هوالحکيم
استاد معظم جناب آقاي دکتر محمد فرهادي
وزير محترم علوم، تحقيقات و فناوري

باعرض سلام و آرزوي سلامت و توفيقات روزافزون الهي براي حضرتعالي و همکاران محترم ضمن تشکر از تلاش هـاي ارزشمند حضرت عـالي در زعـامت نظام آموزش عالي کشور، بر خود فرض مي دانم در ارتباط با رشته ها و گرايش هاي روان شناسي، جايگاه دانشگاهي و ملي آن چند نکته اي را جهت مزيد استحضار حضرتعالي معروض مي دارد.
اساساً در يک نگاه ساده و در عين حال علمي، روان شناسي دانش مطالعه چگونگي و چرايي رفتار و پيشگيري از واماندگي ها و آسيب پذيري ها، ترسيم مناسب ترين بستر رشد متعادل و متعالي شخصيت، اصلاح و مديريت مطلوب رفتار، ارتقاي سلامت روان در خانواده ها و جامعه و بالطبع در ايران اسلامي در حريم فرهنگ و ارزشهاي والاي ديني است.
به سخن ديگر، روان شناسي صرفاً در اختلال يابي و درمان اختلالات شخصيتي خلاصه نمي شود؛ رسالت اصلي روان شناسي و روان شناسان در رشته ها و گرايش هاي مختلف، کمک به رشد و تحول مطلوب زيستي، شناختي، رواني و اجتماعي کودکان، نوجوانان و بزرگسالان است. از اين منظر همه رشته ها و گرايش هاي روان شناسي به مثابه شاخه هاي همگرا و متوازن يک درخت واحد تلقي مي گردند که ريشه مشترک دارند و قامت استوار و رسالت همسو.

همان قدر که روان شناسي تحول و روان شناسي تربيتي در رشد مطلوب و سلامت کودکان و نوجوانان نقش دارند، روان شناسي اجتماعي و روان شناسي صنعتي و سازماني نيز در بهداشت رواني جامعه و سلامت و پويايي شاغلان و کارگزاران اثربخش مي باشند.

بدون ترديد هدف اصلي روان شناسي سلامت نيز پيشگيري از آسيب ها و دل مردگي ها و ارتقاي بهداشت رواني انسانهاست و در همين نگاه، نقش اصلي روان شناسان باليني نيز مطالعه چگونگي رشد و تحول شخصيت، بررسي عوامل آسيب زا، ارزيابي ويژگي ها و فرآيند تحول مطلوب مؤلفه هاي شناختي، عاطفي و رواني تحوّل شخصيت و کمک به افراد آسيب ديده براي خوديابي، بازپروري و بازيابي سلامت شناختي و روان شناختي است. لذا همه رشته هاي روان شناسي در تعامل با هم در جهت نيل به هدف مقدس مشترک قرار دارند.

جناب آقاي دکتر فرهادي
در همه جاي دنيا، همه رشته هاي روان شناسي در دپارتمان ها و دانشکده هاي روان شناسي قرار دارند. اگر نگاهي به دانشگاه هاي برتر جهان داشته باشيد به سهولت ملاحظه مي فرمايند که گرايش ها و رشته هاي مختلف روان شناسي در کنار هم قرار دارند و اساتيد مربوط باهم تلاش مي نمايند. يقيناً جدا نمودن چند رشته روان شناسي با نگاه خاص، يعني بریدن شاخه يا شاخه هايي از يک تنه درخت موزون و استوار و پيوند زدن آن به حوزه پزشکي نمي تواند امري منطقي و معقول باشد.

بديهي است با عنايت به نياز همه رشته هاي روان شناسي براي بهره مندي از امکانات مراکز آموزشي، بهداشتي، بازپروري و درماني جهت اکتساب تجارت حرفه اي و تخصصي دانش پژوهان، مي بايست تدابيري اتخاذ نمود که مراکز توان بخشي و بيمارستان هاي آموزشي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي به سهولت براي دانشجويان همه رشته هاي روان شناسي قابل استفاده باشد. البته اميد آن است که در اولين فرصت ممکن وزارت آموزش عالي کشور عهده دار آموزش همه دانشجويان در همه رشته ها باشد و انتزاعي که چند دهه پيش در شرايط خاص اجتماعي- سياسي صورت پذيرفت مجدداً به آغوش وزارت علوم، تحقيقات و فناوري باز گردد.

در خاتمه با پوزش از تصديع استدعا دارد به گونه اي که مقدور است دستور فرمايند يکپارچگي رشته هاي روان شناسي در دانشکده هاي روان شناسي دانشگاه هاي تحت پوشش وزارت علوم، تحقيقات و فناوري با بالاترين کيفيت حفظ گردد. اينجانب نيز براي پيگيري اين مهم در خدمت خواهم بود.
با سپاس مجدد از حسن توجه و اقدام بايسته حضرتعالي.