ميگنا: خدیجه باقرآبادی كارشناس ارشد روانشناسي گفت: بی اختیاری در ادرار شبانه به تخلیه ادرار در لباس یا رختخواب کودک اطلاق میشود که فقط در مواردی که این اتفاق در سن پنج سالگی به بعد رخ دهد میتوان آن را شب اداری دانست و پیش از این سن طبیعی است. شباداری باید دو بار در هفته و آن هم به مدت سه ماه طول بکشد، در وهله اول کودک باید به پزشک مراجعه کند تا مشخص شود اختلال طبی ندارد و پس از آن درمان روانشناسی پیگیری شود.
شیوع شباداری در پسربچهها بیشتر از دختربچهها است و شیوع شب اداری در سنین مدرسه دو تا پنج درصد است و در سن 10 سالگی حدود سه درصد شیوع دارد.
شباداری با بالا رفتن سن کاهش پیدا میکند و شیوع آن در نوجوانی 1.5 درصد و در افراد بالغ یک درصد است.
وی استرسهای روانی و اجتماعی را مهمترین عامل تشدید شباداری در کودکان اعلام کرد و یادآور شد: بررسیها نشان داده شبادراری رابطه مستقیمی با تولد خواهر و برادر تازه در خانواده دارد که باعث میشود کودک احساس کند دیگر با تولد کودک جدید، بهایی به او داده نمیشود.
بستری شدن در بیمارستان در سنین دو تا چهار سالگی، شروع مدرسه، فروپاشی خانواده و طلاق والدین، نقل مکان به خانه جدید و... از دیگر عوامل بروز شبادراری در کودکان است.
درمان شبادراری
اگر مشکلات جسمی و پزشكي وجود نداشت، برای کودک درمانهای روان شناسی و روانپزشکی در نظر گرفته میشود که یکی از این درمانها مداخلات دارویی است.
وی با بیان اینکه آموزش مناسب دستشویی رفتن نیز از دیگر مواردی است که باید برای کودک مبتلا به شب ادراری در نظر گرفته شود، تاکید کرد: راهنمایی و آموزش والدین نیز بسیار موثر است. باقرآبادی گفت: در روش دیگری، والدین باید مایعات دادن به کودک در ساعات شب را کاهش دهند تا کمتر با این مشکل مواجه شود.
در روش دیگر به ازاء هر شبی که کودک شبادراری نداشته باشد به او ستاره میدهند و در نهایت تعداد ستارههای کودک که زیاد شد برای او جایزه تهیه میکنند تا تشویق شود.
وی عنوان کرد: استفاده از تشک زنگدار که به محض مرطوب شدن با به صدا درآمدن زنگ کودک را بیدار میکند نیز تا 50 درصد برای کاهش شبادراری مفید است.