به گزارش ميگنا اوتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می شود. معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت های زیادی را به او آموخت.
-
عوامل خطر و ویژگی ها
-مطالعات نشان می دهد که در بین دو قلوهای همسان (identical twins)، اگر یک کودک به اوتیسم مبتلا باشد، احتمال ابتلای دیگری بین 36 تا 95 درصد است. در دوقلوهای غیر همسان (non-identical twins) در صورتی که یک کودک به این اختلال مبتلا باشد، احتمال ابتلای دیگری صفر تا 31 درصد است
-پدر و مادری که دارای یک فرزند اوتیسمی هستند، در صورت بارداری مجدد، احتمال ابتلای کودک دوم 2 تا 18 درصد است
-احتمال ابتلا به اوتیسم در افرادی که نقص ژنتیکی یا کروموزومی دارند، به مراتب بیشتر است. حدود 10 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم به یکی از اختلالات سندرم داون، سندرم X شکننده، اسکلروز ناهنجار یا اختلالات دیگر کروموزومی و ژنتیکی مبتلا هستند
-توانایی فکری 46 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم، در حد متوسط یا بالاتر از حد متوسط است -کودکان متولد شده از والدین مسن، بیشتر در معرض این اختلال قرار دارند
-

* آمار ها چه می گویند
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا، گزارش جالبی را در مورد اوتیسم در سراسر جهان منتشر کرده است
-از هر 68 کودک در سراسر جهان، یک نفر به اختلال اوتیسم (ASD) مبتلا است
-احتمال بروز این بیماری در تمام گروه های نژادی، قومی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد
-اوتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع تر از دختران (از هر 189 نفر یک نفر) است
-تحقیقات انجام شده در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی، شمار کودکان مبتلا را حدود یک درصد و در کره جنوبی حدود 2.6 درصد نشان می دهد