فارس:  «ابوالفضل بهرام‌پور» مفسر و پژوهشگر علوم قرآني، مؤسس دفتر ترجمه و تفسير دارالقرآن الكريم اداره‌كل تبليغات اسلامي تهران در پاسخ به اين پرسش كه حد و مرزهاي حجاب و آزادي در قرآن كريم به چه صورت است،گفت: آزادي به معناي واقعي و مطلق در اين دنيا وجود ندارد. اين عدم آزادي را ناشي از ناقص بودن دنياست. اگر قرار باشد، انسان در امور مختلف آزاد باشد، آن وقت بلبلشويي در جهان حاكم مي‌شود و نتيجه‌اش اين است كه آمريكا در افغانستان، پاكستان و عراق، مردم مسلمان را به خاك و خون مي‌‌كشد و يا عربستان در بحرين شيعيان را به گلوله مي‌بندد.
وي با بيان اينكه حلال و حرام در اسلام براي محدود كردن اين آزادي افراطي است، ادامه داد: وجود قانون در زندگي بشر موجبات سعادت وي را رقم مي‌زند و قرآن نيز با تاكيد بر تدوين قانون در زندگي اجتماعي بر تاييد آن اصرار مي‌ورزد.
بهرام‌پور با اشاره به اينكه قرآن اولين خطاب را به مردان در خصوص حجاب داشته است، تصريح كرد: خدواند متعال در آيه مي‌فرمايد: «قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ»؛ به مردان با ايمان بگو ديده، فرو نهند و پاكدامنى ورزند كه اين براى آنان پاكيزه‏تر است، زيرا خدا به آنچه مى‏كنند، آگاه است، تا مردان با كنترل نگاه خود، راه هرگونه تشويق براي عرضه كردن بانوان در جامعه را بندند.
وي با اشاره به اينكه زنان تا هنگامي كه شرايط را براي مردان فراهم نكنند و خود را از عرضه شدن به نامحرم دور كنند، از تعرض در امان خواهند بود،‌ افزود: خداوند در اين آيه زنان را خطاب قرار مي‌دهد كه «وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ...»؛ و به زنان با ايمان بگو، ديدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند، مگر آنچه كه طبعاً از آن پيداست و بايد روسرى خود را بر سينه خويش [فرو] اندازند.
اين مفسر قرآن با تاكيد بر اينكه زنان مسلمان نبايد با صدايي نازك و عشوه‌گري با مردان صحبت كنند، اظهار داشت: به طور مثال صداي زنان در فرودگاه‌ها كه ورود و خروج هواپيما را اعلام مي‌كنند، از اين دسته بوده كه از نظر فقه اسلامي داراي اشكال است.
وي با بيان اينكه در قرآن حجاب خاصي توصيه نشده است، ادامه داد: در زمان پيامبر صلي‌الله عليه ‌و‌آله‌ و‌سلم، زنان روسري خود را از بالاي گوش به پشت حواله مي‌دادند كه پس از آن آيه «وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ» نازل شد، كه البته ‌آن زمان روسري‌ها نيم‌تنه زنان را مي‌پوشاند، نه روسري‌هايي كه اكنون رايج است!
اين پژوهشگر علوم قرآني با اشاره به واژه قرآني «وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى» بيان داشت: در اين واژه خداوند با زيركي تمام از راه‌هايي كه مي‌تواند به زنا منتهي شود، نام مي‌برد كه در سايه رعايت نكردن حجاب و عفاف تا كنترل نكردن نگاه و صداي عشوه‌اي زنان و تحريك جنس مخالف بروز پيدا مي‌كند.
وي با تاكيد بر اينكه منشور حجاب بايد تدوين و اجرايي شود،‌ افزود: دولت بايد به وسط ميدان آمده و پاي كار بايستد، اين در صورتي است كه دولت عملاً اقدامي در اين حيطه انجام نمي‌دهد و از طرف ديگر بايد راديو و تلويزيون به فرهنگ‌سازي حجاب در جامعه بپردازد.
بهرام‌پور با اشاره به اينكه تدوين شرايط پوشش در دانشگاه‌هاي اروپايي و آمريكايي صورت گرفته است،‌ خاطرنشان كرد: وقتي نگاهي به آيين‌نامه انداختم، چنين پنداشتم كه آنها از رساله مقام معظم رهبري براي نوشتن آيين‌نامه پوشش استفاده كرده‌اند.