشان داده که نتایج مربوط به عدم اعتماد به نفس مادرانی که در کودکی مورد سوء‌رفتار قرار گرفته‌اند، در دو گروه مادران افسرده و آنهایی که نشانه‌ای از افسردگی ندارند، یکسان است.
وی می‌گوید این مسأله ممکن است مادران را نیز به سوء‌رفتار وادارد و سبب تداوم چرخه سوء‌رفتار در نسل‌های بعدی شود و برای پرهیز از آن باید تقویت باورهای مثبت در مادران آسیب‌دیده مورد توجه قرار گیرد.
گزارش از: ساسان گلفر