مونا میثمی کارشناس ارشد روانشناسی و درمانگر کودک گفت: رفتار‌های عادتی اگرچه به سادگی بوجود می‌آیند، اما از بین بردن آن‌ها کاری دشوار محسوب می‌شود، بنابراین والدین و مراقبان اصلی کودک باید حوصله داشته باشند تا این رفتار‌ها به تدریج محو شوند.

او درخصوص ناخن جویدن که از جمله رفتار‌های عادتی به شمار می‌رود، بیان داشت: استرس بخصوص در این روزها که ویروس کرونا شیوع پیدا کرده است، جدایی از والدین، خستگی، ناکامی، تاریکی و تنهایی باعث می‌شوند کودک یا نوجوان به سمت ناخن جویدن سوق پیدا کند، ضمن اینکه مشکلاتی نظیر؛ بیش فعالی، وسواس عملی و فکری، اختلالات اضطرابی و همچنین شب ادراری می‌توانند زمینه ساز بروز این رفتار عادتی شوند.

ایجاد محیط امن و دور از اضطراب، اولین قدم برای درمان
میثمی درخصوص علت تشدید ناخن جویدن در کودکان اظهار کرد: گاهی والدین و معلمان به دلیل نداشتن آگاهی‌های لازم، واکنش‌هایی از خودشان نشان می‌دهند که این واکنش‌ها می‌توانند زمینه ساز تشدید این رفتار و عادت شود.
به گفته این کارشناس ارشد روانشناسی، کودکانی که در زندگی محیط‌های آرام و امن را تجربه را می‌کنند، دارای سازگاری و اعتماد به نفس و انعطاف پذیری بیشتر در چالش‌های زندگی هستند، بنابراین در قدم اول برای درمان باید یک محیط امن و به دور از اضطراب و کنترل گری ایجاد کرد.

چند راهکار ساده برای ترک ناخن جویدن
او در تشریح راهکار‌های درمان ناخن جویدن گفت: هنگامی که کودک در حال جویدن ناخن خود است، حواسش را پرت کنید و به او نگویید ناخنت رو نجو، چراکه، زیرا این تذکر و حساسیت شما اضطراب کودک را بیشتر می‌کند و او در یک سیکل معیوب قرار گرفته و در نتیجه این رفتار نیز تشدید می‌شود.

این درمانگر کودک پیشنهاد انجام کار‌های جایگزین برای ترک ناخن جویدن در کودکان را نیز راهکاری موثر دانست و تصریح کرد:  زمانیکه دست‌های کودک را به کار کردن با سفال، رنگ انگشتی، خمیربازی و از این قبیل سرگرمی‌ها مشغول کنیم، بتدریج این عادت را ترک خواهد کرد.  

میثمی کوتاه کردن ناخن‌های کودک برای جلوگیری از تحریک او ناخن جویدن، استفاده از جدول پاداش و تشویق کلامی، پرهیز از سرزنش یا تمسخر کودک بخاطر این عادت و صحبت کردن در تنهایی با کودک در مورد عوارض این اختلال را از جمله راهکار‌های موثر در ترک این عادت عنوان کرد.

او در پایان با بیان اینکه اگر عادت ناخن جویدن کودک بیش از ۲ هفته ادامه داشته باشد، باید به روانشناس کودک مراجعه شود، ضمن اینکه همانطور که این بیماری به تدریج شکل می‌گیرد، درمان آن هم به تدریج انجام شده و والدین باید برای درمانش صبر و حوصله داشته باشند.