جان اکسفورد، متخصص آنفلوآنزا و ويروس شناسي از دانشگاه کوين ماري، لندن مي گويد: زماني که پسرم ۸ يا ۹ سال داشت دچار آنفلوآنزا شد؛ بنابراين او را به مدت ۳ روز که عفونت در بالاترين سطح است، در اتاقش قرنطينه کردم. در اين مدت او هيچ گونه تماسي با بقيه اعضاي خانواده نداشت حتي غذا را بيرون از اتاق براي او قرار مي دادم. اين راهکار از انتشار بيماري هاي عفوني جلوگيري مي کند.
فرد در ۳ روز اول که در واقع اوج بيماري است، با سرفه و عطسه کردن ويروس را در هوا پراکنده مي کند. بنابراين قرنطينه کردن وي بهترين کار است و مانع از بيماري ديگر اعضاي خانواده مي شود. از آن جا که احتمال وجود ويروس روي ظروف وجود داشت، پس از شستن ظروف، دست ها را کامل و به خوبي مي شستيم.
وي مي گويد: با هر فرد مبتلا به بيماري عفوني مانند آنفلوآنزا که از طريق هوا قابل انتشار است، لازم است فاصله حداقل ۲ متري را رعايت کرد. بنابراين، زماني که در وسايل نقليه عمومي يا مترو هستم و فردي کنارم عطسه مي کند، بلافاصله از جا بلند مي شوم و از وي فاصله مي گيرم.
راسل فوستر، متخصص خواب و عصب شناس مي گويد: به خواب خوب اولويت مي دهم زيرا خواب مهم ترين عامل براي تقويت عملکرد شناختي در فرد است. کاري که مي کنم اين است که نيم ساعت قبل از خواب، چراغ هاي اصلي را کم نور مي کنم. زيرا نور زياد مي تواند مرکز هوشياري مغز را تحريک کند. اما هنگام صبح سعي مي کنم از حداکثر نور طبيعي استفاده کنم زيرا اين کار باعث ايجاد هوشياري بيشتر و تنظيم ساعت بدن مي شود. من صبحانه را کنار پنجره مي خورم يا اين که اول صبح به پياده روي مي روم.
ديويد مکالپين، دانشمند حوزه علوم عصبي و شنوايي سنجي از انستيتو usl لندن مي گويد: تا حد امکان سعي مي کنم به مدت طولاني در معرض صداي بلند قرار نگيرم بنابراين حتي در هواپيما، اگر به موسيقي گوش ندهم يا فيلم تماشا نکنم، براي کاهش صداي هواپيما از گوشي استفاده مي کنم. در مراسم عروسي و جشن هاي پر سر و صدا نيز هر نيم ساعت از آن محيط خارج مي شوم. او مي گويد: خطر آسيب ديدگي گوش، به بلندي صدا و مدت زماني که در معرض آن قرار مي گيريم، ربط دارد. من پس از حضور طولاني مدت در يک مهماني پرسر و صدا، دچار وز وز گوش مي شوم. اکنون، هر بار که گوشم شروع به وز وز مي کند متوجه مي شوم که براي مدت طولاني در يک مکان پر سر و صدا قرار گرفته ام.
آدريان پارک، پزشک مشاور چاقي از بيمارستاني در کمبريج مي گويد: وقتي پرخوري مي کنم، به جاي اين که روز بعد غذا نخورم به عادت هاي سالم مي پردازم. نظرم اين است که بدن قادر به کنترل وزن است و اگر ۸۰ تا ۹۰ درصد شيوه زندگي سالم داشته باشيم، گاهي پرخوري باعث اضافه وزن ما نمي شود. بهتر است در يک روز ۳ هزار کالري مصرف کنيد و روز بعد اين ميزان را به هزار کالري محدود کنيد.
کاترين کالينز، متخصص ارشد تغذيه از بيمارستان سنت‌جورج،مي‌گويد: به جاي روغن هاي ديگر، از روغن کانولا براي پخت و پز استفاده مي کنم. يک قاشق چاي خوري روغن کانولا حاوي ۵۰۰ ميلي گرم امگا۳ است که مصرف اين مقدار در روز توصيه مي شود. امگا۳ براي توليد غشاء سلول و انتقال آن از گلبول هاي قرمز به سلول هاي پوست لازم است.
دکتر اسکار پزشک عمومي مي گويد: هر روز به مديتيشن مي پردازم .شنا کردن، باغباني کردن و... نيز مفيد است.
زماني که نمي توانم بخوابم کمي نرمش انجام مي دهم و با دم و بازدم و شمردن از يک تا ۱۰ براي هر نفس طي چند دقيقه به خواب مي روم.
دکتر کلوس ويت، متخصص قلب و عروق از انگلستان مي گويد: همه کارها در زندگي بايد به اندازه باشد، حتي ورزش. گاه افراط در ورزش مي تواند به قلب فشار وارد کند و تأثير منفي و طولاني مدت مانند ضعف قلب و اختلال ريتم ايجاد کند. بنابراين کافي است روزي ۳۰ دقيقه ورزش کنيد.