دکتر «جسیکا تیرن»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه استرالیای غربی، در این باره می گوید: «این مطالعه بیانگر آن است که افزایش سن بارداری با علائم افسردگی، اضطراب و استرس در خانم های جوان مرتبط است.» در این مطالعه، محققان داده های مربوط به مطالعه زنان باردار استرالیا که بین سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱ جمع آوری شده بود را مورد مطالعه قرار دادند.

در این مطالعه اطلاعات روانشناختی و جمعیت شناسی زنان باردار بررسی شده بود. پس از آن هم نوزاد این زنان تا ۲۳ سال بعد تحت ارزیابی روانشناختی در سنین مختلف قرار گرفته بودند. محققان در گزارشی که این فرزندان از خود ارائه داده بودند متوجه شدند که ۱۲۰۰ تن از آنها در سن ۲۰ سالگی دارای علائم محتلف افسردگی، اضطراب و استرس هستند.

محققان بعد از بررسی سن والدین این افراد با سایر کودکان متولد شده در همان زمان متوجه شدند که دختران مادرانی که در هنگام زایمان بین ۳۰ تا ۳۴ سال سن داشتند، بیشتر دارای علائم استرس بودند و آنهایی که مادرانشان بالاتر از سن ۳۵ سالگی وضع حمل کرده بود، به شکل قابل توجهی دارای علائم استرس، افسردگی و اضطراب در مقایسه با آنهایی بودند که مادرشان در زمان زایمان کمتر از ۳۰ سال سن داشتند. محققان در این تحقیق به نقش سن پدر بر زمان تولد کودک دست نیافتند، همچنین این مسئله در مورد فرزندان پسر نیز وجود نداشت.
تیرن در این باره اظهار داشت: «یک فرضیه در این زمینه می تواند ایجاد مشکلات ناشی از تفاوت سنی مادر و دختر در برقراری ارتباط بین آنها در آینده باشد. اختلاف سنی ۳۰ سال یا بالاتر بین مادر و دختر می تواند موجب وجود تفاوت های قابل توجهی در نظام های ارزشی این دو شود که احتمالاً موجب ایجاد تنش در روابط شده و در نتیجه استرس، نگرانی و ناراحتی را در دوران بلوغ کودک به همراه خواهد داشت.»