ناهید ازغندی روانشناس کودک در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران عنوان کرد: اولین موردی که در بررسی نقاشی‌های کودک مورد توجه قرار گرفته جنبه کلی نقاشی از جمله کم‌رنگی، پررنگی‌، کلفتی و نازکی خطوط، لرزش و منقطع بودن خط‌ها، تکرارها و پاک کردن‌های زیاد است.

وی در ادامه افزود: بزرگ و متفاوت کشیدن اندام خاصی از بدن در نقاشی وی نشانه وجود تعارض با این نواحی در کودک بوده همچنین تأکید بر روی کشیدن مژه و ابروها نشان از وسواس کودک می‌دهد.

این روانشناس با اشاره به شناخت ویژگی‌های رفتاری کودک بوسیله نقاشی وی تأکید کرد: ترسیم سر بزرگ نشانه غرور و بر عکس سر کوچک بیانگر ناامیدی و افسردگی، لب‌های پهن نشانگر پرخاشگری و خشونت، گردن بلند و باریک نشان میل به برتر شدن، لب‌های نازک نشانه اضطراب در کودک است.

ازغندی در پایان اضافه کرد: خطوط مورد استفاده کودک در نقاشی خود نیز گویای زوایای روحی وی بوده مانند خطوط بسیار پررنگ که نشانه نارضایتی و خشم بوده همچنین برعکس آن یعنی خطوط کمرنگ بیانگر ملایم، حساس و کمرویی است، شکسته و زاویه‌دار نشانگر ناآرامی، منحنی نشان از ملایمت کودک می‌باشد.